Luctor E1 wint zwaarbevochten zespunter

Op de laatste okoberdag van het jaar, troffen de jongens van coach Robbie en assistent Dilano een directe concurrent in het Enschedese Vogido E1. Luctor E1 hoopte het succes in het bekertoernooi van een week eerder, door te kunnen trekken naar de competitie. Dat was makkelijker gezegd dan gedaan want Vogido bleek een tegenstander van formaat. Qua voetballend vermogen waren de bezoekers allesbehalve de mindere van Luctor, maar de aanval van Luctor was bijzonder alert in het afstraffen van de verdedigingsfouten van de Enschedeërs. In een spannende slotfase had de wedstrijd nog best in een horrorfilm kunnen eindigen, maar op karakter wist Luctor E1 er op Halloween een ware voetbalthriller van te maken, die tot opluchting van het thuispubliek een happy end had. Eindstand 3-2.

De Hoofdklasse 7 van de E-pupillen nadert een cruciale fase. Waar het kampioenschap waarschijnlijk al beslist is (Losser), is het in het rechterrijtje van het klassement dringen geblazen. Voor de zevende speelronde zaten er slechts 3 punten tussen de nummer 6 en nummer laatst. Één van die ploegen was Luctor met slechts één schamel puntje meer dan hekkensluiters ATC'65, Oranje Nassau en SDC'12. Bovendien hadden deze teams ook nog een wedstrijd minder gespeeld dan Luctor. Coach Robbie had dus, als hij even achterom keek, geen verrekijker nodig om het wit in de ogen van het degradatiespook te zien, .

Stand voorafgaand aan de wedstrijd tegen Vogido

Boven Luctor stonden de twee Enschedese clubs Sparta en Vogido, waarvan de laatstgenoemde de tegenstander van vandaag was. Vogido had twee punten meer dan Luctor, bij een overwinning zouden de Almeloërs dus over Enschede kunnen komen. Dat zou, met het zware uitprogramma van de komende drie weken voor de boeg, wel heel erg welkom zijn.

In de aanloop naar deze "zespunter" had het team te kampen met enig lichamelijk ongemak. Teun en Sepp moesten een training laten schieten wegens ziekte en ook coach Robbie was aangeslagen. Hij was in zijn eigen voetbalwedstrijd met Luctor 2 te laat weggesprongen voor een voet van zijn directe tegenstander met een breukje in zijn grote teen als resultaat.

De vrouwlijke helft van de E1-groepsapp wist niet hoe gauw ze de jonge trainer beterschap moesten wensen, terwijl de mannen in de E1-app het nieuws voor kennisgeving aannamen. Met uitzondering overigens van de papa van Ryan. Die vond coach Robbie maar een "Knooierd". Daar was ook wel wat voor te zeggen, had'ie maar op tijd moeten wegspringen.

Het gevolg hiervan was dat de coach zijn dikke teen zo veel mogelijk rust moest gunnen. Een uitnodiging om vrijdagavond Heracles - Willem II in "het stadion zonder naam" bij te wonen sloeg hij daarom vriendelijk af. Stiekem vond hij het overigens helemaal niet erg dat hij een smoesje had want vrijdagavond kijkt altijd het liefst naar "The Voice". En al helemaal nu de Battlerondes voor de deur stonden. Met zijn gekwetste voet op een kussentje en een glaasje prik en bakje chips binnen handbereik, zag hij hoe rapper Brace en Jennie Lena beiden hun battles wonnen.

Afijn, het zal allemaal wel. Dan nu naar het voetbal. Omdat Vogido (spreek uit Voogidoo) speelt in blauw-zwartgestreepte shirts, besloot Luctor in het alternatieve felgele tenue te gaan voetballen. Je kon zien dat de jongens van E1 gegroeid waren, want de gele shirtjes die ze de afgelopen jaren wel eens vaker gedragen hadden, begonnen nu toch wel aardig strak te zitten. Wat gaat het toch hard.

In de warming-up begon zowel bij Ryan als Teun hun oude plaaggeest, de ziekte van Sever Schinz (geïrriteerd hielbeen) weer op te spelen. Coach Robbie maande zijn beide pupillen om van schoeisel te wisselen, want dat was beter. Of het echt hielp was de vraag, maar hij zei het met een air alsof hij verstand van sportblessures had. De deskundig klinkende woorden van de coach hadden bij Teun en Ryan hetzelfde effect als een kusje op een zere knie: ineens was de pijn een stuk minder. Gelukkig maar, de wedstrijd kon beginnen.

Al vanaf het eerste fluitsignaal was duidelijk dat Vogido een team was om niet mee te spotten. Het stond goed opgesteld, speelde de bal snel rond en had in de beginfase een licht overwicht op Luctor. Echt gevaarlijk werd het daarentegen nog niet voor het doel van Sepp. Dat werd het wel aan de overkant toen Wout op links vanaf de middellijn doorstoomde naar voren en Chiel aanspeelde. Een verdediger van Vogido kon er een voet tussen zetten maar rekende niet op het doorzettingsvermogen van Chiel. Hij ontfutselde hem de bal weer waarna zijn pass tussen twee Vogidoverdedigers en langs de keeper in de voeten van Ryan belandde. Die hoefde alleen maar zijn voet tegen de bal te drukken: 1-0!

