Luctor E1 "Wereldkampioen" op toptoernooi in Hardenberg

De eerste grote prijs van het seizoen is binnen. Luctor E1 heeft op een zwaarbezet Twin Games-toernooi bij HHC in Hardenberg op grandioze wijze de titel in de wacht gesleept. Het deelnemersveld van 16 teams - voornamelijk hoofdklassers - streden net als op het WK '78 in vier poules van vier, voor een plekje in twee finalepoules, van waaruit de winnaars in de finale mochten gaan uitmaken wie zich "Wereldkampioen" van het toernooi mocht noemen. Na wat opstartproblemen begon de Luctormachine van coach Robbie en assistent Dilano gaandeweg het toernooi steeds beter te draaien. Het leek Duitsland wel. Hoe sterker de tegenstanders werden, hoe beter ook Luctor werd. Op het laatst was er geen houden meer aan. In de finale werd Berkum uit Zwolle met 3-0 van de mat gespeeld. Met een droomscore van 1 gelijkspel en 6(!) overwinningen liet Luctor E1 er geen twijfel over bestaan. Het was met een straatlengte voorsprong de beste ploeg van het toernooi en dus de terechte kampioen!

Deel 1: De aanloop naar het toernooi

Het is krokusvakantie. Menigeen heeft de sneeuw of de zon opgezocht, zoniet Luctor E1. Coach Robbie Barends ontving enkele maanden geleden een uitnodiging voor de allereerste edititie van de HHC Twin Games Cup in Hardenberg: Een prestigieus toernooi dat gespeeld wordt volgens het Twin Games-Concept, met een keur aan topploegen uit Overijssel en Drenthe. Bij Twin Gamesvoetbal zijn de velden compacter, wordt er niet ingegooid maar ingedribbeld/ingeschoten en mag een keeper een terugspeelbal niet oppakken. Hierdoor wint het spel aan dynamiek en zijn er veel meer balcontacten per wedstrijd. Robbie hoefde dan ook niet lang na te denken, hij nam de uitnodiging maar al te graag in ontvangst.

Voetbalweer voor echte kerels

Het evenement stond gepland op 2 maart. Aan de vroege kant, want normaal gesproken worden voetbaltoernooien altijd aan het eind van seizoen afgewerkt. Nu was het nog winter en dat zouden we weten ook. De weergoden gingen er eens even lekker voor zitten. De voorspelling van de dag: Perioden met regen afgewisseld met natte sneeuw- en hagelbuien. Tussendoor kan de zon zich ook af en toe laten zien. Voetbalweer voor echte kerels dus.

Voor de harde Luctorkern maakte het niet uit. Om 07:45 uur (u leest het goed) stond de supporterskaravaan op bijkans volle oorlogsterkte klaar voor de reis naar Hardenberg. Coach Robbie toonde zich oprecht geroerd door zoveel toewijding bij het legioen.

Voetbalplaatjes mee

Om zich niet te vervelen hadden sommige echte voetbalkerels hun album met voetbalplaatjes meegenomen, want hierin bladerend ging de reis naar het verre Hardenberg lekker snel.

Persruimte

Eenmaal aangekomen bij HHC gingen de plaatjes snel aan de kant. Op het imposante sportcomplex keken de spelers hun ogen uit. Je kwam er vanzelf van in toernooistemming. Het hoofdveld kon zich meten met een stadion uit de Jupilerleague. Er hingen meer reclameborden om het veld dan dat er Luctorleden zijn leek het wel. Het clubgebouw mocht er ook wezen trouwens. Zo beschikt de club over een fraaie kantine van XL formaat, een persruimte en een bestuurkamer waar menig businessclub jaloers op zou zijn.

De organisatie van het toernooi was ook tot in de puntjes geregeld. Programmaboekjes, informatieschermen, stroopwafelkraam en muziek verzorgd door een DJ met een latente gehoorbeschadiging, aan alles was gedacht. Als finishing touch werden voor aanvang alle zestien teams om beurten aan het publiek voorgesteld.

Luctor E1 stelt zich voor aan het publiek

Tijdens de openingsceremonie werden de regels van het Twin Games-voetbal nog eens uit de doeken gedaan. Daarnaast werd uitgelegd dat het toernooi was verdeeld in twee poulefases. In de eerste fase speelden vier keer vier teams om een plek in de finalepoules genaamd "de Wereldcup", de afvallers mochten spelen in de twee poules van de "Europa Cup". De winnaars van de twee Wereldcuppoules zouden het toernooi gaan afsluiten met de finale van de Wereldcup.

Maar zover was het nog lang niet, de lange weg van 7 wedstrijden begon voor Luctor E1 met de eerste poulewedstrijd tegen het onbekende SV Gramsbergen.

Deel 2. De eerste poulefase

Om 09:50 blies de scheidsrechter voor de aftrap van de eerste match van Luctor E1 bij de Twin Games Cup. De tegenstander SV Gramsbergen was een onbeschreven blad voor coach Robbie en assistent Dilano, instellen op de tegenstander was er dus niet bij. Ze konden niet anders dan gewoon van hun eigen kracht uitgaan. Dat ging Luctor E1 redelijk goed af. In het begin was het spel nog wel een beetje rommelig. Het was wennen aan het compacte veld waarbij onnauwkeurigheden direct werden afgestraft, want dan kwam de bal bij de verkeerde kleur of ging over de lijn.

Chiel komt maar moeilijk weg bij zijn tegenstander

Na een paar minuten nam Luctor duidelijk het heft in handen. Gramsbergen werd steeds verder op eigen helft teruggedrongen omdat de Luctorspelers hun mannetjes strak op de huid zaten. Dit leverde diverse kansen op. Uit een corner opende Luctor de score. De hoge bal glibberde uit de handen van de kleine keeper van Gramsbergen waarna hij via de lat en Wout het doel in caramboleerde: 1-0!

In het restant van de wedstrijd bleef Luctor vrij eenvoudig overeind. Gramsbergen kwam nauwelijks in de buurt van de goal van Sepp. Luctor kreeg zelf nog diverse mogelijkheden om de score verder uit te breiden maar was slordig in de afronding. Rustig achteroverleunen was er dus niet bij, daarvoor bleef de marge te krap. De jongens werden daarom regelmatig door assistent trainer Dilano aangespoord om zich vooral niet te haasten als ze een vrije bal of corner mee kregen. Elke extra seconde was er immers weer één dichter bij het laatste fluitsignaal. Gramsbergen had te weinig kwaliteit om het de verdediging van Luctor nog lastig te maken waardoor de Almeloërs de 1-0 vrij eenvoudig over de streep trokken. Dat was een lekker begin.

Veel tijd om te rusten was er niet want vijf minuten later werd er al weer afgetrapt voor wedstrijd nummer twee tegen Excelsior'31. De topamateurclub uit Rijssen had het eerstejaarsselectieteam van de E-jeugd afgevaardigd. De vereniging kan beschikken over 14 (!) E-teams, dus je wist dat hun beste eerstejaarsteam zeker geen walk-over zou zijn. Het zichtbare lengteverschil tussen beide teams was er wellicht de oorzaak van dat de tweedejaars lichting van Luctor hun tegenstander toch wat onderschatte. De wedstrijd was nog geen minuut onderweg of de bal lag al in het Luctordoel na een vliegensvlugge Rijssense aanval over de linkerflank die op weinig weerstand stuitte van Almelose kant.

Dat verdiende geen schoonheidsprijs maar er was nog een hele wedstrijd te gaan om de schade weer ongedaan te maken. Dat bleek nog een hele klus, want de Rijssense knulletjes weerden zich kranig. Luctor was te  ongeduldig in hun drang om de gelijkmaker te scoren waardoor er wat frustratie in het spel sloop. Net toen je begon te denken dat het wel eens een hele vervelende wedstrijd voor de Almeloërs kon worden bracht Chiel de stand op gelijke hoogte met een prachtige kopbal.

Niemand wist dat Chiel ook kon koppen maar dit was er een uit het boekje.

Dit deed de oudere voetbalkenners ergens aan denken: (scroll naar 4:30 min.)




Mooi, het stond weer gelijk, nu d'rop en d'rover dacht het Luctorlegioen. Maar het gejuich van de 1-1 was nog niet verstomd of het stond alweer 1-2. Kon Luctor weer opnieuw beginnen. Maar ze gingen niet bij de pakken neerzitten. Met veel energie jaagden ze hun tegenstander op die hierdoor foutjes begonnen te maken. De Rijssense keeper kreeg een vervelende terugspeelbal te verwerken terwijl Glenn met gestrekte draf op hem afkwam stormen. Van de schrik schoot hij de bal tegen Glenn op. Zijn schot kon hij nog pareren, maar in de rebound stond Chiel alweer klaar om zijn tweede van de dag binnen te koppen.

In de slotfase deed Luctor er nog een schepje bovenop en scoorde het warempel de 3-2 toen Glenn opnieuw attent was bij een slippertje van een Excelsiorverdediger. De keeper stond niet goed opgesteld waardoor Glenn de bal vrij eenvoudig binnen kon schieten. Zo werd op de valreep alsnog de volle buit binnengesleept. 6 uit 2, Robbie en Dilano mochten niet mopperen. Kwalificatie naar de finale poule om de "Wereldcup" kon Luctor nu bijna niet meer ontgaan. Het had genoeg aan een gelijkspel tegen DZOH uit Emmen dat zowel van Excelsior als van Gramsbergen had verloren.

Maar schijn bedriegt. Hoofdklasser DZOH E1 had in de competitie namelijk 39 punten uit 13 wedstrijden behaald.... inderdaad, alles gewonnen. Ze konden hun borst dus natmaken. Luctor had nog even tijd om zich hier op voor te bereiden want tussendoor werden er twee andere wedstrijden afgewerkt. In de pauze had de organisatie Luctor E1 uitgenodigd voor een elftalfoto op de mooie hoofdtribune van HHC. Dat leverde een vrolijk plaatje op.

De stemming zit er goed in

Om 11:10 was het lange wachten op de laatste poulewedstrijd voorbij en kon de strijd om een plek in de finalepoule beginnen. DZOH deed zijn reputatie meteen eer aan. Voor het eerst dit toernooi werd Luctor in het defensief gedrongen. Uit een vrije trap scoorde het al vroeg een fraai doelpunt en niet lang daarna profiteerde het van een slechte terugspeelbal op Sepp waardoor Luctor ineens tegen een 0-2 achterstand aankeek. Een rampscenario dreigde. Alsof dat nog niet genoeg was moest Chiel met twee zwaar gekneusde vingers de strijd staken en begon het ook nog eens te stortregenen. Wat ook niet hielp was het overijverige gefluit van de scheidsrechter (een pensionado in Ajaxpyjama) met alle oponthoud van dien.

Maar Luctor wilde van geen opgeven weten. Met een niet eerder vertoonde over-mijn-lijk-mentaliteit namen ze DZOH in de houdgreep. Nadat hij al een keer de lat had geraakt en een schot voorlangs zag gaan, maakte Glenn de verdiende aansluitingstreffer. In een zinderende slotfase was het alles of niets voor de Almeloërs. Het werd alles voor Luctor door een eigen doelpunt van een DZOH'er die zwaar op de hielen werd gezeten door een onvermoeibare Glenn. Van schrik lobde hij de bal pardoes over zijn eigen keeper heen. Eindstand 2-2. Mooi was het niet maar het karakter dat Luctor had getoond was schitterend. Een plek in de finaleronde was veiliggesteld, wat heet, 7 uit 3 en poulewinnaar. Je zag aan de ontlading bij de spelers dat er iets moois aan het ontstaan was in het team.


Deel 3: Luctor wint de wereldcup!

Poule 1 van De Wereldcup

Na de eerste poulefase werd het toernooi opgesplitst in twee verliezerspoules van "De Europacup" en twee poules die gingen strijden om "De Wereldcup". Luctor zat in poule 1 van De Wereldcup samen met de hoofdklassers HZVV (Hoogeveen), Be Quick'28 (Zwolle) en TVC'28 (Tubbergen). De eerste twee teams waren volslagen onbekend bij het fanatieke Luctorlegioen maar TVC kenden ze maar al te goed. In de eerste wedstrijd van het seizoen was Luctor E1 door de Blauwwitten uit Tubbergen met liefst 9-1 in mootjes gehakt. Ze konden hun borst natmaken.

Chiel is in goede handen

In de voorbereiding naar de Wereldcupmatch werd getracht om Chiel weer wedstrijdfit te krijgen. Een EHBO'er inspecteerde zijn gekneusde hand en adviseerde om deze te koelen met een bekertje ijsblokjes gewikkeld in een theedoek wat de zwelling van zijn gekneusde hand moest tegengaan. Zijn mama belde nog even met haar echtgenote om te vertellen dat Chiel zijn hand had geblesseerd. "Oh gelukkig maar, daar hoeft hij toch niet mee te voetballen!" zij hij gevat.

