Robbie Barends hangt voetbalschoenen aan de wilgen

Luctor E1-coach Robbie Barends heeft vandaag zijn laatste voetbalwedstrijd gespeeld. Met Luctor 2 speelde hij tegen Quick'20 3, een toepasselijke tegenstander voor zijn afscheidswedstrijd, immers de club waar hij jarenlang coach van de D1 was.

Natuurlijk waren wij van Het Officiële Luctor E1-Blog er bij om dit einde van een tijdperk vast te leggen. Helaas was de wedstrijd van een bedenkelijk niveau. Het was Luctor aan te zien dat het nergens meer om speelde, terwijl Quick'20 (dat nog speelde voor lijfsbehoud) het bijna deed voorkomen alsof ze graag wilden degraderen. Er valt dus weinig zinnigs te melden over deze wedstrijd. Daarom hieronder een sfeerimpressie in plaats van een verslag.

De papa van Ryan speelde in het voorprogramma en was Man of the match

Luctor 1 bekijkt de warming-up van Luctor 2 vlak voor hun vertrek naar Achilles

De invalscheids is aangekomen. Van de arbiter die eigenlijk zou fluiten is taal noch teken vernomen

Robbie speelt een potje koptennis met zijn E1-pupil Gijs

Nog even bijkletsen met oude Quikmaatjes. Een ervan legt ondertussen zijn ballen nog even goed.

Een van de laatste rushes van de ranke spelverdeler

Pas op Robbie! Die nr 24 heeft bovenbenen waar die van jou 3 keer in kunnen! Ik zou gauw afspelen als ik jou was.

Rust

Vader spreekt zijn zonen ernstig toe.

Regen, ook dat nog

Een een heus luchtduel

Hoogtepunt van de wedstrijd: met een maginfieke lob maakt Tony ten Cate 4-1

Merkwaardig: Heeft Robbie nu beide scheenbeschermers in zijn recthterkous gestopt?

De laatste foto

En toen was de accu van de camera leeg. Helaas geen foto's meer van de erehaag en de staande ovatie voor Robbie na afloop van de wedstrijd.

Succes in de zaal Robbie!

Luctor E1 worstelt en komt boven

In de laatste wedstrijd van het seizoen stond er voor Luctor E1 niet veel meer op het spel behalve de eer. Tegen degradant UD Weerselo moest het nog één puntje scoren om Quick'20 definitief achter zich te houden. Vooraf werd er wellicht toch iets te licht gedacht over de Weerselose laagvlieger want de jongens van coach Robbie en assistent Dilano moesten tot twee keer toe een achterstand goed maken. Pas halverwege de tweede helft kwam Luctor voor het eerst op voorsprong en leek de buit binnen. UD gaf zich echter nog niet gewonnen en maakte uit een snelle counter weer gelijk. Tot opluchting van iedereen bezorgde Glenn zichzelf en zijn team, na vele gemiste kansen, toch nog een leuke avond toen hij de assist van Chiel verzilverde en hiermee de 4-3 eindstand op het scorebord bracht, want ook daarna stond het vizier van Luctor niet meer op scherp. Dat hoefde ook niet want UD had de puf niet meer om er nog een resultaat uit te slepen. Eind goed, al goed voor Luctor E1. Dat gold zowel voor deze wedstrijd als voor het voorjaarsseizoen, dat werd afgesloten met een prima serie van 12 uit 5. 

Terwijl de fans al met hun hoofd bij de zomervakantie waren - sommigen waren al op de camping geweest - moesten de jongens van Luctor E1 nog één keer vlammen tegen UD Weerselo om zo nog een plaatsje op de ranglijst te kunnen stijgen ten koste van Quick'20.

De bezoekers hadden tot dusver niet veel plezier beleefd aan hun verblijf in de Hoofdklasse. Slechts één schamel puntje had het weten te behalen, opvallend genoeg wel tegen de ijzersterke eerstejaarsformatie van ATC, de angstgegner van Luctor. De thuisploeg was dus gewaarschuwd. Ook in de wedstrijd toonde de degradant zich veel taaier dan hun plek op de ranglijst deed vermoeden. Ze hadden dan ook niets meer te verliezen.

Luctor was vanaf het begin duidelijk de betere ploeg maar beet telkens zijn tanden stuk op de uitstekende Weerselose keeper. Een handvol kansen wist hij onschadelijk te maken. Hier stelde UD weinig tegenover. Éen doelpoging slechts na een minuut of tien, net toen Luctor even aan het inkakken was. Maar anders dan het half dozijn verprutste kansen van Luctor, waren de bezoekers een stuk efficiënter: Onhandig balverlies in het centrum van de verdediging werd onmiddelijk afgestraft: 0-1.