Wout stoomt op

Chiel speelt Ryan aan

Ryan tikt simpel binnen

Dat was een lekker begin. En het was nodig ook want Vogido werd steeds gevaarlijker. Het had de gelijkmaker moeten maken toen hun spits uit een dieptepass geheel vrij oog in oog met Sepp kwam te staan. Zijn schot ging echter ruim naast. Even later was het wel raak. Hun rechterspits, een talentvolle voetbalmeid, profiteerde van een slippertje achterin bij Luctor waarna ze Sepp kansloos liet.

Sepp probeert de bal tevergeefs naast te kijken: 1-1

Het bleef 1-1 tot en met de rust. De Luctorfans keken elkaar veelzeggend in de ogen. Dit hadden ze nog lang niet gewonnen. Wat heet, ze mochten niet eens mopperen met deze ruststand. Maar goed, in het pupillenvoetbal weet je het nooit.

Na de thee was het aanvankelijk hetzelfde spelbeeld als voor rust. De eerste (enorme) kans was voor een Vogidomiddenvelder die de Luctordefensie handig uitkapte. Zijn gevaarlijke schot wist Sepp met een briljante reflex pareren. Daar kwam Luctor goed weg. Vogido had een uitgelezen mogelijkheid laten schieten om op voorsprong te komen.

Daarna werd het meer een open strijd waarbij Luctor met snelle counters over de vleugels steeds gevaarlijker voor de dag kwam. De verdedigers van Vogido hadden hun handen vol aan de jongens van Luctor en trokken meer dan eens aan de noodrem. De wedstrijd werd verschillende keren onderbroken om iemand in een geel shirt  af te voeren en op te lappen. Assistent Dilano was druk met het verzorgen van de gewonden en leverde ze telkens net op tijd af om weer het veld in te kunnen, want de volgende geblesseerde diende zich alweer aan. Ondanks het stevige voetbal, werd het nooit echt gemeen. Wel was het de vraag of de Almeloërs, die het meer van de bal het werk laten doen moeten hebben, het tot het eind zouden volhouden. Niet dat ze veel keus hadden, dan moesten ze maar op hun tanden bijten. En dat deden ze.

Dat gold ook voor Glenn die op de linkervleugel een paar keer hardhandig in contact kwam met de linksback van Vogido. Wout mocht na zo'n tien minuten in de tweede helft op links een vrije trap nemen na een zoveelste overtreding op Glenn. De hoge bal werd verkeerd ingeschat door de Vogidokeeper die hem pardoes door zijn vingers liet glippen. Chiel was er als de kippen bij om dit kadootje in ontvangst te nemen. Hij tikte simpel binnen, 2-1!

 Bal glipt door de vingers...

... die Chiel vervolgens dankbaar binnenschiet.

Vogido had eerder verzuimd om op voorsprong te komen en kreeg nu het deksel op de neus. Hoewel het spel na de Luctorgoal vaker op de kant van de Almeloërs afspeelde dan andersom, kreeg je als toeschouwer steeds meer het gevoel dat het die dag niet fout kon gaan voor Luctor. Zo had Vogido kunnen scoren toen de scheidsrechter liet doorspelen nadat Sil werd gevloerd maar ze speelden de man-meersituatie niet goed uit. In de hoofdklasse kunnen dit soort slordigheden je duur komen te staan. Luctor vond het prima natuurlijk. Het kreeg in de gaten dat de Vogidokeeper onzeker was geworden na zijn mispeer waaruit de 2-1 was ontstaan. De Luctorvoorwaartsen wachten geduldig als roofdieren op hun prooi, op het moment dat hun slachtoffer weer een fout maakte.

Halverwege de tweede helft was het weer raak. Chiel sprong als een kat op een muis op de bal toen de keeper van Vogido te slap inspeelde op zijn verdediger. Met een strak laag schot liet hij de Enschedese doelman kansloos.

Chiel onderschept de bal en scoort 3-1

De buffer van twee doelpunten was bijzonder nuttig omdat Vogido zich drie minuten later terug in de wedstrijd vocht met een schot dat via de paal in het doel vloog. Sepp had al een paar keer een zeker lijkend Vogidodoelpunt voorkomen maar nu was hij kansloos. Er brak een zenuwslopende slotfase aan voor Luctor. Het was nu alle hens aan dek. De beuk ging er in wat Wout moest bekopen met een blessure. Ook andere spelers van Luctor incasseerden Enschedese "koekies", maar ze gaven niet op.

