zaterdag 30 april 2016

BREAKING: Luctor E1-verslaggever maakt transfer naar D1

"Kans moet je pakken"
BREAKING: Zojuist is bekend geworden dat uw Luctor E1-verslaggever volgend jaar de overstap gaat maken naar Luctor D1. Het aanbod dat hij kreeg van Henriëtte Poelakker (Hoofd PR van Luctor), om volgend jaar vaste verslaggever van D1 te worden kon hij niet weigeren. "Als je zo'n kans krijgt moet je die pakken" aldus de reporter. Henriëtte Poelakker is blij met zijn keuze. "Ik ben blij dat we deze topper kunnen hebben behouden voor de club. Omdat de meeste spelers van E1 direct de overstap naar D1 gaan maken, kent hij alle ins en outs van de spelers. Een inwerkperiode is dus bijna niet nodig. Hiermee is het continue hoge niveau in de verslaggeving van het team gewaarborgd." 

Aankomend D1-coach Robbie Barends heeft gemengde gevoelens nu hij weet dat hij volgend jaar weer met hem te maken gaat krijgen. "Hij heeft natuurlijk een ongeëvenaard inzicht in het spelletje, maar af en toe mag het ook wel een tandje minder met al die sappige verhalen die er over deze en gene naar buiten komen. Soms kan ik de volgende dag niet met goed fatsoen over straat lopen" Daar denken wij van het Officiële Luctor et Emergo E1-blog natuurlijk heel anders over en wensen hem alvast veel succes in het nieuwe seizoen.


Luctor E1 klaart klus in Vriezenveen

In de voorlaatste wedstrijd van het seizoen heeft Luctor E1 zich tegen DETO E1 veilig gespeeld voor behoud in de hoofdklasse. Na een aarzelende start begon het spel langzaam maar zeker te lopen bij de bezoekers wat resulteerde in twee snel opeenvolgende Almelose doelpunten. Door geknoei achterin kwam DETO weer terug in de wedstrijd waarna het na rust zelfs verdiend gelijkmaakte. Even leek de wedstrijd op een geweldige anticlimax uit te lopen voor de bezoekers maar die vrees bleek ongegrond. In de persoon van Noah kwam Luctor vanuit de omschakeling telkens ijzersterk voor het doel van DETO . De Benjamin van het team scoorde een hattrick (één voor rust en twee na rust) waarmee hij in hoogsteigenpersoon zeker stelde dat hij volgend jaar als tweedejaars E-pupil ook weer in de hoofdklasse mag blijven voetballen.  Met de derde achtereenvolgende uitoverwinning (2-4) heeft Luctor de klassering van de najaarscompetitie nu al overtroffen. Wanneer het volgende week ook nog wint van hekkensluiter UD Weerselo, dan kan het ondanks een stroef begin terugkijken op een meer dan verdienstelijk seizoen in de hoofdklasse.



Man of the Match: Noah

Het mooist wordt voor het laatst bewaard door Luctor E1. De jongens van coach Robbie waren op de laatste dag van april van plan om hun reeks van uitoverwinningen uit te breiden naar 3. Tegenstander was DETO, de ploeg die in punten gelijk met hen stond maar een duidelijk slechter doelsaldo had. Winst tegen de Vriezenveners zou betekenen dat Luctor volgend jaar ook weer op het hoogste niveau van het E-pupillenvoetbal actief zou zijn.

Chiel in Sepp's kloffie
In de wetenschap dat Luctor dit team in de voorbereiding al eens van de mat had gespeeld en dat DETO in de competitie al zes keer achter elkaar had verloren, was de opdracht van coach Robbie in de E1-groepsapp duidelijk: "...3 punten meenemen uit Vriezenveen."

Dit moest dan wel gedaan worden zonder keeper Sepp die met zijn familie op vakantie was. Robbie hoefde gelukkig niet lang te zoeken naar een vervanger. Met Chiel - die enkele jaren bij PH en Luctor onder de lat stond - beschikte hij over een prima vervanger. Om er weer een beetje in te komen kreeg hij de keepersspullen van Sepp te leen en mocht hij deze week meetrainen met D1.

Bij het inschieten tijdens de warming-up zou je zweren dat hij elke week in het E1-doel stond, dus dat ging wel goedkomen.

De coach vond het niet nodig om een extra veldspeler voor Chiel mee te nemen naar Vriezenveen, wat bij sommige volgers van het team de wenkbrauwen deed fronsen. Één wissel was immers wel erg minimaal en dat dit niet geheel zonder risico was zou al gauw blijken. Zo leek Sil te kampen met wedstrijdspanning, want hij kreeg tijdens de warming-up last van buikpijn. Zijn papa ging gauw even met hem naar binnen voor een geïmproviseerde cleansingbehandeling. Dit deed wonderen voor de Luctorback. Als herboren stapte hij weer uit de kleedkamer.


Glenn valt uit
In de beginfase liep alles nog van een leien dakje. Luctor was de betere ploeg, drukte DETO in het defensief en creëerde een aantal goede kansen. Gijs en Ryan waren een paar keer dichtbij de openingstreffer. Na een minuut of vijf ging het mis. Glenn, die tot dat moment een plaag was geweest voor zijn bewaker van DETO, verzwikte zijn enkel en moest kermend van de pijn de strijd staken. Noah kwam voor Glenn in het veld en het was nog maar afwachten of hij nog weer opgelapt kon worden. "Daar ga je met je ene wissel Robbie", zag je het kritische Luctorvak denken.