Niemand maakte zich er nog echt druk om. Het zou nog wel goedkomen, toch? Vijf minuten later  had iedereen er weer alle vertrouwen in. De intikker van Sil bracht de stand weer in evenwicht. En nu er op en erover, dachten de toeschouwers. Viel dat even tegen. Nog geen twee minuten later stond het alweer 1-2 toen UD vanuit het niets een wanhopig lijkend afstandsschot zomaar het doel in zag glippen.

Dit kon wel eens een hele vervelende wedstrijd worden waarvan we er in de eerste seizoenshelft wel een paar meer gezien hebben (ACV Heracles en NEO). Goed spelen maar niet afmaken. In de rust moest Robbie zijn team weer in het gareel brengen, want het zou echt een schande zijn wanneer ze dit lieten lopen.

In de tweede helft voerde Luctor de druk op. En anders dan voor rust was het nu wel bijna meteen raak. Glenn passeerde op links zijn man en gaf een perfecte diagonale dieptepass op Chiel die mee was gelopen. Deze hoefde alleen nog maar zijn voet tegen het leer te zetten: 2-2.

De stand was weer in evenwicht en dat gold nu ook voor het veldspel van beide teams. UD was nog lang niet verslagen want het kwam een paar keer akelig dicht bij een doelpunt. Een redding met de voet van Sepp kon nog maar net voorkomen dat de bezoekers voor de derde keer op voorsprong kwamen. Toen Luctor van de schrik bekomen was kreeg het langzaam maar zeker weer meer grip op het spel. Teun die over de middenas was opgestoomd probeerde de keeper te verrassen met een hoge diagonale curveball. Zijn plannetje slaagde bijna. Als een hete aardappel liet de goalie de bal uit zijn handen vallen, net over de achterlijn. De corner die daarop volgde werd simpel door Wout bij de tweede paal ingekopt. 3-2 Luctor, eindelijk op voorsprong.

Luctor rook nu bloed en wilde doordrukken. De 4-2 hing in de lucht. Bijna was het raak toen Gijs één van zijn karakteristieke solo's langs de achterlijn afleverde, maar hij vond net geen medespeler om de bal binnen te schieten. De druk op het UD-doel werd steeds groter. Alle spelers behalve Sepp stonden zo'n beetje in en rond het strafschopgebied van UD. Dit was een beetje overmoedig van Luctor want het gevaar zit in een klein hoekje. En in een klein blond spelertje van UD, de beste man bij de bezoekers. Een afgeslagen bal van Luctor belandde in zijn voeten waarna hij het op een lopen zette. Hij bleek te vlug voor de te ver naar voren meegelopen Luctorverdedigers en was uiterst koelbloedig toen hij oog in oog kwam met Sepp. Zijn lage schot liet de Luctorgoalie kansloos.

De goal was het UD-ventje wel gegund want vanaf de kant waren zijn coaches weinig complimenteus geweest voor hun sterspeler. Zo erg zelfs dat Robbie - tijdens een onderbreking - hem een keer ging troosten toen hij stond te snikken op het veld na de zoveelste toewensing.

Alles mooi en aardig, het stond wel gewoon weer gelijk. De Luctorfans werden nu zo zoetjes aan een beetje ongeduldig. Hun geduld werd niet al te lang op de proef gesteld want Chiel betaalde Glenn terug met een assist. Glenn omspeelde hierop handig de keeper en maakte simpel  4-3. Dit gingen ze niet meer weggeven. De thuisploeg probeerde de marge nog wel te vergroten maar er was niemand die de trekker kon overhalen om UD al voor het eindsignaal definitief te vloeren.

Aan de andere kant was bij UD nu ook de pijp wel leeg. De warmte begon zijn tol te eisen bij de pupillen op het veld. Zo kabbelde de wedstrijd naar het einde want er werd niet meer gescoord. De 3 punten erbij betekende dat Luctor Quick'20 definitief van zich had afgeschud. Ook de 12 punten uit de laatste vijf wedstrijden waren reden voor opgewekte gezichten bij de spelers, staf en fans. Het was een enerverend voetbaljaar geweest met pieken en dalen. In de voorbereiding en het bekertoernooi liep het op rolletjes en op het Twin Gamestoernooi was het helemaal hosanna geweest. Maar in de competitie was het andere koek. Bloed zweet en tranen. Luctor et Emergo E1 deed zijn naam eer aan. Ze worstelden en kwamen boven.

Zowel op mentaal gebied als in het samenspel heeft E1 flinke stappen gemaakt wat ze volgend jaar nog van pas gaat komen. Immers, zoals eerder bekend werd, maken alle tweedejaars veldspelers in één keer (samen met coach Robbie) de overstap van E1 naar D1. Een enorme uitdaging voor Coach Robbie en zijn jongens, want de tegenstand zal niet mals zijn.

Wat echter enorm in hun voordeel spreekt is de enorme saamhorigheid van het team. Deze vriendenploeg gaat voor elkaar door het vuur. Het was een voorrecht om dit allemaal als verslaggever van dit team van dichtbij mee te mogen maken. Wat er ook gebeurt volgend seizoen, ze zullen er met zijn allen ongetwijfeld weer een onvergetelijk jaar van maken.

Staand vlnr: Chiel, Gijs, Sepp, Glenn, Sil. Zittend vlnr: Ryan, Teun, Noah, Wout.

Teun en Glenn winnen toernooi bij de ponyclub

Vandaag was er op het trainingscomplex van FC Twente in Hengelo een zogeheten community-toernooi voor D-E- en F-Jeugd, georganiseerd door de FC Twente University. Hierbij waren ook de twee Luctor E1-coryfeeën Glenn en Teun aanwezig. Samen met zes andere jongens uit Enschede en omstreken vormden zij "Team Mokotjo". Glenn voelde zich er als ervaren FC Twente-voetbalclinicdeelnemer als een vis in het water. Voor Teun was het de eerste keer dat hij een kijkje ging nemen in de stallen van de ponyclub. Hij had voor de grap nog zijn Heraclesshirt willen meenemen, maar besloot uiteindelijk dat het wellicht toch verstandiger was om zijn zwartwitte tenue om te ruilen voor een meer neutrale uitdossing: Die van FC Barcelona. 

Eenmaal in de kleedkamer kreeg hij ook nog een Twenterood shirtje aangereikt door Glenn, waarmee de transformatie van Heraclied naar pony een feit was. Teun deed er niet al te moeilijk over. "Cruijff had toch ook een jaar bij aartsrivaal Feyenoord gevoetbald? Nou dan!" Aldus de Heracles Almelo-jaarkaarthouder. Niet dat we Teun meteen met de legendarische verlosser uit Betondorp moeten gaan vergelijken, maar het was wel frappant dat Team Mokotjo met Heraclied Teun net als Feyenoord met Ajacied Cruijff in 1984, bijzonder goed voor de dag kwam.

Wat heet. De ploeg speelde een wereldtoernooi. De twee Luctorvriendjes droegen hier niet in het minst aan bij. Teun was het baken van rust achterin terwijl Glenn voorin constant voor gevaar zorgde. Na ongeslagen hun poule gewonnen te hebben, troffen ze in de finale Team Gutierrez. De naam van dit team was toepasselijk, want het hanteerde een Latijns-Amerikaanse spelopvatting: Alles was geoorloofd zolang er maar gewonnen werd. De finale werd een echte nagelbijter. Team Gutierrez opende al vroeg de score waarna Team Mokotjo in de achtervolging moest.

Dit deden ze overigens met Glenn als doelman omdat de ploeg niet over een echte keeper beschikte en er elke wedstrijd een andere veldspeler tussen de palen moest plaatsnemen. De keepersstijl van de lange Luctorspits was niet goed voor fans met hartproblemen. Bijna elke bal die Glenn op zich af kreeg, hield hij tegen met zijn voeten, terwijl een vangbal toch veel logischer zou zijn geweest. Zo hield hij met veel kunst- en vliegwerk het doel verder schoon. Dat deed ook zijn collega aan de overkant van het veld lange tijd. Pas in de laatste minuut moest hij voor het eerst het antwoord schuldig blijven op een schot van Jort, de spits van Team Mokotjo. Dit betekende dat penalty's een toernooiwinnaar moesten gaan aanwijzen. Hierin toonde Team Mokotjo zich het koelbloedigst. Met drie prachtige reddingen was Glenn de grote held en stelde hij de eindzege veilig. Een schitterend slot van een prachtig mooie voetbaldag.

Voor een sfeerimpressie zijn hieronder nog een paar foto's geplaatst die uw verslaggever geschoten heeft.

Team Mokotjo op de foto met hun naamgever

Hakim Ziyech mag op de foto met de "Verlosser uit Almelo-Noord"

En daarna ook nog met de spits en gelegenheidskeeper van Team Mokotjo

Yes! Ze zitten in de finale.

Ze staan al klaar

Glenn's voetenwerk was onberispelijk en huiveringwekkend tegelijk

Kampioenen!

Siamese Luctortweeling verkoopt sponsorruimte op duobadmuts

De bekende Siamese tweeling Mats en René gaan in het seizoen 2016/2017 een nieuw sponsorconcept lanceren voor hun club Luctor et Emergo. Het aan hun hoofd vastgegroeide tweetal trekt altijd veel aandacht wanneer zij zich in de openbaarheid vertonen. Mats had al langere tijd het idee dat hij en zijn broer René hier iets mee moesten doen.