Naar de smaak van Robbie ging het het spel te veel op en neer. Hij maande zijn verdedigers om niet te ver mee naar voren te gaan toen Luctor een corner kreeg. Nu was het zaak om de poort dicht te gooien. De uitbraak van Vogido die volgde op de Luctorhoekschop was evengoed bijna succesvol maar ging gelukkig naast. Het Luctorpubliek langs de kant schreeuwde de jongens van coach Robbie weer moed in. Al dacht de coach daar zelf anders over. "Paniekzaaier" zei hij met een knipoog na de wedstrijd naar een niet nader genoemd lid van de sponsorcommissie.

Het was nu aftellen geblazen. Chiel maakte er in de slotseconde nog bijna 4-2 van nadat zijn schot/voorzet via de lat weer het veld in plofte. Dit was het laatste wapenfeit van Luctor in een dijk van een wedstrijd. Ze hadden gevochten als leeuwen wat werd uitbetaald in een prachtige 3-2 overwinning. Een geweldige opsteker voor Luctor E1 dat op Halloween het degradatiespook een flinke optater gaf.

Gewonnen

Luctor E1 tankt zelfvertrouwen in spektakelstuk

In de eerste knock-out-ronde van het bekertoernooi heeft Luctor E1 zich weer eens van zijn beste kant laten zien. Het ging op bezoek bij Den Ham E1, een team uit de andere hoofdklasse. Het duurde een tijdje voordat de wedstrijd echt los kwam maar toen vielen de goals dan ook als rijpe appelen. De 0-1 voorsprong bij rust werd in het tweede bedrijf met een paar snelle aanvallen uitgebouwd naar 0-3. Den Ham kon een paar keer wat terugdoen maar omdat Luctor ook bleef scoren kwam de voorsprong nooit meer in gevaar. Gezien het aantal kansen voor de bezoekers had de stand zomaar in de dubbele cijfers kunnen belanden. Uiteindelijk werd het 'slechts' 4-6, een stand waarmee iedereen prima kon leven. 

Chiel scoort schitterend uit een moeilijke hoek

Waar veel teams in het tweede herfstvakantieweekend een vrije zaterdag konden opnemen, moest Luctor E1 de eerste knock-out ronde van het bekertoernooi afwerken in Den Ham tegen de plaatselijke VV. De bekerpot kwam als een welkome afwisseling van de competitie voor de jongens van Luctor E1. Na een reeks van vervelende nederlagen snakte het naar een goed resultaat. De bekerwedstrijd tegen VV Den Ham kwam daarvoor als geroepen. Het team uit de noordwestelijke hoek van Twente was geen onbekende voor coach Robbie en zijn jongens.

In de allereerste wedstrijd van Luctor E1 - in de voorbereiding voor het huidige seizoen - werd deze ploeg al met 6-2 verslagen. Een overwinning lag daarmee in de lijn der verwachting, wat aan de vrolijke gezichtjes op de verzamelplek voor de Luctorkantine was af te lezen. Maar er was nog meer reden voor optimisme. De afgelopen week was er superscherp getraind door de jongens van Robbie. Goede inzet, slim positiespel, hoog tempo en felle duels, alles klopte.

Coach Robbie was trots dat zijn jongens het zo goed hadden opgepakt. Hij stelde tevreden vast dat het team besefte dat het wat had recht te zetten na de reeks van teleurstellende prestaties van de laatste tijd.

Klaar voor vertrek

Vol goede moed vertrok de ploeg en de tot nog toe grootste supporterskaravaan van dit seizoen dan ook naar Sportpark De Rohorst in Den Ham. Net als bij de verre uitwedstrijd tegen De Esch was coach Robbie de karavaannavigator en ook nu presteerde hij het om zijn chauffeur - dit keer de papa van Ryan - verkeerd te laten rijden. Voetbaltechnisch heeft hij zijn zaakjes altijd prima voor elkaar, maar op het gebied van richtingsgevoel doet hij het nauwlijks beter dan de gemiddelde vrouw. Je kan ook niet alles hebben.

Gelukkig zag de coach ruim voor Ommen dat ze verkeerd zaten en dirigeerde hij de stoet auto's alsnog naar De Rohorst. De grote schare Luctorfans die gezamenlijk het sportpark betraden maakten veel indruk bij het thuispubliek, dat zich numeriek in de minderheid wist.

Vol uitvak

De kantine van VV Den Ham deed dus goede zaken, want alle Almelose fans hadden wel zin in een kopje koffie. Voor het luttele bedrag van 50 cent (mits besteld voor 12 uur 's middags) kreeg je het nog in een porceleinen kopje ook. De rokers onder de koffiedrinkers moesten overigens wel genoegen nemen met een kartonnen bekertje.

Uw verslaggever en zijn vrouw namen plaats aan de tafel waar ook de papa en opa van Noah zaten. Ook zijn kleine broertje Mick genoot er van een flesje fris. Het was grappig om te zien hoe netjes de kleine Mick is opgevoed want de flinke klodder spuug die hij op de kantinetafel had gemorst zoog hij meteen weer keurig netjes op van het tafelblad. Zijn vader en opa hadden niks in de gaten.