Tot zijn opluchting hoefde de coach niet al te lang in de piepzak te zitten want Luctor maakte halverwege de eerste helft 1-0 en niet lang daarna 2-0. De openingstreffer kwam op rekening van Noah die de bal op een presenteerblaadje kreeg aangereikt van Gijs, wiens solo bij de achterlijn twee Vriezenveners te machtig was. Toen daarna Glenn - na een wonderbaarlijk snelle genezing van zijn enkel - ook nog eens weer in het veld mocht, pardoes een bal onderschepte en met een slimme punter de DETO-goalie verschalkte, leek er geen vuiltje meer aan de lucht voor Luctor.



Maar dat bleek schone schijn. DETO profiteerde uit het niets van klungelig Almeloos balverlies achterin resulterend in een wel erg goedkope aansluitingstreffer. De 1-2 was ook de ruststand. Het doelpunt voor DETO deed de thuisploeg zichtbaar goed. Na de pauze oogde DETO ineens veel gretiger, nu ze wisten dat er wellicht wat te halen viel tegen het slordige Luctor. Er kwamen wat kansjes voor de Vriezenveners, maar die brachten Chiel niet echt in de problemen.

Chiel had er goed het oog op
Op voetballend gebied was DETO niet in staat om Luctor echt pijn te doen maar ze hadden nog meer ijzers in het vuur. Hun centrale verdediger - spelend met nummer 7 - had een goed schot in huis en dat liet hij Luctor weten ook. Na een goede dribbel haalde hij van zo'n 20 meter uit. Zijn perfect geraakte bal zwabberde met een flauwe boog in het doel, Chiel kansloos latend. En zo was het gewoon weer 2-2! Dit tot groot genoegen van de sympathieke DETO-coach die opviel door zijn positieve benadering van zijn pupillen. Al speelden zijn jongens de meest droevige ziekenhuisballen, geen onvertogen woord kwam er over zijn lippen. Louter aanmoedigingen en gerustellende woorden. Hulde!

De meegereisde fans uit Almelo hielden hun hart vast, "Dat kon ze nog wel eens op de emmer vriezen", zo vreesden ze. Ook coach Robbie zal teruggedacht hebben aan eerdere wedstrijden dit seizoen, waarin ze een comfortabele voorsprong zomaar uit handen gaven. "Het zal toch niet weer gebeuren?".

DETO kreeg nu zo veel zelfvertrouwen dat het overmoedig ging spelen. Het vergat zijn verdedigende taken waardoor Luctor vanuit de counter gevaarlijk kon worden. De bezoekers kwamen zo een paar keer razendsnel in een overtalsituatie waaruit Noah twee keer dodelijk effectief kon scoren. Met de hattrick van Noah was de wedstrijd gespeeld. DETO was nog wel een keer dichtbij met een hard schot op de paal maar voor de rest was het toch voornamelijk Luctor dat vergat de voorsprong verder uit te bouwen. Een handvol kansen voor Ryan en Glenn hadden er best wel in gemogen maar strandden allen in schoonheid.

Met veel balgevoel en acrobatisch talent, plukte Teun diverse hoge ballen van DETO uit de lucht


Veel deed het er niet meer toe want DETO was niet meer in staat om de score voor de tweede keer gelijk te trekken. Dit was ook de verdienste van Luctor dat mentaal enorme stappen gemaakt heeft dit seizoen. Hoewel de vermoeidheid de smalle selectie in de benen sloeg, speelden Robbie's puppillen op een zakelijke manier de wedstrijd uit, waarmee ze zeker wisten dat ze klassebehoud hadden veiliggesteld. Niet in de laatste plaats door Noah, die niet zonder trots kan zeggen dat hij met zijn drie goals tegen DETO het Luctor-E1 schip - waar hij volgend jaar als enige van zijn team op achterblijft - in veilige haven heeft geloodsd. Hij slaagde met vlag en wimpel voor het E1-kapiteinsexamen.

Na afloop van de wedstrijd was er nog meer goed nieuws. Robbie Barends, die volgend jaar coach wordt van Luctor D1, maakte bekend dat hij zijn E1-veldspelers die de overstap gaan maken naar de D-junioren, allemaal ook had geselecteerd voor zijn team van volgend jaar. Een mooier compliment kon hij zijn jongens niet geven.

Namens het Officiële Luctor et Emergo-E1 Blog, allemaal van harte gefeliciteerd!

zaterdag 23 april 2016

Luctor E1 knokt zich naar overwinning

Ze kregen het niet cadeau tegen MVV'29 E1. De jongens van coach Robbie en assistent Dilano moesten vol aan de bak in een voetbalgevecht waar MVV zich veilig, en Luctor zich boven de streep kon spelen. Lange tijd ging de wedstrijd gelijk op. Luctor deelde de eerste tik uit (Wout) maar MVV maakte voor rust gelijk. Met de belangen die er op het spel stonden, ging het er af en toe stevig aan toe. Beide partijen zochten de grenzen van het toelaatbare op en bezorgden hiermee de verzorgers met de waterzak een drukke ochtend. In de tweede helft werd gestreden om elke meter waardoor echte grote kansen spaarzaam bleven. Als toeschouwer wist je, wie nu scoort wint de wedstrijd. Dit keer trok Luctor aan het langste eind. Het bleef knokken voor de overwinning en zag zichzelf hiervoor beloond met twee snelle doelpunten in de slotfase (Ryan en Gijs). De zwaarbevochten zege was een enorme opsteker voor het team. Hoe vaak viel dit jaar niet het dubbeltje net de verkeerde kant op en bleef het met lege handen achter? Vandaag was het een keer andersom. Met nog twee wedstrijden te gaan tegen het al gedegradeerde UD Weerselo en kandidaat degradant DETO lijkt dit loodzware seizoen voor het door pech achtervolgde Luctor E1 toch nog een happy end te krijgen.