Zoals als bekend is Mats een actief lid van de Sponsorcommissie van Luctor (René niet, maar gaat wel altijd mee voor de gezelligheid) en tijdens een van de commissievergaderingen, waar zoals gebruikelijk het gerstennat rijkelijk vloeide, kreeg Mats uit het niets een ingeving: "We gaan sponsorruimte verkopen op onze badmuts!" De onafscheidelijke tweeling heeft namelijk naast het voetbal ook zwemmen als (noodgedwongen) gezamenlijke hobby. "Op vrijdagavond gaan wij altijd naar het discozwemmen in het Sportpark..." - aldus Mats - "...en dan dragen we altijd een speciaal voor ons op maat gemaakte duobadmuts. Hiermee trekken René en ik altijd veel aandacht en doen het ook goed bij de vrouwtjes, al zeg ik het zelf. Afijn, tijdens de rondvraag bij de laatste sponsorcommissievergadering had ik ineens een eurekamoment: Onze badmuts... daar kunnen natuurlijk ook logo's op geplakt worden! We zijn meteen aan de slag gegaan."

Op de foto toont het duo een eerste voorstel waar naast het logo van Luctor nog plek is voor een vijftal sponsoren.

Rechterhelft van de Siamese tweeling Mats: "Head & Shoulders heeft zich al gemeld"

Inmiddels lopen er al gesprekken met enkele potentiële kandidaten. "We zijn in gesprek met Head & Shoulders voor een hoofdsponsorschap en ik begrijp viavia dat Panadol Plus er ook wel wat in ziet om hun hoofdpijntabletten via onze unieke badmuts meer exposure te geven. Binnenkort moeten we maar eens de koppen bijelkaar steken en dan gaan we spijkers met koppen slaan!"

BREAKING: Luctor E1-verslaggever maakt transfer naar D1

"Kans moet je pakken"

BREAKING: Zojuist is bekend geworden dat uw Luctor E1-verslaggever volgend jaar de overstap gaat maken naar Luctor D1. Het aanbod dat hij kreeg van Henriëtte Poelakker (Hoofd PR van Luctor), om volgend jaar vaste verslaggever van D1 te worden kon hij niet weigeren. "Als je zo'n kans krijgt moet je die pakken" aldus de reporter. Henriëtte Poelakker is blij met zijn keuze. "Ik ben blij dat we deze topper kunnen hebben behouden voor de club. Omdat de meeste spelers van E1 direct de overstap naar D1 gaan maken, kent hij alle ins en outs van de spelers. Een inwerkperiode is dus bijna niet nodig. Hiermee is het continue hoge niveau in de verslaggeving van het team gewaarborgd." 

Aankomend D1-coach Robbie Barends heeft gemengde gevoelens nu hij weet dat hij volgend jaar weer met hem te maken gaat krijgen. "Hij heeft natuurlijk een ongeëvenaard inzicht in het spelletje, maar af en toe mag het ook wel een tandje minder met al die sappige verhalen die er over deze en gene naar buiten komen. Soms kan ik de volgende dag niet met goed fatsoen over straat lopen" Daar denken wij van het Officiële Luctor et Emergo E1-blog natuurlijk heel anders over en wensen hem alvast veel succes in het nieuwe seizoen.

Luctor E1 klaart klus in Vriezenveen

In de voorlaatste wedstrijd van het seizoen heeft Luctor E1 zich tegen DETO E1 veilig gespeeld voor behoud in de hoofdklasse. Na een aarzelende start begon het spel langzaam maar zeker te lopen bij de bezoekers wat resulteerde in twee snel opeenvolgende Almelose doelpunten. Door geknoei achterin kwam DETO weer terug in de wedstrijd waarna het na rust zelfs verdiend gelijkmaakte. Even leek de wedstrijd op een geweldige anticlimax uit te lopen voor de bezoekers maar die vrees bleek ongegrond. In de persoon van Noah kwam Luctor vanuit de omschakeling telkens ijzersterk voor het doel van DETO . De Benjamin van het team scoorde een hattrick (één voor rust en twee na rust) waarmee hij in hoogsteigenpersoon zeker stelde dat hij volgend jaar als tweedejaars E-pupil ook weer in de hoofdklasse mag blijven voetballen.  Met de derde achtereenvolgende uitoverwinning (2-4) heeft Luctor de klassering van de najaarscompetitie nu al overtroffen. Wanneer het volgende week ook nog wint van hekkensluiter UD Weerselo, dan kan het ondanks een stroef begin terugkijken op een meer dan verdienstelijk seizoen in de hoofdklasse.