Na de koffie was er nog gauw even tijd voor uw verslaggever om de warming-up te bekijken. Twee leden van de harde kern - de papa's van Gijs en Wout - stonden er al. Het leken wel twee tweeëiïge tweelingbroers hoe ze zo gebroederlijk naast elkaar stonden in hun splinternieuwe identieke blauwe donsjackjes. De papa van Gijs had de papa van Wout eerder deze week na lang aandringen weten over te halen om mee de stad in te gaan, in een poging om hem van zijn vestifobie af te helpen. (Zoals de trouwe E1-volger weet, lijdt de papa van Wout aan een zeldzame angst voor jassen) "Kom nou gewoon met de stad in Richard.... dan koopt vie saam'n 'n mooi jeske vuur ons beid'n." zei de papa van Gijs tegen de aarzelende papa van Wout. Tot zijn verbazing stemde hij in.

Toen ze eenmaal samen in de winkel waren kreeg hij bijna weer een terugval. Al die jassen die daar hingen, waren toch wel bijzonder intimiderend. Gelukkig kreeg de papa van Gijs hem snel weer in het gareel. "Wee'j wat Richard? Koop ik dezelfde jas as oe. Dan loop'ie ok nie allenig veur gek". Het was een geniale vondst van de papa van Gijs. En zo gebeurde het dat we voor het eerst sinds mensenheugenis de papa van Wout weer eens in een jas konden zien rondlopen.

Buurman en Buurman in hun nieuwe aanwinst

Maar goed we dwalen af, terug naar de wedstrijd.

Luctor mocht aftrappen en was meteen al gevaarlijk via een schot van Gijs. Daarna kwam de wedstrijd in een rustiger fase want beide teams stonden verdedigend goed opgesteld. Het was moeilijk voor de aanvallende partijen om openingen te vinden. Luctor meldde zich nog het nadrukkelijkst op de helft van de tegenstander, maar veel uitgespeelde aanvallen waren er niet te zien. Één keer lukte het Luctor toch via Ryan om een bres te slaan in de hechte Hamse defensie. Hij wurmde zich op rechts langs zijn directe tegenstander en zette het op een lopen in de van hem bekende karakteristieke stijl van een marinier op een stormbaan. Na een indrukwekkende sprint had hij nog genoeg energie voor een hard schot dat onhoudbaar tegen de touwen vloog.

Ryan opent de score. Teun leeft erg mee.

Dat mag gevierd worden

De ban was gebroken dacht iedereen, maar dat viel tegen. Den Ham toonde veerkracht en kreeg iets meer grip op het spel. Er kwamen kansjes voor de thuisclub die allen Sepp niet werkelijk in verlegenheid brachten. Éénmaal deed Luctor zichzelf bijna de das om toen een te korte terugspeelbal bijna de gelijkmaker voor Den Ham bracht. De aanvaller van Den Ham kreeg twee pogingen om binnen te schieten maar Sepp en Sil maakten ombeurten beide schoten onschadelijk. Tot de rust gebeurde er niet meer zo veel.

Dat was na rust wel anders. De peptalk van coach Robbie had kennelijk zijn vruchten afgeworpen want Luctor was nu veel feller. Ook was er meer beweging in het spel van de bezoekers, die vaker dan voor rust op avontuur gingen. Zo rende Teun op linksback een keer bij zijn man weg waarna hij een rush over de hele lengte van het veld afsloot met een schitterende voorzet. De keeper van Den Ham kon de bal met een uiterste krachtsinspanning nog net voor Noah weggrissen.

Het was de voorbode voor meer Almelose doelpunten. De eerste twee hiervan kwamen van de voet van Chiel. Vooral de 0-2 was er een om in te lijsten. Uit een onmogelijke hoek vond hij op rechts toch nog een gaatje (zie foto bovenaan dit artikel) tussen Noah en de keeper waarin hij de bal wist te rammen. Vijf minuten later verdubbelde hij zijn persoonlijke score met een intikker na een bekeken combinatie met Glenn.

Chiel krijgt de bal op een presenteerblaadje van Glenn

Het was nu Luctor wat de klok sloeg. Het kreeg een rits aan kansen, maar de scherpte voor de goal was even weg. Een kopbal van Sil en een prachtig lobje van Glenn gingen net over en een lange corner van Teun kon net niet door Noah worden binnengewerkt.
Toen de Luctorstorm weer even ging liggen maakte Den Ham uit het niets de 1-3 tot grote schrik van de harde Luctorkern. Ze zouden het toch niet weer uit handen geven? Nee, dat gebeurde niet.

Den Ham probeerde het nog wel maar raakte vermoeid. Het liet gaten vallen waar het gebroederlijk opererende aanvalsduo Glenn en Ryan optimaal van profiteerde. Ze scoorden beiden één keer en brachten zo de stand op 1-5.

Glenn scoort 1-4...

...en legt even later de bal panklaar voor de volledig vrijstaande Ryan... 

...die simpel 1-5 maakt

De wedstrijd zat nu in de Luctortas. De Almeloërs geloofden het vanaf dit moment wel en schakelden een tandje terug. Het ging ook wat nonchalanter spelen waardoor Den Ham weer een paar keer kon opduiken voor het doel van Sepp. Uit één van hun aanvallen scoorde het 2-5.

