zaterdag 30 januari 2016

Waterpret Luctor E1 tegen De Tukkers

In de aanloop naar het voorjaarsseizoen was er een vriendschappelijke pot voetbal geregeld tussen Luctor E1 en De Tukkers E1. De ploeg uit Albergen was een mooie tegenstander om in de praktijk te brengen waar de afgelopen tijd hard op getraind was: combinatievoetbal. Het regende pijpenstelen maar het resultaat mocht er wezen. De trouwe E1-volgers werden in het buitenbad van sportpark De Horst getrakteerd op de ene na de andere mooie aanval. De bezoekers uit Albergen liepen vanaf het begin achter de feiten aan terwijl Luctor zich vele frivoliteiten kon veroorloven. Na twee keer 25 minuten waterpret stond er 7-1 op het scorebord.




De weergoden voorspelden niet veel goeds voor de laatste januarizaterdag. Het zou met bakken uit de lucht gaan vallen. Het was dus zaak om je goed te wapenen tegen de elementen. Paraplu's waren verplichte kost voor het publiek. Uw verslaggever tooide zich in zijn regenpak en Coach Robbie haalde zijn favoriete all-weather trainersjas uit de kast.

Paraplu's waren geen overbodige luxe


Coach Robbie doet een bakkie met de fans

"Heb je die jas van Robbie gezien Dilano?"

"Welkom bij de club Robbie!"


De fans wachtten tot het allerlaatste moment maar een minuut voor de aftrap moesten ze er toch aan geloven. Luctorfan ben je nu eenmaal niet voor je lol.


De spelers van Luctor E1 beseften dat ze het hondstrouwe publiek niet in de steek konden laten. Ze moesten laten zien dat hun fans niet voor niets naar De Horst waren gekomen.

Coach Robbie stelde tot zijn genoegen vast dat zijn jongens vanaf minuut één hun best deden om de traininsoefeningen om te zetten in daden op het veld. Net als in eerdere wedstrijden tegen mindere goden werd ook nu het niveauverschil tussen een Hoofdklasser (Luctor) en een Eersteklasser (De Tukkers) maar weer eens onderstreept. Luctor was op alle fronten De Tukkers de baas op het veld.

Aanvankelijk speelden de gastheren nog met de handrem er op, maar na een minuut of 10 ging het snel. Glenn knalde een voorzet van Sil droog tegen de touwen en hij verdubbelde zijn score een paar minuten later toen hij hetzelfde deed uit een vrije trap van Chiel.

De 3-0 leek direct te zijn ontsproten uit het boek "Combinatievoetbal in de praktijk" van voetbalprofessor R. Barends: Teun speelde Noah perfect aan in de diepte die gelijk doorspeelde naar Glenn op rechtsbuiten, waarna hij zelf richting doel sprintte. Glenn wachtte precies op het goede moment met zijn voorzet. Noah werd loepzuiver aangespeeld en schoot de bal beheerst met de binnenkant voet binnen.

Noah scoort na een aanval uit het boekje
Dat deze goal geen toevalstreffer was bewees Sil even later. Een verzorgde aanval over de linkerflank via Noah en Gijs werd uitstekend via de binnenkant paal binnengeschoten door de uitgewaaierde rechtsback.

Sil schiet binnen na prima aangeven van Gijs
De 4-0 was ook de ruststand. De tweede helft werd hiermee een formaliteit. Luctor liet de teugels wat vieren en ging het publiek vermaken. Spannend was het niet meer maar des te vermakelijker. Wout scoorde met een fantastische indraaier uit een vrije trap, Glenn met een subtiel veegje waarmee hij zijn gevoel voor techniek verraadde maar het mooist werd bewaard voor het laatst. Chiel kwam oog in oog met de te ver voor zijn doel uitgekomen Tukkerskeeper te staan. De lob waarmee hij de ongelukkige doelman verschalkte kwam hem op een open doekje te staan van het dankbare Luctorpubliek. De Tukkers scoorden ook nog een eretreffer waarmee de eindstand van 7-1 compleet was.







Na afloop toonde coach Robbie zich een tevreden mens. "Ik heb me de afgelopen tijd sufgeluld om die kereltjes het combinatievoetbal aan het verstand te brengen, maar het kwam er maar steeds niet uit. Vandaag zei ik dat ik ze niks meer te vertellen had, maar dat ze moesten handelen naar mijn nieuwe lijfspreuk: Geen woorden maar daden!