Omdat coach Robbie geen reserves meer tot zijn beschikking had, was het zaak om de zere vingers van Chiel op de één of andere manier in te pakken zodat hij er tijdens de wedstrijd geen last meer van zou ondervinden. Er was geen tijd meer voor een ritje naar het ziekenhuis om hem een gipsmanchet aan te laten meten, dus werd er gekozen voor plan B: Plakband. De twee vingers werden provisorisch gefixeerd met wat tape. Als het niet kan zoals het moet, dan moet het maar zoals het kan. Ondanks het indrukwekkende staaltje EHBO-improvisatie leek het coach Robbie toch verstandiger om Chiel op de bank te laten beginnen.

De eerste match in de finalepoule tegen HZVV begon prima. De verdediging bestaande uit Wout, Teun en Sil gaven hun directe tegenstanders geen milimeter ruimte. Dit zouden ze overigens tot het eind van het toernooi volhouden zoals we later zullen zien. HZVV werd bijna geen balbezit gegund zodat het spel zich voornamelijk op de helft van de Hoogeveeners afspeelde resulterend in een handvol kansen voor Luctor. De driehoek Gijs, Glenn en Noah begon steeds lekkerder te draaien. Snelle combinaties met één keer raken waren geen uitzondering. Ook werd HZVV al in eigen strafschopgebied opgejaagd, iets waar ze zich geen raad mee wisten. Luctor dwong zo af dat HZVV fouten ging maken waarvan er één dodelijk bleek. Glenn ontfutselde een HZVV'er de bal en schoot van dichtbij raak, 1-0. Er kwamen nog meer kansen maar die leverden geen goals meer op. Daar rouwde niemand om, 3 punten, wat wil je nog meer?

In de pauze maakten Robbie en Dilano gebruik van de gelegenheid om hun volgende twee tegenstanders aan het werk te zien: TVC'28 tegen Be Quick'28. De Tubbergenaren leken al gauw op een monsterscore af te stevenen. Binnen de kortste keren stond het 3-0 voor TVC terwijl Be Quick nog niets had laten zien. Dit beeld kantelde halverwege de wedstrijd. Be Quick was nu ineens veel gevaarlijker en scoorde twee keer tegen. Het had zelfs nog kansen op de gelijkmaker wat gunstig zou zijn voor Luctor, maar dat gebeurde niet. Het bleef 3-2.

Be Quick'28 had weinig tijd om de kater van de nederlaag weg te spoelen want 5 minuten later stond de wedstrijd tegen Luctor alweer op de rol. De jongens van Robbie en Dilano gingen gewoon verder bij waar ze gebleven waren: Fel jagen bij balverlies en snel combineren in balbezit. Net als HZVV had ook Be Quick geen antwoord op het strijdplan van Luctor. De 1-0 door Chiel na een assist van Gijs was kwam dan ook niet uit de lucht vallen.

Chiel knalt raak na aangeven van Gijs

De snelle voorsprong gaf Luctor vleugels. Gijs voelde zich als centraal dreh- und angelpunkt helemaal in zijn element. Even later leverde hij na een fraai staaltje balcontrole Chiel voor de tweede keer de bal in de voeten waarna het manusje van alles van Luctor E1 zijn tweede van de wedstrijd tegen het net knalde.

Het mooiste werd voor het laatst bewaard. Een subtiele driehoekcombinatie tussen Gijs, Giel en Noah werd simpel door Noah afgerond. Tiki-Taka op zijn Luctors, dat was smullen geblazen. Eindstand 3-0, 6 punten uit 2, waar ging dit eindigen? Bij winst tegen TVC zou Luctor doodleuk in de finale staan! Maar zover was het nog niet. Het was tijd voor de lunch!

De toernooiorganisatie had alle 16 teams uitgenodigd om aan te schuiven voor het snackbuffet. Dat hoefde je de uitgehongerde kereltjes van Luctor E1 geen twee keer te zeggen, Robbie en Dilano (zoals bekend grote liefhebbers van de vette hap) trouwens ook niet.

De organisatie scoort punten bij Luctor E1: gratis kroketten- en frikandellenbuffet

Nadat iedereen zijn buikje had gevuld was het tijd voor het titanengevecht  TVC'28 E1 - Luctor E1.

De loting had uitgewezen dat TVC in het blauwe thuistenue mocht spelen. Luctor moest gele hesjes aandoen. Dit was geen goed voorteken voor bijgelovige fans want in de laatste ontmoeting tussen beide teams (1-9 voor TVC!!!) speelde Luctor ook al in een andere kleur. Een blik op de stand leerde dat beide teams bijna niets voor elkaar onder deden, evenveel punten en hetzelfde doelsaldo. Maar omdat TVC meer goals had gescoord, moest Luctor winnen om in de finale te komen. Coach Robbie stelde zijn pupillen gerust. De afslachting uit de competitie moesten ze gewoon vergeten. Dat was toen. Vandaag was alles anders. En zo was het ook.

Luctor trad de grote favoriet TVC onbevreesd tegemoet. Net als in de vorige wedstrijden in de finaleronde hadden Sil, Teun en Wout achterin de boel prima onder controle. TVC kwam er niet aan te pas.

Teun gooit zijn imposante lichaam in de baan van het schot

Luctor domineerde, kreeg de beste kansen en kwam verdiend op voorsprong toen Glenn na balverlies van TVC een één-twee aanging met Noah waarna hij simpel de 1-0 binnenpunterde. De voorsprong van Luctor bleek geen toevalstreffer. Alles klopte bij de Almeloërs. Sepp hoefde geen enkele redding te verrichten omdat zijn teamgenoten TVC volledig in de zak hadden. Daarnaast bleek Luctor over een onvermoed wapen te beschikken: De corners van Noah. De Benjamin van het team had geen enkele moeite om de zware Premier League-ballen hoog voor de pot te gooien. Het hele toernooi al hadden de keepers moeite om de strakke voorzetten van Noah onschadelijk te maken. Zo ook de keeper van TVC. Hij moest het antwoord schuldig blijven toen Glenn een corner vanaf links met een goedgeplaatste kopbal de linkerbovenhoek in stuurde. Noah was zo blij dat hij als een raket op Glenn af stormde en hem in de armen vloog. Niet alleen het voetbal en de resultaten, maar ook de teamgeest was nog nooit zo goed als nu.

De twee nul voelde als een bevrijding. Dit lieten ze zich niet meer afnemen. TVC legde het hoofd in de schouders waarna Luctor nog een paar keer dichtbij kwam. Bijna kopte Wout de 3-0 tegen de touwen uit weer zo'n perfecte corner van Noah. Tot zijn spijt vloog de bal net over de lat. Zo bleef het 2-0. Wat niemand vooraf voor mogelijk had gehouden was een feit: Luctor stond in de finale!

De fans konden het nauwlijks geloven. Zouden ze het werkelijk meemaken? Bij de coaches en hun jongens bestond er geen twijfel meer: De finale gingen ze ook gewoon winnen, zo groot was het zelvertrouwen.

In de finale moest dan wel afgerekend worden met de Zwolse hoofdklasser Berkum E1. Maar ook deze klus werd op imponerende wijze geklaard. In de eindstrijd speelde Luctor zijn beste wedstrijd van het toernooi. Met speels gemak werd Berkum helemaal kapot gespeeld. Noah opende de score toen hij een stuiterende bal met een listig lobje over de keeper verlengde.

Daarna was het weer hoog tijd voor een kopgoal van Chiel. Uit een perfecte hoekschop van Noah scoorde hij voor de derde keer met het hoofd die dag.

Chiel scoort zijn derde kopgoal van het toernooi.

Het Luctorfeest werd compleet toen een Berkumer - zwaar op de huid gezeten door Glenn - de bal achter zijn eigen doelman kopte: 3-0!  De fans klapten hun handen stuk. Wat een weelde. Toen de scheidsrechter afblies kon het feest echt beginnen. Spelers en coaches vlogen elkaar dolgelukkig in de armen. Luctor E1 had een fantastische prestatie geleverd. Met positief, dominant voetbal en een perfecte teamgeest was het over zijn tegenstanders heengewalst. 1 gelijkspel, 6 overwinningen waren droomstatistieken wat vooraf niemand voor mogelijk had gehouden. Maar het was echt waar.

Luctor E1 had de Wereldcup gewonnen!