Glenn en Ryan keken elkaar nog eens aan met een veelbetekenende blik. We moeten er nog eentje bij maken leken ze te denken. Zo gezegd zo gedaan. voor de zoveelste keer deze wedstrijd vond het aanvalsduo elkaar in een pas-de-deux. De hattrick voor Ryan was hiermee compleet: 2-6.

Voor de zoveelste keer vonden Glenn en Ryan elkaar in een succesvolle aanval: 2-6

Nu was het echt klaar wat Luctor betreft. Den Ham dacht hier echter anders over. Ondanks dat het een verloren wedstrijd speelde bleef het strijden tot de laatste minuut. Luctor was in gedachten al begonnen met de tas inpakken en liet Den Ham nog twee keer scoren in de slotfase. Een klein smetje op een verder schitterende wedstrijd van Luctor E1. Einduitslag 4-6 voor Luctor, prima resultaat.

Bij het penaltyschieten maakten de veldspelers van Luctor het feest compleet door alle ballen vanaf de stip binnen te schieten. En het was al zo'n feestelijke dag want Chiel en Wout waren ook nog eens jarig. De papa's van de twee feestvarkens namen in de kantine van De Rohorst nog gauw hun 'laatste koffie van die dag' zoals ze het noemden. Wat ze daarna dronken laat zich raden.

NEO wint (te) ruim van slordig Luctor E1

Tegen het sterke NEO deed Luctor E1 zichzelf tekort door een gebrek aan koelbloedigheid en weerbaarheid. De ploeg uit Borne was over twee keer 25 minuten wel de betere als ook de hardere. Maar wanneer de Almeloërs een paar van de handvol kansen die ze kregen hadden benut in de eerste helft, dan had uw E1-verslaggever het nog wel willen zien. Lange tijd hield Luctor prima stand maar aan het eind van de eerste helft sloeg NEO twee keer toe. Na rust kwam Luctor weer beter voor de dag totdat NEO de 3-0 maakte. Vanaf dat moment zakten de jongens van coach Robbie en assistent Dilano mentaal door het ijs. NEO had geen kind meer aan Luctor dat meer met zichzelf bezig was dan met de tegenstander. Eindstand 5-0.

In het eerste weekend van de herfstvakantie stond voor Luctor E1 een zware uitwedstrijd tegen NEO op het programma. Tegen een ploeg van het kaliber NEO was het zaak om van minuut 1 tot het eindsignaal honderd procent  te geven, wilde je er een resultaat kunnen halen. Coach Robbie wist dit maar al te goed. Het wedstrijdmotto dat hij zijn pupillen dan ook mee gaf in de groepsapp was "Don't stop when you are tired, stop when you are done!". Daar zat geen woord Spaans bij, dus dat zouden de 9 pupillenhoofdjes wel in hun oortjes knopen zou je denken. Helaas bleken ze het Engels toch nog niet helemaal machtig, ondanks dat ze al wel les krijgen in deze taal.

Daar was in het begin van de wedstrijd overigens nog weinig van te merken. Luctor begon voortvarend aan de wedstrijd en drukte NEO meteen terug op eigen helft. Toen het eerste aanvalsoffensiefje van Luctor was afgeslagen kwam NEO steeds beter in het spel. Luctor had veel moeite om de beweeglijke, technisch begaafde voorwaartsen af te stoppen. Dit resulteerde in een aantal grote kansen voor de thuisploeg waarbij Sepp zich een paar keer gelukkig prees dat hij hulp kreeg van het aluminium, anders was het al snel op achterstand gekomen.

Te vroeg gejuicht

Toch was Luctor in deze fase aanvallend zeker niet de mindere van NEO. Er kwamen kansen voor Glenn en Ryan maar hun vizier stond niet op scherp. Ryan had zelfs de 0-1 op zijn schoen, maar op miraculeuze wijze schoot hij de bal tegen de paal en caramboleerde terug in het veld.

Als door een wonder gaat deze bal van Ryan er niet in

Zijn papa was hier overigens geen getuige van. Hij zat op dat moment in de auto om shirtjes op te halen bij Luctor. Bij het omkleden was namelijk gebleken dat er twee tricots misten die waren gebruikt bij een inspectie van de shirtjes door de kledingcommissie. De papa van Ryan offerde zich daarom op en reed snel heen en weer tussen NEO en Luctor.

Papa van Ryan gaat terug naar De Horst om de ontbrekende shirtjes op te halen

De wedstrijd ging er natuurlijk gewoon om door. Er waren immers twee reserves en die konden zolang wel in hun trainingspak aan de kant staan. Toen de papa van Ryan eenmaal terug aankwam met de nieuwe shirtjes was dat precies op het goede moment. Teun kreeg namelijk een flinke trap op zijn voet (de blauwe nopafdrukjes op de wreef waren hiervan na de wedstrijd een stille getuige) en moest vervangen worden. Tot overmaat van ramp kreeg Gijs niet lang daarna ook een tik waardoor beide mensen voor de centrale positie achterin, langs de kant stonden.

