Luctor E1 krijgt niet wat het verdient tegen AVC Heracles

De druiven waren erg zuur voor Coach Robbie en zijn jongens, na afloop van de door miezerregen geteisterde derby tegen AVC Heracles. Luctor kreeg over de gehele wedstrijd de meeste kansen, maar droop na het laatste fluitsignaal als verliezer van het veld af. Hoewel Heracles grote delen van de wedstrijd aan de goede kant van de score stond en ook de nodige kansen kreeg, was het overwegend Luctor dat het spel maakte. Het kon twee keer een achterstand goedmaken, maar na een gemakkelijk gegeven penalty en een snelle countergoal van Heracles (4-2) leek de wedstrijd in het slot te zitten. Luctor wilde niet van verliezen weten en bleef vechten voor een resultaat. Hierin slaagde het nog bijna. Helaas werd maar één van een handvol levensgrote kansen in de slotfase benut, resulterend in een hele zure 4-3 nederlaag.

Karakteristiek beeld: Noah verschalkt de keeper maar Glenn staat net niet diep genoeg om binnen te prikken

De harde Luctor-E1-kern liep niet over van enthousiasme toen ze van coach Robbie via de Whatsappgroep ingelicht werden over het tijdstip van aftrap van de wedstrijd AVC Heracles E1 - Luctor E1. "Aftrap half negen, bij Luctor verzamelen om 07:50". De meeste fans konden zich deze tijden nog vaag herinneren van de mini's. Wat ook niet meehielp was de weersvoorspelling: "...regionaal een flinke bak met regen en veel wind" aldus de weerman van Buienradar.nl.

Desondanks was iedereen braaf op tijd op de parkeerplaats van De Horst. Lang werd er niet gekeuveld. Instappen en rijen maar was het devies. Na een voorspoedige reis over de Van Rechteren Limpurgsingel kwam de karavaan netjes op tijd aan op de historische voetbalgrond aan de Bornsestraat. Iedereen wilde gauw naar binnen voor een bakkie troost maar tot verbijstering van de fans was het nog zo vroeg, dat de kantine nog gesloten was. Kreten als "Wat is dat noe?" en "Dit kan neet woar ween!" waren niet van de lucht.

Na vijf minuten moster'n in de miezerregen ging de kantine eindelijk open, "Hèhè!

Niemand kan nog naar binnen

Eindelijk, de deur gaat van het slot

Aaah... dat doet de mens goed

Scheids laat "handjes" wapperen

In de kleine Heracleskantine was het een stuk aangenamer toeven dan daarbuiten. Toen de koffie ook nog eens geserveerd werd, was de boel onder de Luctoraanhang al weer een stuk opgeklaard. Jammer genoeg werd de wedstrijd niet op het hoofdveld gespeeld (te zien vanuit de warme kantine) maar op het splinternieuwe kunstgrasveld. De fans konden dus maar eventjes genieten van de warme ambiance. Eenmaal weer buiten was het even slikken. Er blies een stevige wind over het veld die gepaard ging met een vervelende motregen. De deken van water spaarde niemand. Ook de scheidsrechter had het er maar moeilijk mee. En het was al zo'n zielepiet want hij had geen handen. Driftig springend en zwaaiend met zijn stompjes probeerde hij op temperatuur te blijven.

Ondanks de barre omstandigheden probeerden de 14 spelers op het veld er een echte wedstrijd van te maken. In de beginfase was Luctor de ploeg die het spel maakte. Tot echt grote kansen leidde dit niet. Heracles was het eerst dicht bij een doelpunt uit een counter, maar hun eerste vrije kans werd naastgeschoten. Dit had een waarschuwing moeten zijn voor Luctor, dat wanneer het in de aanval ging, de organisatie achterin in stand moest houden. Gedurende de gehele wedstrijd loerde Heracles op openvallende gaten in de Luctorverdediging. In de zevende minuut was het raak. De thuisploeg slaagde erin om de nonchalance van de Luctordefensie voor de eerste keer af te straffen. Bijna werd de kans uit een counter nog verprutst maar na wat flipperkastvoetbal had een Heraclesspits het laatste woord en schoot de bal onhoudbaar voor Sepp binnen.

Lang duurde de achterstand voor Luctor niet. Binnen twee minuten was de boel weer op gelijke hoogte gebracht door Gijs die een rebound binnentikte. Nu brak een ijzersterke fase voor Luctor aan. Er waren kansen bij de vleet die stuk voor stuk om zeep werden geholpen tot hoorbare frustratie van de Luctoraanhang. En in het voetbal geldt, als je ze niet maakt, dan kan je tegen een zeperd aanlopen. En dat gebeurde ook. Een snelle aanval van Heracles werd veel te nonchalant verdedigd waardoor de midvoor van Heracles de bal nog net kon meegeven aan de meegerende linksbuiten die de bal netjes binnenschoot. De 2-1 was ook de ruststand.

Gijs maakt gelijk. (foto genomen vanuit een droge dug-out)

De tweede helft begon wat rustiger dan de eerste. Er gebeurde aanvankelijk niet zoveel maar met pupillenvoetbal weet je het nooit. Toen na verloop van tijd bij sommigen de gedachten al begon af te dwalen naar een lekker kopje koffie met appelgebak, trakteerde Gijs de Luctorfans op een magnifiek doelpunt. Nadat hij op de rechterflank de bal van Glenn aangespeeld kreeg, slalomde hij om enkele Heraclieden heen alsof het zwartwitte pionnen waren. Daarna was het voor de stylist nog maar een koud kunstje om de bal in de korte hoek binnen te schieten. Dat was smullen.

Gijs stuurt heeft twee verdedigers het bos ingestuurd en legt aan

Doelpunt!

Na een lange rush ziet Chiel zijn schot links naast gaan

Opnieuw brak er een goede periode voor Luctor aan en opnieuw verzuimde het, het krachtsverschil in doelpunten uit te drukken. Dit kwam de bezoekers duur te staan want toen een schot van Heracles tegen de vuisten van een inglijdende Sil knalde, floot de scheidsrechter onverbiddelijk voor een penalty. "Prima redding" dacht de papa van Sil (en aankomend keeperstrainer van Luctor) nog. De beslissing was zwaar want Sil had de vuisten bij zijn borst, de bal zou dus hoe dan ook niet in het doel beland zijn. