Luctor E1 wint zwaarbevochten zespunter

Op de laatste okoberdag van het jaar, troffen de jongens van coach Robbie en assistent Dilano een directe concurrent in het Enschedese Vogido E1. Luctor E1 hoopte het succes in het bekertoernooi van een week eerder, door te kunnen trekken naar de competitie. Dat was makkelijker gezegd dan gedaan want Vogido bleek een tegenstander van formaat. Qua voetballend vermogen waren de bezoekers allesbehalve de mindere van Luctor, maar de aanval van Luctor was bijzonder alert in het afstraffen van de verdedigingsfouten van de Enschedeërs. In een spannende slotfase had de wedstrijd nog best in een horrorfilm kunnen eindigen, maar op karakter wist Luctor E1 er op Halloween een ware voetbalthriller van te maken, die tot opluchting van het thuispubliek een happy end had. Eindstand 3-2.

De Hoofdklasse 7 van de E-pupillen nadert een cruciale fase. Waar het kampioenschap waarschijnlijk al beslist is (Losser), is het in het rechterrijtje van het klassement dringen geblazen. Voor de zevende speelronde zaten er slechts 3 punten tussen de nummer 6 en nummer laatst. Één van die ploegen was Luctor met slechts één schamel puntje meer dan hekkensluiters ATC'65, Oranje Nassau en SDC'12. Bovendien hadden deze teams ook nog een wedstrijd minder gespeeld dan Luctor. Coach Robbie had dus, als hij even achterom keek, geen verrekijker nodig om het wit in de ogen van het degradatiespook te zien, .

Stand voorafgaand aan de wedstrijd tegen Vogido

Boven Luctor stonden de twee Enschedese clubs Sparta en Vogido, waarvan de laatstgenoemde de tegenstander van vandaag was. Vogido had twee punten meer dan Luctor, bij een overwinning zouden de Almeloërs dus over Enschede kunnen komen. Dat zou, met het zware uitprogramma van de komende drie weken voor de boeg, wel heel erg welkom zijn.

In de aanloop naar deze "zespunter" had het team te kampen met enig lichamelijk ongemak. Teun en Sepp moesten een training laten schieten wegens ziekte en ook coach Robbie was aangeslagen. Hij was in zijn eigen voetbalwedstrijd met Luctor 2 te laat weggesprongen voor een voet van zijn directe tegenstander met een breukje in zijn grote teen als resultaat.

De vrouwlijke helft van de E1-groepsapp wist niet hoe gauw ze de jonge trainer beterschap moesten wensen, terwijl de mannen in de E1-app het nieuws voor kennisgeving aannamen. Met uitzondering overigens van de papa van Ryan. Die vond coach Robbie maar een "Knooierd". Daar was ook wel wat voor te zeggen, had'ie maar op tijd moeten wegspringen.

Het gevolg hiervan was dat de coach zijn dikke teen zo veel mogelijk rust moest gunnen. Een uitnodiging om vrijdagavond Heracles - Willem II in "het stadion zonder naam" bij te wonen sloeg hij daarom vriendelijk af. Stiekem vond hij het overigens helemaal niet erg dat hij een smoesje had want vrijdagavond kijkt altijd het liefst naar "The Voice". En al helemaal nu de Battlerondes voor de deur stonden. Met zijn gekwetste voet op een kussentje en een glaasje prik en bakje chips binnen handbereik, zag hij hoe rapper Brace en Jennie Lena beiden hun battles wonnen.

Afijn, het zal allemaal wel. Dan nu naar het voetbal. Omdat Vogido (spreek uit Voogidoo) speelt in blauw-zwartgestreepte shirts, besloot Luctor in het alternatieve felgele tenue te gaan voetballen. Je kon zien dat de jongens van E1 gegroeid waren, want de gele shirtjes die ze de afgelopen jaren wel eens vaker gedragen hadden, begonnen nu toch wel aardig strak te zitten. Wat gaat het toch hard.

In de warming-up begon zowel bij Ryan als Teun hun oude plaaggeest, de ziekte van Sever Schinz (geïrriteerd hielbeen) weer op te spelen. Coach Robbie maande zijn beide pupillen om van schoeisel te wisselen, want dat was beter. Of het echt hielp was de vraag, maar hij zei het met een air alsof hij verstand van sportblessures had. De deskundig klinkende woorden van de coach hadden bij Teun en Ryan hetzelfde effect als een kusje op een zere knie: ineens was de pijn een stuk minder. Gelukkig maar, de wedstrijd kon beginnen.

Al vanaf het eerste fluitsignaal was duidelijk dat Vogido een team was om niet mee te spotten. Het stond goed opgesteld, speelde de bal snel rond en had in de beginfase een licht overwicht op Luctor. Echt gevaarlijk werd het daarentegen nog niet voor het doel van Sepp. Dat werd het wel aan de overkant toen Wout op links vanaf de middellijn doorstoomde naar voren en Chiel aanspeelde. Een verdediger van Vogido kon er een voet tussen zetten maar rekende niet op het doorzettingsvermogen van Chiel. Hij ontfutselde hem de bal weer waarna zijn pass tussen twee Vogidoverdedigers en langs de keeper in de voeten van Ryan belandde. Die hoefde alleen maar zijn voet tegen de bal te drukken: 1-0!

Wout stoomt op

Chiel speelt Ryan aan

Ryan tikt simpel binnen

Dat was een lekker begin. En het was nodig ook want Vogido werd steeds gevaarlijker. Het had de gelijkmaker moeten maken toen hun spits uit een dieptepass geheel vrij oog in oog met Sepp kwam te staan. Zijn schot ging echter ruim naast. Even later was het wel raak. Hun rechterspits, een talentvolle voetbalmeid, profiteerde van een slippertje achterin bij Luctor waarna ze Sepp kansloos liet.

Sepp probeert de bal tevergeefs naast te kijken: 1-1

Het bleef 1-1 tot en met de rust. De Luctorfans keken elkaar veelzeggend in de ogen. Dit hadden ze nog lang niet gewonnen. Wat heet, ze mochten niet eens mopperen met deze ruststand. Maar goed, in het pupillenvoetbal weet je het nooit.

Na de thee was het aanvankelijk hetzelfde spelbeeld als voor rust. De eerste (enorme) kans was voor een Vogidomiddenvelder die de Luctordefensie handig uitkapte. Zijn gevaarlijke schot wist Sepp met een briljante reflex pareren. Daar kwam Luctor goed weg. Vogido had een uitgelezen mogelijkheid laten schieten om op voorsprong te komen.

Daarna werd het meer een open strijd waarbij Luctor met snelle counters over de vleugels steeds gevaarlijker voor de dag kwam. De verdedigers van Vogido hadden hun handen vol aan de jongens van Luctor en trokken meer dan eens aan de noodrem. De wedstrijd werd verschillende keren onderbroken om iemand in een geel shirt  af te voeren en op te lappen. Assistent Dilano was druk met het verzorgen van de gewonden en leverde ze telkens net op tijd af om weer het veld in te kunnen, want de volgende geblesseerde diende zich alweer aan. Ondanks het stevige voetbal, werd het nooit echt gemeen. Wel was het de vraag of de Almeloërs, die het meer van de bal het werk laten doen moeten hebben, het tot het eind zouden volhouden. Niet dat ze veel keus hadden, dan moesten ze maar op hun tanden bijten. En dat deden ze.

Dat gold ook voor Glenn die op de linkervleugel een paar keer hardhandig in contact kwam met de linksback van Vogido. Wout mocht na zo'n tien minuten in de tweede helft op links een vrije trap nemen na een zoveelste overtreding op Glenn. De hoge bal werd verkeerd ingeschat door de Vogidokeeper die hem pardoes door zijn vingers liet glippen. Chiel was er als de kippen bij om dit kadootje in ontvangst te nemen. Hij tikte simpel binnen, 2-1!

 Bal glipt door de vingers...

... die Chiel vervolgens dankbaar binnenschiet.

Vogido had eerder verzuimd om op voorsprong te komen en kreeg nu het deksel op de neus. Hoewel het spel na de Luctorgoal vaker op de kant van de Almeloërs afspeelde dan andersom, kreeg je als toeschouwer steeds meer het gevoel dat het die dag niet fout kon gaan voor Luctor. Zo had Vogido kunnen scoren toen de scheidsrechter liet doorspelen nadat Sil werd gevloerd maar ze speelden de man-meersituatie niet goed uit. In de hoofdklasse kunnen dit soort slordigheden je duur komen te staan. Luctor vond het prima natuurlijk. Het kreeg in de gaten dat de Vogidokeeper onzeker was geworden na zijn mispeer waaruit de 2-1 was ontstaan. De Luctorvoorwaartsen wachten geduldig als roofdieren op hun prooi, op het moment dat hun slachtoffer weer een fout maakte.

Halverwege de tweede helft was het weer raak. Chiel sprong als een kat op een muis op de bal toen de keeper van Vogido te slap inspeelde op zijn verdediger. Met een strak laag schot liet hij de Enschedese doelman kansloos.

Chiel onderschept de bal en scoort 3-1

De buffer van twee doelpunten was bijzonder nuttig omdat Vogido zich drie minuten later terug in de wedstrijd vocht met een schot dat via de paal in het doel vloog. Sepp had al een paar keer een zeker lijkend Vogidodoelpunt voorkomen maar nu was hij kansloos. Er brak een zenuwslopende slotfase aan voor Luctor. Het was nu alle hens aan dek. De beuk ging er in wat Wout moest bekopen met een blessure. Ook andere spelers van Luctor incasseerden Enschedese "koekies", maar ze gaven niet op.

Naar de smaak van Robbie ging het het spel te veel op en neer. Hij maande zijn verdedigers om niet te ver mee naar voren te gaan toen Luctor een corner kreeg. Nu was het zaak om de poort dicht te gooien. De uitbraak van Vogido die volgde op de Luctorhoekschop was evengoed bijna succesvol maar ging gelukkig naast. Het Luctorpubliek langs de kant schreeuwde de jongens van coach Robbie weer moed in. Al dacht de coach daar zelf anders over. "Paniekzaaier" zei hij met een knipoog na de wedstrijd naar een niet nader genoemd lid van de sponsorcommissie.

Het was nu aftellen geblazen. Chiel maakte er in de slotseconde nog bijna 4-2 van nadat zijn schot/voorzet via de lat weer het veld in plofte. Dit was het laatste wapenfeit van Luctor in een dijk van een wedstrijd. Ze hadden gevochten als leeuwen wat werd uitbetaald in een prachtige 3-2 overwinning. Een geweldige opsteker voor Luctor E1 dat op Halloween het degradatiespook een flinke optater gaf.

Gewonnen