Coach Robbie moest ingrijpen en schoof Ryan terug naar de liberopositie. Luctor had in deze fase van  positiewisselingen moeite om weer in het ritme te komen waardoor NEO een paar keer dicht bij een doelpunt kwam. Opnieuw was het de paal die Luctor meer dan eens voor een achterstand behoedde.

Daarna was het weer de beurt aan de bezoekers. Glenn schoot naast, een schot van Ryan uit een corner werd geblokt en Noah kopte naast. Met iets meer rust in het hoofd hadden uit alle mogelijkheden voor de Almeloërs zeker één of twee goals kunnen vallen. Dat was jammer want NEO wist kort voor rust wel twee keer het net te vinden waardoor het halverwege niet 2-2 maar 2-0 stond.

Noahs kopbal gaat naast

Toch gaf Luctor de moed nog niet op. Het kwam weer sterker voor de dag na rust wat resulteerde in grote kansen voor Glenn (paal) en de opgelapte Gijs (naast). NEO moest nu alle zeilen bijzetten om Luctor van zich af te houden. In deze fase waar een Almelose treffer in de lucht hing deelde NEO toch de genadeklap uit in een tegenaanval. Een bal die naast leek te gaan werd nog net door een Borns voetje binnen de palen gegleden. De 3-0 kwam als een mokerslag aan bij de bezoekers. In plaats van elkaar op te peppen, werd er met vingers naar elkaar gewezen. Dit had een desastreus effect op het moreel van het team.

Aanvallend kon het nog wel een paar keer wat speldenprikken uitdelen, maar verdedigend stelde het weinig meer voor. De echte wil om er nog wat van te maken was verdwenen. "Stop when you are 3-0 behind" leek het nieuwe wedstrijdmotto van Luctor E1 te zijn. NEO lachte in zijn vuistje en speelde nu tegen een geslagen tegenstander. Het wreef met twee goals nog extra zout in de wonde.

Over de hele wedstrijd gezien was de overwinning van NEO terecht. Toch kan je je afvragen wat er was gebeurd wanneer de voorhoede van Luctor in de eerste helft wat meer daadkracht had getoond. De mentale implosie na de pauze had dan namelijk niet plaatsgevonden en een resultaat tegen het sterker geachte NEO was dan zeker niet ondenkbaar geweest.

Coach Robbie nam zijn jongens voor het afsluitende penaltyschieten bij elkaar voor een nabespreking. Daarin legde hij de vinger op zere plek, namelijk het onderling op elkaar afgeven. Dat moet in het vervolg anders. Om nog iets van de wedstrijd te redden verwachtte hij volle inzet van zijn jongens vanaf de elf meter. Zij deden dit keer wel wat hun werd opgedragen en wonnen het penaltyschieten glansrijk. Daar konden de coach, zijn assistent en het meegereisde publiek het mee doen.

Luctor E1 speelt al vroeg voor Sinterklaas

De stoomboot moet nog vertrekken uit Spanje, maar kennelijk was dat voor de jongens van coach Robbie en assistent Dilano geen reden om niet nu al kadootjes uit te gaan delen. Tegen hekkensluiter SDC'12 speelde Luctor in fases zijn tegenstander van de mat, maar door concentratieverlies en persoonlijke fouten werd SDC weer terug in het zadel geholpen. Luctor verspeelde knullig een 1-0 en een 3-1 voorsprong waarna het de moed in de schoenen zakte. De Denekampers kregen in de gaten dat er wat te halen viel in Almelo en straften de fouten in de Luctorverdediging onverbiddelijk af. Met het schaamrood op de kaken moest de thuisploeg toezien hoe het mindere, maar veel fellere SDC de wedstrijd naar zich toe trok en met 3-5 de punten mee naar Denekamp nam.

Hiermee is eigenlijk alles wel gezegd over deze wedstrijd. Daarnaast had uw verslaggever geen idee hoe hij over deze pot nog een smakelijk stukje kon schrijven. De vaste kern van Luctor E1 had bovendien ook vast geen zin om na het bekijken van deze wanvertoning het nog eens even lekker na te lezen op het blog.

Hij besloot daarom maar om na de lunch een kijkje te gaan nemen bij de meiden van Luctor MC2 die ging spelen tegen een samengesteld team van SVV'56 en Kloosterhaar. Het werd een leuke wedstrijd met een op- en neergaand scoreverloop. Helaas mocht uw verslaggever van zijn dochter (die ook meespeelde) "ABSOLUUT" geen verslag van deze wedstrijd maken....

Als u belooft dat u het niet doorvertelt, zet ik hier toch stiekem een beknopte samenvatting neer. De wedstrijd begon overigens 20 minuten te laat. Hadden de meiden te lang nodig gehad om zich op te tutten? Nee dat was het niet. De echte reden van de vertraging werd niet helemaal opgehelderd. Hoe het ook zij, Luctor werd er een beetje door in slaap gesust. De bezoeksters hadden hier geen last van en openden de score na een sterkere openingsfase: 0-1.