Schitterende krul van Wout valt onbereikbaar voor de keeper binnen


Subtiel veegje van Glenn betekent 6-0

zaterdag 23 januari 2016

Gemakzuchtig Luctor E1 veel te lief in Oldenzaal

In de eerste oefenpot van het nieuwe jaar bracht Luctor E1 zijn vermogen om opgelegde kansen te missen naar nieuwe hoogten. Tegen hoofdklasser Berghuizen werd meer dan een dozijn aan grote tot levensgrote mogelijkheden om zeep geholpen. De meegereisde fans werden getrakteerd op prima verzorgd voetbal door de jongens van coach Robbie en assistent Dilano. Het ontbrak in de wedstrijd die was verdeeld in 3 periodes, maar aan één ding: Almelose doelpunten. Ballen op de paal waren er legio, maar die telden niet. De echte wil om te winnen ontbrak vandaag in het niemendalletje tegen Berghuizen.

De uitgekookt op de counter spelende thuisploeg was veel trefzekerder. De Oldenzalers wachtten geduldig op hun kansen en scoorden 3 keer. De 3-0 eindstand deed geen recht aan het spelbeeld, 7-12 was een betere afspiegeling geweest. Niet dat er iemand om treurde. Beter een slechte generale gevolgd door een goede uitvoering dan andersom. Bovendien spoelde het goede spel van Luctor de kater gauw weer weg. Of om met Hendrik Colijn te spreken:

"Er is voorshands geen enkele reden om ongerust te zijn"

Die had er in gekund

Die had er in gekund

Die had er in gekund
Die had er in gekund
Die had er in gekund

Die had er in gekund
Die had er in gekund


Die had er ingekund
Die had er in gekund



Die had er in gekund


Die had er in gekund

Die had er in gekund

En daar gaat'ie er wel in

Die had er in gekund

Die had er in gekund

Die had er in gekund

Volgende keer beter.

zaterdag 16 januari 2016

Papa's Luctor E1 grandioze winnaars speedsoccertoernooi

Mochten de pupillen van Luctor-E1 hebben gedacht, dat ze hun papa's op het voetbalveld inmiddels zijn voorbijgestreefd, dan is dit misverstand vandaag op niet mis te verstane wijze rechtgezet door hun seniors.  Een ontnuchterend lesje tiki-taka speedsoccer in het Sportpark zette het keurkorps van de Luctor-E-jeugd weer met beide beentjes op de grond. Het seniorenteam bestond uit de papa's van Chiel, Glenn, Ryan, Sil en Teun. De heren van middelbare leeftijd speelden als een geoliede stoommachine, niet al te flitsend maar oerdegelijk en bijzonder effectief.



Genieten voor de kenners
Het was aandoenlijk om te zien hoe de jongens van E1 hun ziel en zaligheid in het spel legden, in de veronderstelling dat er wat te halen was tegen hun niet meer zo piepjonge papa's. Het werd een clash van speelstijlen. Enerzijds een met hun krachten smijtende ploeg van aanstormende talentjes die energiek en dynamisch alle vierkante centimers van het veld bestreken tegenover een soeverein team van intelligent opgestelde oudere jongeren die geen stap te veel zetten, maar door hun overdaad aan talent en gochme, hun kroost van het kastje naar de muur speelden. Om nog extra zout in de wond te wrijven trakteerden de papa's hun zonen op een staaltje gallery play waar de fijnproevers aan de kant hun vingers bij aflikten. Stiftjes à la Bergkamp, doelpunten achter het standbeen en combinaties over meerdere schijven afgesloten met een intikker, het was genieten geblazen.
De verslagenen likken hun wonden

De oude mannen wonnen al hun wedstrijden overtuigend terwijl de onderlinge wedstrijden tussen de twee E1 teams (E1 was gesplitst in twee teams van 5) netjes onderling verdeeld werden in ieder een overwinning.

Helemaal ongeschonden kwamen de senioren niet uit de strijd. Traditiegetrouw was het de papa van Teun die de strijd der generaties met een blessure moest bekopen. Aan eerdere ontmoetingen had hij al een liesbreuk en verrekte enkelbanden overgehouden. Dit keer was het een licht gekneusde ribbenkast als gevolg van een botsing met een aanstormende Ryan die het nodig vond om dwars door de papa van zijn klasgenootje te lopen in plaats van er omheen. De klap kwam hard aan voor beiden. Even leek het of Ryan de grootste schade had opgelopen, maar nadat zijn papa hem weer had opgelapt, rende hij weer als een kievit over het veld. Bij de papa van Teun was het andersom. Aanvankelijk had hij weinig last, maar na vier slopende wedstrijden begon hij het toch aardig te voelen in zijn borstkas, maar hij hield zich groot. Op de vraag van de mama van Teun of het nog zeer deed antwoordde haar echtgenoot : "Alleen als ik inadem"



zaterdag 9 januari 2016

BREAKING!: Papa van Sil wordt keeperstrainer Luctor 1

Dachten we na het nieuws van de papa van Chiel (wordt coach VV Bentelo 1) en Coach Robbie (gaat Luctor D1 trainen en voetballen bij De Blauwwitters) dat de E1- trainerscarrousel nu eindelijk een tandje lager gaat draaien, worden we door een van onze bronnen binnen Luctor ineens verrast met het nieuws dat de papa van Sil de nieuwe keeperstrainer van Luctor 1 gaat worden! 