Glenn was vandaag één van de aanjagers van het team. Hij sleurde net zolang tot zijn tank helemaal leeg was.
Luctor E1 bevindt zich met nog drie wedstrijden te spelen tot het eind, in een beslissende fase. Het competitieprogramma was door een merkwaardige speling van het lot heel scheef verdeeld. Alle zware tegenstanders zaten in het begin terwijl de mindere goden pas in de tweede helft hun opwachting gingen maken. De voorlaatste plaats op de ranglijst waar Luctor voor aanvang van de wedstrijd op stond, hoefde dus nog niks te betekenen.

De loungehoek was goed gevuld voor aanvang van de match

Daarvoor hebben ze ook te veel kwaliteit wisten de kenners. Ondanks prima voetbal had Luctor zichzelf tot nu toe minstens 6 punten te kort gedaan, zo vonden de fans. Het werd tijd om hier mee af te rekenen. Maar dan moest er in de laatste drie wedstrijden wel gedaan worden wat van ze werd verwacht: punten pakken. Tegen de tegenstander van vandaag zou dat nog helegaar geen makkie worden. MVV'29 E1 had immers al 10 punten, 7 meer dan Luctor.

Wie echter goed keek, zag dat het competitieschema van het team uit Mariaparochie/Harbrinkhoek een spiegelbeeld vormde van dat van Luctor. MVV had alle makkelijke tegenstanders al gehad waardoor er voor hen niet heel veel meer in het vat zat. Wanneer Luctor straks niet gaat verzaken tegen DETO en UD Weerselo (de zwakke broeders uit de Hoofdklasse) dan zou het op slechts één punt van MVV komen. Zo bezien was deze wedstrijd dus gewoon een zespuntenpot.

Dat zou dus best wel eens een stevig gevecht kunnen worden tussen de twee buren uit de grote stad en het kleine dorp. Dat werd het ook. Beide ploegen maakten vanaf het begin aan duidelijk dat er met hen niet te sollen viel en kleunden er stevig in. MVV stoorde al vroeg op de helft van Luctor dat daardoor moeite had om de bal lekker rond te kunnen spelen. Het werd een wedstrijd van de persoonlijke duels. Bij de bezoekers was het in de eerste helft met name Wout die hier het voortouw nam.

Geholpen door zijn krachtige postuur en goede motoriek, wist hij zijn directe tegenstander een paar keer goed uit te kappen. Omdat MVV er zo kort op zat, probeerde Luctor het met lange ballen op de voorwaartsen. Hiermee werd het een paar keer gevaarlijk. Zo ging Ryan een keer de één-twee aan met Glenn die de Luctorspits perfect bediende in de diepte. Wellicht had hij voor eigen succes moeten gaan, maar hij koos voor een scherpe pass op Gijs die goed was meegelopen. Helaas voor Luctor kwam de aanvoerder één stap te laat om de voorzet binnen te tikken.

Ryan is weg op rechts. Zijn pass op Gijs is net te scherp.


Aan de andere kant was de tactiek van de thuisploeg afgestemd op hun centrumspits. Telkens zochten ze de target man op als aanspeelpunt. Met de kont naar de goal kaatste hij de bal dan naar opkomende middenvelders die vanuit het achterveld opdoken. Ze slaagden er echter niet in om door de goed geformeerde defensieve muur van Luctor heen te breken.

De MVV spits maakt gebruik van meer dan alleen zijn benen

Verdedigend zat het wel goed bij Luctor



























Omdat het verdedigend aan beide kanten goed in elkaar stak, was het een dood spelmoment dat de wedstrijd openbrak. Wout kon een corner vanaf links van dichtbij intikken en zette daarmee Luctor op voorsprong.

Wout opent de score: 0-1

Lang mocht hij niet genieten van zijn doelpunt want twee minuten later moest hij noodgedwongen de strijd even staken na een knietje in zijn dijbeen van een MVV'er. Dat was een tegenvaller voor Luctor want Wout was tot dat moment de man van de wedstrijd geweest. Het werd er niet beter op toen MVV ook nog gelijkmaakte na een splijtende pass die de linkerspits van de thuisploeg vrij voor de goal zette waarna hij de bal eenvoudig links van Sepp raak schoot.

Ryan is tegen een Harbrinkhoekse elleboog aangelopen

In de daaropvolgende fase werd het wat rommelig. De spelers van Luctor kregen steeds meer moeite om elkaar te vinden en verslapten in de duels. MVV schakelde juist een tandje bij en deed er niet moeilijk over wanneer er naast de bal, ook een Luctorspeler werd meegenomen. Tot twee keer toe leidde balverlies bijna tot een doelpunt voor MVV dat tot opluchting van Luctor het vizier niet op scherp had staan. Toen de scheidsrechter floot voor rust was het zaak voor Robbie om de boel weer in het gareel te krijgen.