Gaandeweg de eerste helft kreeg Luctor meer grip op de wedstrijd wat zich vertaalde in enkele kansen die allemaal geen doel troffen. Zo'n tien minuten voor rust brak Puk door een oranje muur van Sibculose en Kloosterhaarse dames. Ze had vrije doortocht naar het doel, ware het niet dat een bezoekster haar onreglementair tegen het gras werkte. Het was een lichte overtreding, maar binnen de zestien, de scheids kon dus niet anders dan naar de stip wijzen. Coach en vlagger van SVV/Kloosterhaar waren not amused, maar daar had arbiter Tanja geen boodschap aan.

Emmi mocht de penalty nemen maar schoot tegen de keepster op, gelukkig kreeg ze de bal terug in de voeten en bij haar tweede poging was het wel raak: 1-1.

Luctor viert de gelijkmaker

Na rust bleef Luctor aanvankelijk een overwicht houden. Het spel speelde zich hoofdzakelijk af op de helft van de bezoeksters. De 2-1 voor Luctor kwam dan ook niet als een verrassing. Nienke speelde vanaf het middenveld Puk aan. Deze werd vervolgens geblokt door een stevige Sibculose voorstopster, maar via de kluts en het been van Puk rolde de bal tergend langzaam het Sibculoos-Kloosterhaarse doel in. De meiden van MC2 stonden op voorsprong!

De bal rolt in het doel

De speelster gilden het uit als bakvissen bij een One Direction-concert. Zouden ze eindelijk een keer winnen? SVV/Kloosterhaar stak hier helaas een stokje voor. Even later namelijk, draaiden de bezoeksters de stand weer om naar 2-3, uit twee snelle counters via hun snelle voorhoede . Het leek weer mis te gaan voor Luctor MC2. In de slotfase kreeg Luctor toch loon naar werken toen Emmi een stuiterende bal op hoop van zegen een lel gaf. De bal koos het luchtruim maar viel perfect met een stuit over de keepster van SVV/Kloosterhaar in het doel.

De hoge bal van Emmi...

...stuitert over de keepster

...het doel in: 3-3!

Niet lang daarna floot scheids Tanja voor het eindsignaal. Een spannende wedstrijd met een terechte uitslag. Hiermee werd de kater van de wanprestatie van E1 toch nog een beetje weggespoeld voor uw verslaggever.

Uitgeslapen De Esch geeft Luctor E1 pak slaag

Na de verdiende overwinning tegen ON hoopte Luctor E1 de goede lijn door te zetten tegen De Esch E1 uit Oldenzaal. De vroege aftrap van de verre uitwedstrijd (half negen!) was niet in het voordeel van de pupillen van coach Robbie en dat was in de wedstrijd terug te zien. Waar Luctor in fases stond te dromen op het veld was De Esch de hele wedstrijd goed bij de les. Toch was Luctor aanvankelijk zeker niet de mindere. Na een tussensprint van De Esch vloeiden de krachten echter zienderogen uit de benen van de bezoekers en was van een wedstrijd geen sprake meer. De tweede helft werd tot overmaat van ramp ook nog ontsierd door een opstootje met de warrig fluitende (veel te jonge) scheidsrechter en enkele zich verbaal manifesterende Luctorspelers. Door emoties overmand moest de arbiter worden vervangen door een leidsman met meer overwicht. Eindstand 6-1.

Doar zu'jn hem'm!

Het begon zo mooi die ochtend, al was het voor de meesten een uurtje of anderhalf te vroeg op de vrije zaterdag. Coach Robbie had iedereen gemaand om uiterlijk om 07:25 uur aanwezig te zijn op de parkeerplaats van De Horst want hij wilde genoeg tijd hebben voor een volledige warming-up. Bijna iedereen meldde zich plichtsbewust enkele minuten voor het afgesproken tijdstip op de verzamelplek. Alleen voor een niet nader genoemd lid van de sponsorcommissie, was het ongewoon vroege tijdstip een te grote opgave.

Met vijf minuten vertraging vertrok de karavaan richting het verre Oldenzaal. Onderweg was het rustig waardoor er weer wat tijd goedgemaakt kon worden. De schitterende ochtendzon maakte van de saaie rit een reis door een schilderij.

Coach Robbie, die ook de taak van karavaannavigator op zich had genomen, was zo onder de indruk van het fraaie schouwspel dat hij zijn chauffeuse pardoes voorbij Sportpark De Weschterik liet rijden. De directe volgers dachten dat Robbie een betere parkeerplek wist maar toen de weg eenmaal doodliep was duidelijk dat de coach ook kampte met opstartproblemen. Als goedmakertje gaf zijn lieftallige vriendin een rondje koffie.

De match tegen De Esch werd afgewerkt op een mooie natuurgrasmat die erg glad was geworden van de dauw. Dit had tot gevolg dat ballen flink doorschoten waardoor het zaak was om ballen goed zuiver in de voeten te spelen. Hier werd bij de warming-up dan ook flink op geoefend.