De papa van Sil (linksboven) hier op archiefbeeld in zijn hoogtijdagen bij Heracles, toen hij nog getooid ging met een matje
Tevreden met koffieafspraak 
Op de nieuwjaarsreceptie van Luctor werd bekend dat Ernesto del Campo bezig is met zijn laatste seizoen als keeperstrainer. Luctor 1 moest dus op zoek naar een opvolger, maar lang hebben ze niet hoeven zoeken. Sinds enige jaren is de papa van Sil immers kind aan huis bij Sportpark de Horst waar hij trouw de trainingen en wedstrijden van zijn zoon gadeslaat. De oud Heraclesgoalie was al eens informeel benaderd of hij misschien iets voor de keepers van Luctor zou kunnen betekenen. "Wat schuift dat?" Was zijn antwoord, waarna het heel lang stil bleef aan Luctorkant.

Nu de nood aan de man is voor Luctor 1, bleken de twee partijen toch nog snel tot elkaar te kunnen komen, want onder druk wordt alles vloeibaar. Luctorvoorzitter Klaas Meijer kende details omtrent de secundaire arbeidsvoorwaarden van de papa van Chiel en coach Robbie (Lees ook hun verhalen over de Bamischijvenparagraaf en de frikandellen-side-letter) en vroeg daarom aan de papa van Sil of Luctor ook iets in die richting kon doen. Daar hoefde hij niet lang over na te denken.

Zoals alom bekend kan de papa van Sil zonder koffie niet functioneren. De aankomend keeperstrainer vroeg daarom aan de Luctorpreses of hij onbeperkt gratis koffie mag drinken in de kantine van Luctor, plus dat hij volgend seizoen de helft van de Douwe Egberts spaarpunten van de Luctorkantine mee naar huis mag nemen, omdat de mama van Sil aan het sparen is voor een Douwe Egberts Moccamaster KBG 741. Dit vond voorzitter Klaas geen probleem. Hiermee was de zaak beklonken en heeft Luctor 1 een grote vis aan de haak geslagen. We wensen de papa van Sil veel succes met zijn nieuwe uitdaging.

De Moccamaster komt nu dichtbij voor de mama van Sil





zondag 3 januari 2016

Luctor zet jubilarissen in het zonnetje

Op de eerste zondag van 2016 was de nieuwjaarsborrel bij Luctor weer een gezellige bedoening. Voorzitter Klaas Meijer mocht 13 jubilarissen (uiteenlopend van zilver tot briljant!) een erespeldje en een mooi boeket aanbieden. Onder de feestvarkens zaten nog geen pupillen van Luctor E1, maar omdat uw Luctor E1-verslaggever toch niks om handen had die zondag, kon hij net zo goed even langs gaan om wat kiekjes te maken zodat clubfotografe Henriëtte ook even rustig kon bijkletsen met de mensen. Hieronder ziet u een kleine selectie.

Volle bak
De voorzitter spreekt


Coach Robbie heeft nieuwjaarsnadorst







Geen Fristi maar 7-Up voor Dilano
Die zijn voor een ander




Hotemetoten onder elkaar
¡Te deseo toda la felicidad en este día especial, señor Escobar(Gefeliciteerd met uw speciale dag mijnheer Escobar!)


E1-superfan Jan werd ook in het zonnetje gezet

Ik zat laatst met de voorzitter van PH en met een jongen van de John F. Kennedy Scouting in een sportvliegtuigje voor een rondvlucht boven Almelo. Opeens was er een harde knal: BOEM! Motor stuk. De piloot zegt: Slecht nieuws, We storten neer en ik heb maar 3 parachutes. Omdat ik weet waar ze liggen, pak ik er één voor mezelf. Jullie moeten voor jezelf maar uitmaken voor wie de andere twee zijn. De piloot trekt een bagageluik open, en haalt achter wat tassen zijn parachute eruit. Nou ajuus. Meteen daarop roept de voorzitter van PH: Ik ben het enige intelligente bestuurslid van PH, als ik er niet meer ben, dan is de club verloren, daarom moet ik ook een parachute hebben. Hij grist gauw een parachute uit het bagageluik en springt uit het vliegtuig. Ik bleef dus alleen achter met die jongen van de scouting. Dus ik zeg tegen die padvinder: pak jij die laatste parachute maar, je hebt nog een heel leven voor je. Waarop de padvinder zegt: Hoeft niet Klaas.... we hebben allebei een parachute, want die voorzitter van PH is er met mijn rugzak vandoor gegaan. 


Snap'ie'm Jan?