Hij spoorde zijn spelers aan om de duels niet uit de weg te gaan. Nu werd er meer gevraagd dan alleen goed voetbal. Kwalitatief was Luctor zeker niet de mindere van de twee, maar nu kwamen er ook een ander aspect om de hoek kijken: Vechtlust. Met andere woorden, "Niet lullen maar poetsen!"

Coach Robbie en zijn assistent Dilano hadden er aanvankelijk nog een hard hoofd in. Al vaker dit seizoen lieten de spelers van Luctor E1 bij een beetje tegenwind de kopjes hangen. Zo niet vandaag. De jongens spuugden een keer in hun handen en gooiden hun schouders er onder. Dit keer lieten ze niet met zich sollen.

De over-mijn-lijk-mentaliteit werd nog het best gedemonstreerd door Chiel. De beuken en tikken die hij incasseerde van zijn directe tegenstander, betaalde hij met gelijke munt terug. Tot zichtbaar genoegen van zijn papa die tevreden constateerde dat de appel niet ver van de boom gevallen was. 

De onervaren scheidsrechter had het er maar moeilijk mee. Hij zag veel door de vingers maar als hij wel floot was het soms nogal warrig. Een goede scheids probeert zichzelf onzichtbaar te maken, maar dat dat lukte deze fluitende puber niet. Toen de scheids voor een corner voor MVV floot, riep de papa van Gerwin verbaasd tegen de opa van Sepp dat de bal nog dik voor de lijn was. Dit hoorde de scheidsrechter ook waarop hij de wedstrijd even stil legde. Hij stapte op de papa van Glenn af en beet hem toe dat als hij het beter wist, zelf maar moest gaan fluiten. Nog bonter maakte hij het toen Wout niet door had dat de bal net over de zijlijn was gegaan. "Hé fl-pdr-l [censuur redactie], hij is al over de lijn hoor!" riep hij naar de Luctorback, die gelukkig niet hoorde wat hem werd toegeroepen. De mama's van Glenn en Chiel hoorden het wel en keken elkaar met open mond aan. "Zei hij dat nu echt?" Zag je de dames denken. Overigens maakte de scheidsrechter - al dan niet aangespoord door een MVV-vader - na afloop nederig excuses bij Wout. "Sorry voor wat ik tegen je riep tijdens de wedstrijd" zei hij bedeesd. "Oh wat riep je dan?" Vroeg Wout verbaasd. "Oh eh... laat maar zitten" zei de scheids toen enigszins opgelucht.

Terug naar de wedstrijd. Deze zat een beetje op slot. De match was ontaard in een loopgravenoorlog op het middenveld met twee ploegen die elkaar geen duimbreed toegaven. Je kreeg het gevoel dat de eerste ploeg die nu ging scoren, ook de wedstrijd zou winnen. Coach Robbie mompelde al dat een gelijkspel misschien wel het maximale was, wat er in zat vandaag. 

Slag op het middenveld

Maar er was een speler bij Luctor die daar anders over dacht. Glenn stroopte zijn mouwen op en ging voorop in de strijd. De aanvaller ondersteunde zijn verdedigers als het nodig was en maakte zijn directe tegenstander bijkans gek met zijn onophoudelijke rushes langs de zijlijn. Een van zijn voorzetten werd door Gijs bijna succesvol afgerond maar de paal schoot de MVV-goalie te hulp.

De bal van Gijs gaat via de paal naast


In de volgende scène probeerde Glenn het met een dribbel door het midden. Nadat hij een MVV'er van zich af had geschud haalde hij ineens uit, nota bene met links. De bal vloog rakelings over. Zijn tweede doelpoging volgde een minuut later. Zijn schot met rechts kreeg een lastige stuit mee die met moeite door de MVV-keeper over de lat kon worden getikt.

Bij de derde actie van Glenn was het wel raak. Opnieuw zette hij goed door in een duel op het middenveld waarna hij met rechts voluit uithaalde. De keeper van MVV frommelde de bal wel weg maar deed dit recht in de voeten van Ryan. De Luctor spits nam het cadeautje dankbaar aan en liep de bal over de doellijn, 1-2 voor Luctor! Dolblij vlogen Noah en Ryan elkaar in de armen.

















De goal gaf Luctor een enorme boost. Nu moesten ze er op en erover zag je de spelers denken. Met zijn laatste druppels brandstof in de benzinetank perste Glenn er nog één keer een solo uit. Zijn bewaker zag geen andere mogelijkheid dan hem neer te halen, niet ver van de achterlijn. Volkomen uitgeput lag Glenn op de grond. Hij kon geen boeh of bah meer zeggen. Hij kreeg een publiekswissel en moest bijna over de zijlijn getrokken worden van vermoeidheid. Gijs die weer voor hem in het veld kwam ontfermde zich over de vrije trap. De bal lag op een lastige plek, maar zowel Dilano als de papa van Teun riepen dat de aanvoerder het gewoon ineens moest proberen.


De keeper van MVV heeft geen antwoord op het listige schot van Gijs
Dat hadden ze goed gezien want het schot van Gijs was zo goed geplaatst dat de MVV-goalie de bal alleen nog maar zijn eigen doel in kon slaan: 1-3, de buit was binnen! Niet veel later klonk het eindsignaal en vierden de spelers en trainers van Luctor een klein feestje op het veld. Eindelijk viel een zwaarbevochten strijd een keer in het voordeel van Luctor E1 uit.