Man of the Match: Noah

Het mooist wordt voor het laatst bewaard door Luctor E1. De jongens van coach Robbie waren op de laatste dag van april van plan om hun reeks van uitoverwinningen uit te breiden naar 3. Tegenstander was DETO, de ploeg die in punten gelijk met hen stond maar een duidelijk slechter doelsaldo had. Winst tegen de Vriezenveners zou betekenen dat Luctor volgend jaar ook weer op het hoogste niveau van het E-pupillenvoetbal actief zou zijn.

Chiel in Sepp's kloffie

In de wetenschap dat Luctor dit team in de voorbereiding al eens van de mat had gespeeld en dat DETO in de competitie al zes keer achter elkaar had verloren, was de opdracht van coach Robbie in de E1-groepsapp duidelijk: "...3 punten meenemen uit Vriezenveen."

Dit moest dan wel gedaan worden zonder keeper Sepp die met zijn familie op vakantie was. Robbie hoefde gelukkig niet lang te zoeken naar een vervanger. Met Chiel - die enkele jaren bij PH en Luctor onder de lat stond - beschikte hij over een prima vervanger. Om er weer een beetje in te komen kreeg hij de keepersspullen van Sepp te leen en mocht hij deze week meetrainen met D1.

Bij het inschieten tijdens de warming-up zou je zweren dat hij elke week in het E1-doel stond, dus dat ging wel goedkomen.

De coach vond het niet nodig om een extra veldspeler voor Chiel mee te nemen naar Vriezenveen, wat bij sommige volgers van het team de wenkbrauwen deed fronsen. Één wissel was immers wel erg minimaal en dat dit niet geheel zonder risico was zou al gauw blijken. Zo leek Sil te kampen met wedstrijdspanning, want hij kreeg tijdens de warming-up last van buikpijn. Zijn papa ging gauw even met hem naar binnen voor een geïmproviseerde cleansingbehandeling. Dit deed wonderen voor de Luctorback. Als herboren stapte hij weer uit de kleedkamer.

Glenn valt uit

In de beginfase liep alles nog van een leien dakje. Luctor was de betere ploeg, drukte DETO in het defensief en creëerde een aantal goede kansen. Gijs en Ryan waren een paar keer dichtbij de openingstreffer. Na een minuut of vijf ging het mis. Glenn, die tot dat moment een plaag was geweest voor zijn bewaker van DETO, verzwikte zijn enkel en moest kermend van de pijn de strijd staken. Noah kwam voor Glenn in het veld en het was nog maar afwachten of hij nog weer opgelapt kon worden. "Daar ga je met je ene wissel Robbie", zag je het kritische Luctorvak denken.

Tot zijn opluchting hoefde de coach niet al te lang in de piepzak te zitten want Luctor maakte halverwege de eerste helft 1-0 en niet lang daarna 2-0. De openingstreffer kwam op rekening van Noah die de bal op een presenteerblaadje kreeg aangereikt van Gijs, wiens solo bij de achterlijn twee Vriezenveners te machtig was. Toen daarna Glenn - na een wonderbaarlijk snelle genezing van zijn enkel - ook nog eens weer in het veld mocht, pardoes een bal onderschepte en met een slimme punter de DETO-goalie verschalkte, leek er geen vuiltje meer aan de lucht voor Luctor.

Maar dat bleek schone schijn. DETO profiteerde uit het niets van klungelig Almeloos balverlies achterin resulterend in een wel erg goedkope aansluitingstreffer. De 1-2 was ook de ruststand. Het doelpunt voor DETO deed de thuisploeg zichtbaar goed. Na de pauze oogde DETO ineens veel gretiger, nu ze wisten dat er wellicht wat te halen viel tegen het slordige Luctor. Er kwamen wat kansjes voor de Vriezenveners, maar die brachten Chiel niet echt in de problemen.

Chiel had er goed het oog op

Op voetballend gebied was DETO niet in staat om Luctor echt pijn te doen maar ze hadden nog meer ijzers in het vuur. Hun centrale verdediger - spelend met nummer 7 - had een goed schot in huis en dat liet hij Luctor weten ook. Na een goede dribbel haalde hij van zo'n 20 meter uit. Zijn perfect geraakte bal zwabberde met een flauwe boog in het doel, Chiel kansloos latend. En zo was het gewoon weer 2-2! Dit tot groot genoegen van de sympathieke DETO-coach die opviel door zijn positieve benadering van zijn pupillen. Al speelden zijn jongens de meest droevige ziekenhuisballen, geen onvertogen woord kwam er over zijn lippen. Louter aanmoedigingen en gerustellende woorden. Hulde!

De meegereisde fans uit Almelo hielden hun hart vast, "Dat kon ze nog wel eens op de emmer vriezen", zo vreesden ze. Ook coach Robbie zal teruggedacht hebben aan eerdere wedstrijden dit seizoen, waarin ze een comfortabele voorsprong zomaar uit handen gaven. "Het zal toch niet weer gebeuren?".