Toen het tijd was voor de aftrap, zag coach Robbie tot zijn niet geringe verbazing dat de wedstrijd onder leiding stond van een ventje dat niet ouder kon zijn dan een D-junior. Hij was niet eens de grootste op het veld want dat was Glenn. Robbie schudde zijn hoofd waarop hij de technische staf van De Esch liet weten dat hij geen begrip had voor de onbezonnen beslissing van de Oldenzaalse club om een net afgezwaaide pupil een wedstrijd in de hoofdklasse te laten leiden. Hij had volkomen gelijk, zo zou later blijken.

In het begin van de wedstrijd was er echter nog vuiltje aan de lucht. Luctor scoorde bijna vanaf 20 seconden toen Gijs na een goede dribbel Noah aanspeelde. Iedereen telde de goal al maar via de binnenkant van de paal vloog de bal toch weer het veld in.

Noah schiet tegen de binnenkant van de paal

Er volgde een gelijkopgaande fase waarin beide teams één keer doel troffen. De Esch scoorde uit een slecht weggewerkte corner waarna Chiel de stand weer op gelijke hoogte bracht uit een juweel van een aanval via Gijs en Glenn.

Chiel maakt gelijk

Het publiek dacht dit de voorbode was voor een mooie gelijkopgaande strijd tussen twee aan elkaar gewaagde teams. Niets was minder waar. De Esch ontpopte zich als een supereffectieve voetbalmachine die elk foutje van Luctor genadeloos afstrafte. Het profiteerde voor rust twee keer van slecht verdedigend positiespel bij de bezoekers. Luctor kreeg nog wel een paar kansen om wat terug te doen maar de keeper van De Esch hield alles tegen wat op hem af kwam.
De twee goedkoop weggegeven doelpunten waren een behoorlijke streep door de rekening van Luctor. De ruststand van 3-1 was niet onoverkomelijk maar dan moest er in de tweede helft wel uit een ander vaatje getapt gaan worden.

Dat gebeurde ook, maar helaas voor Luctor wel uit het verkeerde. De Esch maakte al snel schitterend 4-1 uit een snelle combinatie over links waarbij de spelers van Luctor zich als stilstaande pionnen weg lieten tikken. Vlak daarna werd het ook nog 5-1 en was het gebeurd met de weerstand van de bezoekers. Alle motivatie en concentratie om er nog wat van te maken was als sneeuw voor de zon verdwenen. Bijna geen bal kwam meer aan en bijna geen duel werd meer gewonnen. De bezoekers belandden in een neerwaartse spiraal van slecht spel en frustratie.

Alsof dat nog niet erg genoeg was deed het jonge scheidsrechtertje ook een duit in het zakje. Het kereltje wist niet goed raad met de steeds meer geïrriteerd rakende spelers van Luctor waardoor hij de controle over de wedstrijd begon te verliezen. Hij had moeten affluiten voor een overtreding op Noah die geblesseerd bleef liggen, maar liet gewoon doorspelen. De Esch profiteerde optimaal en scoorde in de tegenaanval met een fraaie lob 6-1. Nu was het hommeles. Enkele spelers van Luctor gooiden er alle woorden van het schooljongenswoordenboek uit om kenbaar te maken hoe ze over de beslissing van de arbiter dachten. Vanaf dat moment vergat de scheidsrechter dat hij op het voetbalveld stond en schakelde hij over op schoolpleinrechtspraak. Met andere woorden, het recht van de sterkste. Tot ontzetting van iedereen probeerde hij een speler van Luctor omver te duwen. Hiermee zat de wedstrijd er op voor het jonge arbitertje. Hevig geëmotioneerd werd hij door een begeleider van het veld geëscorteerd.

Natuurlijk valt de spelers van Luctor hier wat te verwijten, hun verbale vuilspuiterij tegen de scheidsrechter was respectloos. Daar zal coach Robbie het laatste woord nog niet over gezegd hebben. Toch mag vooral ook De Esch zich dit incident aanrekenen. De Luctorpupillen zouden nooit durven zich zo te laten gaan, wanneer De Esch niet zo onverstandig was geweest om een jongen aan te stellen, die nog te jong was om enige autoriteit uit te stralen. Als straf zouden de verantwoordelijken het boek "Lord of the flies" eens moeten lezen.

De B-junior die als vervanger het restant van de wedstrijd floot deed dit vlekkeloos. Door schade en schande wordt men wijs.

Er werd nog een keer gescoord door De Esch dus iedereen dacht dat de wedstrijd in 7-1 was geëindigd. Op het wedstrijdformulier werd echter 6-1 genoteerd en werd de discutabele 6-1 uit de boeken geschrapt. Niet dat het veel uitmaakt.

Al met al een weinig verheffende vertoning. Luctor E1 mag wonden gaan likken en bij zichzelf te rade gaan hoe hier lering uit te trekken. Volgende week tegen hekkensluiter SDC kan het alleen maar beter worden.