Het was niet altijd even fraai geweest, maar dat hoefde ook niet. Met bloed zweet en tranen nam Luctor E1 na een ware veldslag de punten mee naar De Horst. En laten we wel wezen, dat zijn eigenlijk de mooiste overwinningen.

zaterdag 16 april 2016

Almeloos kwartiertje niet genoeg voor Luctor E1

In de eerste 15 minuten van de wedstrijd tegen Stevo E1 leek Luctor E1 de goede lijn van een week geleden voort te zetten toen Quick'20 met prachtig combinatievoetbal over de knie werd gelegd (2-6). Vanaf de aftrap legden de Almeloërs de gasten uit Geesteren hun wil op. Al na vier minuten schoot Gijs de thuisploeg verdiend op voorsprong. Ook daarna was Luctor nog even heer en meester op het veld. Dit duurde tot ongeveer 10 minuten voor rust. Vanaf dat moment kwam Stevo gevaarlijker voor de dag terwijl er bij Luctor zand in de machine kwam. Stevo maakte voor rust gelijk waarna Luctor in een neerwaartse spiraal belandde. In de tweede helft kwamen de bezoekers snel op voorsprong. Luctor probeerde zich met opportunisme terug in de wedstrijd te voetballen, maar faalde hierin jammelijk. Uit een slimme counter scoorde Stevo 1-3 waarmee de wedstrijd gespeeld leek. Tien minuten voor tijd maakte Wout het nog even spannend toen zijn geblokte schot de goal in frommelde maar in de slotfase had Luctor niet de overtuiging om er nog een gelijkspel uit te slepen. Het was juist Stevo dat telkens in de omschakeling de gevaarlijkste kansen kreeg. Deze werden allemaal door een prima keepende Sepp gepareerd. Eindstand 2-3.



Dat de jongens van coach Robbie en assistent Dilano een aardig potje voetbal op de mat kunnen leggen - als ze zin hebben - is bekend bij de volgers van Luctor E1. Alleen is het met hun spel net als met het aprilweer in Nederland, de ene dag waan je je aan de Franse Rivièra, een dag later is het regen, wind en hagel. Je hebt zelfs van die aprildagen waar je in één dag alle seizoenen voorbij ziet komen.

Geheel in stijl besloten de heren voetballers van Luctor E1 er tegen Stevo een April-doet-wat-hij-wil-wedstrijd van te maken. In de eerste minuten was er geen vuiltje aan de lucht voor de gastheren. Stevo kreeg geen milimeter ruimte door het afjagen van de voorwaartsen van Luctor. Ook in balbezit was Luctor uitstekend op dreef. Het positiespel was uitstekend verzorgd waardoor de speler aan de bal telkens minstens één medespeler had om aan af te spelen. Hierdoor leek het of er achter elke pass die gegeven werd een idee zat.

Het contrast kon niet groter zijn. Luctor liet de bal het werk doen, Stevo hapte naar adem. De openingstreffer kwam dan ook niet uit de lucht vallen. Wout speelde Gijs aan die goed wegdraaide van zijn bewaker. Met een bekeken schot dat nog iets geblokt werd door een Stevo-been stuiterde de bal in de linkerhoek. Noah trapte er voor de zekerheid nog tegenaan maar toen was de bal al over de doellijn. 1-0 door Gijs!

Gijs maakt 1-0

Ook in de fase na de goal was het Luctor dat de klok sloeg. Een vrije trap van Wout belandde via Gijs op de lat. Ook Glenn liet zich meteen gelden nadat hij was ingevallen. Zijn vliegende volley à la Neeskens tegen Brazilië (met Gijs in de Cruijff-rol) had meer verdiend. Luctor kreeg de kansen om de wedstrijd in het slot te gooien - dit hebben we eerder gezien - maar liet dit na. Tegen een gevaarlijke counterploeg als Stevo is dit dodelijk.

De vrije trap van Wout gaat via Gijs tegen de lat


De sliding-volley (á la Neeskens) van Glenn gaat net over

De bezoekers kregen door een betere mandekking na verloop van tijd meer vat op het spel van Luctor waardoor de gastheren meer moeite kregen om diep in vijandelijk gebied door te dringen. Stevo kroop uit zijn schulp en bij de tweede kans was het raak. Luctor verdedigde slecht uit waarna een vrijgelaten Stevo-er op links kreeg de bal aangespeeld kreeg voor de simpele gelijkmaker.: 1-1.

Deze klap kwam hard aan want in het vervolg van de wedstrijd verdween het prima verzorgde voetbal van Luctor E1 als sneeuw voor de zon. Toen Stevo vlak na rust op voorsprong kwam maakte frustratie en machteloosheid zich meester van het team. Het had óf geen ideeën meer, of het maakte de verkeerde keuzes. Met opportunistisch voetbal probeerde Luctor het tij te keren. Dit lag in het straatje van Stevo dat de boel dichtspijkerde en loerde op de counter. De bezoekers kregen met deze tactiek nog een paar flinke kansen maar vonden telkens Sepp op hun weg. Op één Geesterense aanval moest Sepp het antwoord schuldig blijven na een snelle uitbraak van Stevo die de Luctorverdediging helemaal openscheurde. 1-3 met nog een kwartier te gaan. De tijd begon te dringen voor Luctor.