DETO kreeg nu zo veel zelfvertrouwen dat het overmoedig ging spelen. Het vergat zijn verdedigende taken waardoor Luctor vanuit de counter gevaarlijk kon worden. De bezoekers kwamen zo een paar keer razendsnel in een overtalsituatie waaruit Noah twee keer dodelijk effectief kon scoren. Met de hattrick van Noah was de wedstrijd gespeeld. DETO was nog wel een keer dichtbij met een hard schot op de paal maar voor de rest was het toch voornamelijk Luctor dat vergat de voorsprong verder uit te bouwen. Een handvol kansen voor Ryan en Glenn hadden er best wel in gemogen maar strandden allen in schoonheid.

Met veel balgevoel en acrobatisch talent, plukte Teun diverse hoge ballen van DETO uit de lucht

Veel deed het er niet meer toe want DETO was niet meer in staat om de score voor de tweede keer gelijk te trekken. Dit was ook de verdienste van Luctor dat mentaal enorme stappen gemaakt heeft dit seizoen. Hoewel de vermoeidheid de smalle selectie in de benen sloeg, speelden Robbie's puppillen op een zakelijke manier de wedstrijd uit, waarmee ze zeker wisten dat ze klassebehoud hadden veiliggesteld. Niet in de laatste plaats door Noah, die niet zonder trots kan zeggen dat hij met zijn drie goals tegen DETO het Luctor-E1 schip - waar hij volgend jaar als enige van zijn team op achterblijft - in veilige haven heeft geloodsd. Hij slaagde met vlag en wimpel voor het E1-kapiteinsexamen.

Na afloop van de wedstrijd was er nog meer goed nieuws. Robbie Barends, die volgend jaar coach wordt van Luctor D1, maakte bekend dat hij zijn E1-veldspelers die de overstap gaan maken naar de D-junioren, allemaal ook had geselecteerd voor zijn team van volgend jaar. Een mooier compliment kon hij zijn jongens niet geven.

Namens het Officiële Luctor et Emergo-E1 Blog, allemaal van harte gefeliciteerd!

Luctor E1 knokt zich naar overwinning

Ze kregen het niet cadeau tegen MVV'29 E1. De jongens van coach Robbie en assistent Dilano moesten vol aan de bak in een voetbalgevecht waar MVV zich veilig, en Luctor zich boven de streep kon spelen. Lange tijd ging de wedstrijd gelijk op. Luctor deelde de eerste tik uit (Wout) maar MVV maakte voor rust gelijk. Met de belangen die er op het spel stonden, ging het er af en toe stevig aan toe. Beide partijen zochten de grenzen van het toelaatbare op en bezorgden hiermee de verzorgers met de waterzak een drukke ochtend. In de tweede helft werd gestreden om elke meter waardoor echte grote kansen spaarzaam bleven. Als toeschouwer wist je, wie nu scoort wint de wedstrijd. Dit keer trok Luctor aan het langste eind. Het bleef knokken voor de overwinning en zag zichzelf hiervoor beloond met twee snelle doelpunten in de slotfase (Ryan en Gijs). De zwaarbevochten zege was een enorme opsteker voor het team. Hoe vaak viel dit jaar niet het dubbeltje net de verkeerde kant op en bleef het met lege handen achter? Vandaag was het een keer andersom. Met nog twee wedstrijden te gaan tegen het al gedegradeerde UD Weerselo en kandidaat degradant DETO lijkt dit loodzware seizoen voor het door pech achtervolgde Luctor E1 toch nog een happy end te krijgen.

Glenn was vandaag één van de aanjagers van het team. Hij sleurde net zolang tot zijn tank helemaal leeg was.

Luctor E1 bevindt zich met nog drie wedstrijden te spelen tot het eind, in een beslissende fase. Het competitieprogramma was door een merkwaardige speling van het lot heel scheef verdeeld. Alle zware tegenstanders zaten in het begin terwijl de mindere goden pas in de tweede helft hun opwachting gingen maken. De voorlaatste plaats op de ranglijst waar Luctor voor aanvang van de wedstrijd op stond, hoefde dus nog niks te betekenen.

De loungehoek was goed gevuld voor aanvang van de match

Daarvoor hebben ze ook te veel kwaliteit wisten de kenners. Ondanks prima voetbal had Luctor zichzelf tot nu toe minstens 6 punten te kort gedaan, zo vonden de fans. Het werd tijd om hier mee af te rekenen. Maar dan moest er in de laatste drie wedstrijden wel gedaan worden wat van ze werd verwacht: punten pakken. Tegen de tegenstander van vandaag zou dat nog helegaar geen makkie worden. MVV'29 E1 had immers al 10 punten, 7 meer dan Luctor.