Sepp moet zich meer dan eens strekken

In hun ongeduld probeerden de Luctorspelers - bij gebrek aan iets beters - het een paar keer van afstand. Al hun schoten gingen naast of over. Iedereen langs de kant legde zich al neer bij een nederlaag voor Luctor toen Wout het met een lastig stuiterend schot toch nog weer spannend maakte.

De bal ligt in het net na de aansluitingstreffer van Wout


Er was nog genoeg tijd om er een slotoffensief uit te gooien. Dit varkentje had E1 dit jaar al vaker gewassen, maar om de één of andere reden kwam het er nu niet van. Hoewel er op het mentale vlak de afgelopen tijd zeker enorme stappen gezet zijn, werd het team andermaal slachtoffer van zijn wisselvalligheid. Er is dus nog wat werk te doen voor Robbie en Dilano.








zaterdag 9 april 2016

Coach Robbie glimt van trots na voetbalshow Luctor E1

Het heeft even geduurd, maar na een handvol veelal ongelukkige nederlagen heeft Luctor E1 zichzelf eindelijk een keer beloond. Uitgerekend in de uitwedstrijd tegen Quick'20 - de vorige club van coach Robbie - viel alles op zijn plek. Luctor E1 oogde frisser en scherper dan hun gastheren die hun tegenstander leken te onderschatten. Binnen een mum van tijd opende Luctor de score waarna het gecontroleerd verder werkte aan het uitbouwen van de voorsprong. De ruststand van 0-2 was dik verdiend en zelfs aan de lage kant. In de tweede helft wist Luctor het hoge niveau van voor rust vast te houden. Toen de bezoekers de voorsprong eenmaal hadden uitgebouwd naar 0-4 was het een gelopen wedstrijd. Quick'20 kon een totale blamage afwenden door nog twee keer tegen te scoren maar dat deed Luctor ook waardoor de jongens van Coach Robbie zijn oude club op een 2-6 nederlaag trakteerden. Trots als een pauw liep de coach als overwinnaar van het veld. Eindelijk werd al het harde werk beloond en als het dan ergens moest gebeuren, dan maar bij Quick'20.


Vandaag moest het gebeuren voor Luctor E1. Door een ongelukkige speling van het lot was het competitieschema zo samengesteld dat alle zware tegenstanders in de eerste helft van het seizoen zaten. De eerste 5 wedstrijden van het seizoen gingen allemaal verloren. Deels terecht maar ook deels door domme pech. De kenners waren het er over eens dat Luctor 6 punten verdiend had tegen Heracles en NEO, maar ze lieten zich tegen hen de kaas van het brood eten.

Coach Robbie was er alles aan gelegen om juist tegen Quick'20 te tonen dat Luctor E1 nog niet afgeschreven is. Hij had hier immers vorig jaar nog Quick'20 D1 onder zijn hoede gehad, dus hij wou zich voor zijn oude club natuurlijk van zijn beste kant laten zien. Voor het eerst sinds lange tijd beschikte hij weer over een compleet team. Dat was alvast een opsteker. Daarnaast wist hij zich ondersteund door een vol uitvak, want de hondstrouwe Luctor E1-schare laat zijn jongens nooit in de steek. Om tien voor negen vertrok de supporterstoet met goede moed naar Oldenzaal.

Aangekomen bij Quick'20 was het even zoeken naar een parkeerplek, wat wil je ook voor een club met meer dan 100 spelende teams. De papa's van Sil en Teun konden pas drie straten verderop hun auto's stallen. Toch waren ze ruim op tijd voor een uitgebreide voorbespreking in de kantine.

In de kantinekeuken was het al aanpoten voor het personeel, dat er bij liep alsof ze in een 3-sterrenrestaurant werkten. Getooid in smetteloos witte overhemden met witte handschoentjes werden zorgvuldig de amuses, canapés en andere lekkernijen op zilveren dienbladen gedresseerd. De weinig verwende Luctorfans keken hun ogen uit.



Het was indrukwekkend om te zien hoe alles tot in de puntjes geregeld is bij Quick'20, maar toch miste het één ding waar Luctor meer dan voldoende over beschikt: charme. De massale voetbalfabriek die Quick'20 heet, straalt op de bezoeker geen warmte uit. Zo stelde coach Robbie zich voor bij het technische duo van de tegenstander die meenden in hem een bekend gezicht te zien maar het niet zeker wisten. Dit terwijl Robbie een jaar eerder nog kind aan huis was bij hun club. Dat zou bij de gezellige volksclub Luctor onbestaanbaar zijn.

Maar goed, zoals gezegd, voor de rest had Quick'20 de zaakjes prima voor elkaar. Dat gold niet in het minst voor het wedstrijdveld van die ochtend. Een spiksplinternieuw kunstgrasveld dat vanaf de zijkant oogde als een maagdelijke natuurgrasmat. Echt een veld voor de liefhebers van technische voetbal.

In de warming-up zagen de bezoekers dat de gastheren het niet alleen van hun techniek moesten hebben. Bij het afwerken op doel bleken enkele Quickpupillen een flinke poeier in de benen te hebben. De tegenstander was overigens Quick'20 E2. De Oldenzaalse megaclub beschikt namelijk over niet één maar twee ploegen die op het hoogste niveau actief zijn in het E-pupillenvoetbal. Quick'20 E1 kende Luctor E1 ook al van de najaarscompetitie. Tegen die ploeg was Luctor E1 dicht bij een stunt geweest, maar moest het nadat het een 3-0 achterstand had gelijkgetrokken in de slotfase toch nog het onderspit delven.