Wie echter goed keek, zag dat het competitieschema van het team uit Mariaparochie/Harbrinkhoek een spiegelbeeld vormde van dat van Luctor. MVV had alle makkelijke tegenstanders al gehad waardoor er voor hen niet heel veel meer in het vat zat. Wanneer Luctor straks niet gaat verzaken tegen DETO en UD Weerselo (de zwakke broeders uit de Hoofdklasse) dan zou het op slechts één punt van MVV komen. Zo bezien was deze wedstrijd dus gewoon een zespuntenpot.

Dat zou dus best wel eens een stevig gevecht kunnen worden tussen de twee buren uit de grote stad en het kleine dorp. Dat werd het ook. Beide ploegen maakten vanaf het begin aan duidelijk dat er met hen niet te sollen viel en kleunden er stevig in. MVV stoorde al vroeg op de helft van Luctor dat daardoor moeite had om de bal lekker rond te kunnen spelen. Het werd een wedstrijd van de persoonlijke duels. Bij de bezoekers was het in de eerste helft met name Wout die hier het voortouw nam.

Geholpen door zijn krachtige postuur en goede motoriek, wist hij zijn directe tegenstander een paar keer goed uit te kappen. Omdat MVV er zo kort op zat, probeerde Luctor het met lange ballen op de voorwaartsen. Hiermee werd het een paar keer gevaarlijk. Zo ging Ryan een keer de één-twee aan met Glenn die de Luctorspits perfect bediende in de diepte. Wellicht had hij voor eigen succes moeten gaan, maar hij koos voor een scherpe pass op Gijs die goed was meegelopen. Helaas voor Luctor kwam de aanvoerder één stap te laat om de voorzet binnen te tikken.

Ryan is weg op rechts. Zijn pass op Gijs is net te scherp.

Aan de andere kant was de tactiek van de thuisploeg afgestemd op hun centrumspits. Telkens zochten ze de target man op als aanspeelpunt. Met de kont naar de goal kaatste hij de bal dan naar opkomende middenvelders die vanuit het achterveld opdoken. Ze slaagden er echter niet in om door de goed geformeerde defensieve muur van Luctor heen te breken.

De MVV spits maakt gebruik van meer dan alleen zijn benen

Verdedigend zat het wel goed bij Luctor

Omdat het verdedigend aan beide kanten goed in elkaar stak, was het een dood spelmoment dat de wedstrijd openbrak. Wout kon een corner vanaf links van dichtbij intikken en zette daarmee Luctor op voorsprong.

Wout opent de score: 0-1

Lang mocht hij niet genieten van zijn doelpunt want twee minuten later moest hij noodgedwongen de strijd even staken na een knietje in zijn dijbeen van een MVV'er. Dat was een tegenvaller voor Luctor want Wout was tot dat moment de man van de wedstrijd geweest. Het werd er niet beter op toen MVV ook nog gelijkmaakte na een splijtende pass die de linkerspits van de thuisploeg vrij voor de goal zette waarna hij de bal eenvoudig links van Sepp raak schoot.

Ryan is tegen een Harbrinkhoekse elleboog aangelopen

In de daaropvolgende fase werd het wat rommelig. De spelers van Luctor kregen steeds meer moeite om elkaar te vinden en verslapten in de duels. MVV schakelde juist een tandje bij en deed er niet moeilijk over wanneer er naast de bal, ook een Luctorspeler werd meegenomen. Tot twee keer toe leidde balverlies bijna tot een doelpunt voor MVV dat tot opluchting van Luctor het vizier niet op scherp had staan. Toen de scheidsrechter floot voor rust was het zaak voor Robbie om de boel weer in het gareel te krijgen.

Hij spoorde zijn spelers aan om de duels niet uit de weg te gaan. Nu werd er meer gevraagd dan alleen goed voetbal. Kwalitatief was Luctor zeker niet de mindere van de twee, maar nu kwamen er ook een ander aspect om de hoek kijken: Vechtlust. Met andere woorden, "Niet lullen maar poetsen!"

Coach Robbie en zijn assistent Dilano hadden er aanvankelijk nog een hard hoofd in. Al vaker dit seizoen lieten de spelers van Luctor E1 bij een beetje tegenwind de kopjes hangen. Zo niet vandaag. De jongens spuugden een keer in hun handen en gooiden hun schouders er onder. Dit keer lieten ze niet met zich sollen.

De over-mijn-lijk-mentaliteit werd nog het best gedemonstreerd door Chiel. De beuken en tikken die hij incasseerde van zijn directe tegenstander, betaalde hij met gelijke munt terug. Tot zichtbaar genoegen van zijn papa die tevreden constateerde dat de appel niet ver van de boom gevallen was. 

De onervaren scheidsrechter had het er maar moeilijk mee. Hij zag veel door de vingers maar als hij wel floot was het soms nogal warrig. Een goede scheids probeert zichzelf onzichtbaar te maken, maar dat dat lukte deze fluitende puber niet. Toen de scheids voor een corner voor MVV floot, riep de papa van Gerwin verbaasd tegen de opa van Sepp dat de bal nog dik voor de lijn was. Dit hoorde de scheidsrechter ook waarop hij de wedstrijd even stil legde. Hij stapte op de papa van Glenn af en beet hem toe dat als hij het beter wist, zelf maar moest gaan fluiten. Nog bonter maakte hij het toen Wout niet door had dat de bal net over de zijlijn was gegaan. "Hé fl-pdr-l [censuur redactie], hij is al over de lijn hoor!" riep hij naar de Luctorback, die gelukkig niet hoorde wat hem werd toegeroepen. De mama's van Glenn en Chiel hoorden het wel en keken elkaar met open mond aan. "Zei hij dat nu echt?" Zag je de dames denken. Overigens maakte de scheidsrechter - al dan niet aangespoord door een MVV-vader - na afloop nederig excuses bij Wout. "Sorry voor wat ik tegen je riep tijdens de wedstrijd" zei hij bedeesd. "Oh wat riep je dan?" Vroeg Wout verbaasd. "Oh eh... laat maar zitten" zei de scheids toen enigszins opgelucht.

Terug naar de wedstrijd. Deze zat een beetje op slot. De match was ontaard in een loopgravenoorlog op het middenveld met twee ploegen die elkaar geen duimbreed toegaven. Je kreeg het gevoel dat de eerste ploeg die nu ging scoren, ook de wedstrijd zou winnen. Coach Robbie mompelde al dat een gelijkspel misschien wel het maximale was, wat er in zat vandaag. 

Slag op het middenveld

Maar er was een speler bij Luctor die daar anders over dacht. Glenn stroopte zijn mouwen op en ging voorop in de strijd. De aanvaller ondersteunde zijn verdedigers als het nodig was en maakte zijn directe tegenstander bijkans gek met zijn onophoudelijke rushes langs de zijlijn. Een van zijn voorzetten werd door Gijs bijna succesvol afgerond maar de paal schoot de MVV-goalie te hulp.

De bal van Gijs gaat via de paal naast

In de volgende scène probeerde Glenn het met een dribbel door het midden. Nadat hij een MVV'er van zich af had geschud haalde hij ineens uit, nota bene met links. De bal vloog rakelings over. Zijn tweede doelpoging volgde een minuut later. Zijn schot met rechts kreeg een lastige stuit mee die met moeite door de MVV-keeper over de lat kon worden getikt.

Bij de derde actie van Glenn was het wel raak. Opnieuw zette hij goed door in een duel op het middenveld waarna hij met rechts voluit uithaalde. De keeper van MVV frommelde de bal wel weg maar deed dit recht in de voeten van Ryan. De Luctor spits nam het cadeautje dankbaar aan en liep de bal over de doellijn, 1-2 voor Luctor! Dolblij vlogen Noah en Ryan elkaar in de armen.

De goal gaf Luctor een enorme boost. Nu moesten ze er op en erover zag je de spelers denken. Met zijn laatste druppels brandstof in de benzinetank perste Glenn er nog één keer een solo uit. Zijn bewaker zag geen andere mogelijkheid dan hem neer te halen, niet ver van de achterlijn. Volkomen uitgeput lag Glenn op de grond. Hij kon geen boeh of bah meer zeggen. Hij kreeg een publiekswissel en moest bijna over de zijlijn getrokken worden van vermoeidheid. Gijs die weer voor hem in het veld kwam ontfermde zich over de vrije trap. De bal lag op een lastige plek, maar zowel Dilano als de papa van Teun riepen dat de aanvoerder het gewoon ineens moest proberen.

De keeper van MVV heeft geen antwoord op het listige schot van Gijs

Dat hadden ze goed gezien want het schot van Gijs was zo goed geplaatst dat de MVV-goalie de bal alleen nog maar zijn eigen doel in kon slaan: 1-3, de buit was binnen! Niet veel later klonk het eindsignaal en vierden de spelers en trainers van Luctor een klein feestje op het veld. Eindelijk viel een zwaarbevochten strijd een keer in het voordeel van Luctor E1 uit.




Het was niet altijd even fraai geweest, maar dat hoefde ook niet. Met bloed zweet en tranen nam Luctor E1 na een ware veldslag de punten mee naar De Horst. En laten we wel wezen, dat zijn eigenlijk de mooiste overwinningen.