Ondanks dat het nu tegen het andere E-team van Quick speelde, leefde er wel iets van een revanchegevoel bij Luctor. Dit zag je ook terug op het veld. Vanaf de eerste seconde speelde Luctor met de intentie om te winnen. De gastheren werden meteen op de huid gezeten en kregen geen moment rust. Het assertieve Almelose spel wierp meteen zijn vruchten af. Gijs, die vandaag eens in de spits mocht beginnen, zag dat Sil was meegesprint bij een uitbraak van Luctor en speelde hem in de loop aan. De rechtsback was zijn directe belager te snel af en schoot met zijn "zwakke" linkerbeen de 1-0 binnen.

Sil scoort met links (!) 1-0
Ook na de openingstreffer bleef Luctor het spelbeeld bepalen. Dit had Quick'20 zich vast heel anders voorgesteld. Ze hadden immers 9 punten en Luctor nog 0, dit was toch niet de bedoeling? Wat zij niet wisten was dat Luctor E1 eigenlijk in potentie veel beter is dan een blik op de stand doet vermoeden. Immers, Luctor had tegen de ene koploper Heracles heel onverdiend verloren en had daarnaast de andere koploper TVC, op het toernooi van HHC met klinkende cijfers verslagen. Alleen kwam het er in de competitie tot dat moment om de een of andere reden nog niet uit.


Tot vandaag. Nu viel alles op zijn plek. De verdediging liet bijna geen steek vallen en was in de duels steeds alert waardoor de aanvallers van Quick'20 geen kans kregen om door te breken. Alleen bij corners kon de thuisploeg het Luctor een paar keer lastig maken. Nee, vandaag was het Luctor wat de klok sloeg. En ieder deed dat op zijn manier. Gijs etaleerde zijn gevoel voor techniek en dolde menig tegenstander. Glenn scheurde met zijn rushes keer op keer de Quickverdediging aan flarden en Ryan deed denken aan een onechte zoon van Hennie Meijer, zoals hij telkens weer zijn kont in de strijd gooide en van zijn tegenstander wegdraaide.

Zijn eerste twee kansen gingen nog mis (lat en naast) maar bij poging drie was het raak. Een verwoestend schot uit de tweede lijn van Wout kon ternauwernood worden weggestompt door de keeper van Quick'20. Ryan was goed meegelopen en rook waar de bal terecht zou komen. Zijn snelle schot in de rebound was de Oldenzaalse sluitpost te machtig: 0-2.

Ryan knalt raak: 0-2

De 0-2 was ook de ruststand, wat nog aan de magere kant was. Coach Robbie nam zijn jongens bij elkaar en complimenteerde hen met hun prachtige spel. Dit moesten ze vast zien te houden na rust.

In de beginfase van de tweede helft sloeg hem nog even de schrik om het hart. Een furieus schot van van de rechtsbuiten van Quick knalde via de vingers van Sepp tegen de lat. Maar de pupillen stelden hun oefenmeester daarna gerust. Ze namen Quick'20 weer in de tang zoals ze dat ook voor rust deden.



Het viel op dat de achterhoede van Luctor goed aansloot om hun voorwaartsen te ondersteunen in de aanval. Teun, die stiekem liever op het middenveld zou spelen, sloop een paar keer mee naar voren en had bijna dè goal van het weekend gescoord. Na een glorieuze dribbel haalde hij uit vanaf een meter of twintig van het doel. Zijn diagonale knal was onhoudbaar voor de keeper die tot zijn geluk zag dat de bal via de onderkant lat weer het veld in plofte.

Teun haalt uit...


...en scoort... niet

De 3-0 liet niettemin niet lang op zich wachten. Noah scoorde met links een doelpunt dat moeillijker was dan het leek. Uit de rebound van een hard schot van Gijs vond hij een klein gaatje in de korte hoek en schoot onberispelijk raak. Toen even later een verdediger van Quick een voorzet van Luctor ook nog in eigen doel schoot, was de buit binnen. Dit gingen ze niet meer weggeven.

Noah maakt 0-4

 Alhoewel... een minuut later zette Quick'20 de deur weer op een kier toen het scoorde na een prachtig uitgespeelde aanval. Het was een slippertje zonder grote gevolgen want Luctor was daarna wel weer bij de les. Met mooi verzorgd voetbal speelde het de Oldenzalers soms helemaal zoek. Quick'20 moest aan de noodrem trekken toen Ryan in het strafschopgebied de 1-5 op de schoen had. De jonge scheids wees resoluut naar de stip: penalty. De Luctorspits riep onbaatzuchtig dat Glenn de strafschop mocht nemen, want Glenn was immers jarig. Het feestvarken nam het cadeautje dankbaar aan. Zijn schot was zo hard dat de keeper schroeiplekken op zijn handschoenen kreeg.

Schroeivlekken voor de keeper

Deze was niet te stoppen, zo hard

Alsof dat nog niet genoeg was kreeg de jarige job een paar minuten later ook nog een presentje van Noah. Hij bediende Glenn met een juweel van een pass in de diepte. En ook dit geschenk was wel aan Glenn besteed. Subtiel punterde hij de bal langs de sluitpost van Quick.



"Dankjewel Noah!"
Langs de kant kon het thuispubliek het niet geloven. "Hoe kunnen jullie nu onderaan staan?" werd er geroepen naar het Luctorvak. En inderdaad, Luctor E1 speelde niet als een degradatie-, maar als een titelkandidaat. Daar deed de 2-6 van Quick'20 in de slotfase verder niets aan af. Het niveau wat ze vandaag lieten zien was kampioenwaardig. Met nog vier wedstrijden voor de boeg tegen mindere goden uit de Hoofdklasse 8 kan het nog een hele mooie lente worden voor Coach Robbie, assistent Dilano en de spelers van Luctor E1. Maar eerst mochten ze hier even van genieten. 2-6 gewonnen van Quick'20 in Oldenzaal - dik en dik verdiend - daar kun je mee thuiskomen.







dinsdag 5 april 2016

Fotoalbum PH - Luctor: 1-3

Hieronder het fotoverslag van de wedstrijd PH - Luctor van afgelopen zondag 3 april 2016.
(Klik op de foto)


Peuken Hier 1 - Luctor 1 
Uitslag 1-3

zondag 3 april 2016

Peuken Hier begint nieuwe episode met nederlaag tegen aartsrivaal Luctor

PH - Almelo de roemruchte club uit Almelo-Noord had zich het openingsfeestje ter ere van de nieuwe naam van de sportvereniging iets anders voorgesteld. Aartsrivaal Luctor et Emergo won de Almelose derby overtuigend waardoor het vroegere Prins Hendrik de titel in de Eerste Klasse zo goed als zeker op zijn buik kan schrijven. De bezoekers waren over grote delen van de wedstrijd heer en meester. 

PH heeft sinds kort een nieuwe naam. De club die in 1916 is opgericht, ging sinds 1917 als Prins Hendrik door het leven. Al langer gingen er stemmen op binnen de vereniging of het nog wel van deze tijd was om een sportvereniging te noemen  naar de prins gemaal van koningin Wilhelmina, een roemruchte schuinsmarcheerder van wie bekend is dat hij een handvol buitenechtelijke kinderen verwekte bij verschillende maîtresses. De meeste clubleden hadden sowieso geen flauw idee waar de letters PH voor stonden.

Er werd door het clubbestuur een taskforce opgericht met de opdracht om de PH-afkorting een make-over te geven. PH wilde zich als een maatschappelijk betrokken club op de kaart zetten met een nieuwe naam die positiviteit uitstraalde. Daarom vielen namen als Pootje Hakers en Pis Hondjes (zoals de club liefkozend genoemd wordt door leden van omliggende verenigingen) al gauw af. Na lang beraad en drie stemrondes kwam er uiteindelijk een winnende naam uit de bus. Op 1 april 2016 onthulde secretaris Fried Lubbers met gepaste trots de nieuwe naam. Vanaf die dag gaat de Almelose club door het leven als Peuken Hier.

Fried Lubbers legt uit. "De nieuwe naam is genoemd naar het bord "Peuken Hier" dat al sinds jaar en dag voor onze ingang van het clubhuis prijkt. Dit bord maant de mensen om hun sigarettenpeuken niet op de straat te gooien maar netjes in het Kroon Oil afvalvat naast de ingang. Wij als club willen met de nieuwe naam Peuken Hier de kernwaarden orde, netheid en milieubewustzijn uitdragen."


De eerste wedstrijd waar de club zich aan het thuispubliek als Peuken Hier voorstelde was tegen aartsrivaal Luctor et Emergo. Peuken Hier 1 was er alles aan gelegen om de nieuwe start met een klinkende overwinning te bekronen om de aansluiting met koploper Stevo in de Tweede Klasse J te behouden. Hier dacht de buurman van Sportpark De Horst anders over. Luctor et Emergo 1 was vanaf minuut één de baas op het veld terwijl Peuken Hier zijn favorietenrol geen moment kon waarmaken. De blauwhemden domineerden het eerste half uur en zagen enkele kansen op lat en paal stranden. Ook werd een doelpunt van Luctorspits Lars ten Hoeve afgekeurd wegens buitenspel. De thuisclub kon hier niet veel meer dan enkele speldenprikken tegenoverstellen. De 0-1 die Davey Groothedde aantekende was dan ook dik verdiend. In het laatste kwartier voor rust beet Peuken Hier iets meer van zich af. Het kwam vaker op de helft van Luctor maar echt grote kansen leverde het niet op.



Vlak na rust ontplofte de wedstrijd toen Sten Middelkamp de 0-2 maakte nadat vlak ervoor Lars ten Hoeve de bal met de hand leek te hebben gecontroleerd. De scheidsrechter wees naar de middenstip tot woede van alles en iedereen van Peuken Hier. De hevig protesterende Robin Nijmijer ging hierbij volgens de scheidsrechter over de schreef en stuurde hem met rood van het veld. Vanaf dat moment was de derby gespeeld. Luctor wreef nog extra zout in de wond toen Lars ten Hoeve 0-3 maakte. In de slotfase redde Dewi Pierik nog de eer voor Peuken Hier waarmee de eindstand van 1-3 een feit was.

Na afloop lieten de spelers van Luctor er geen misverstand over bestaan wie er de baas was in Almelo-Noord. Dat was Luctor et Emergo 1. Vanuit de gastenkleedkamer zongen ze vrolijk "Het is stil aan de overkant!". De thuisclub moest erkennen: ze hadden alleen de Peuken Hier, want Luctor had de punten daar.

De spelers van Luctor vieren de overwinning voor het nieuwe bord van Peuken Hier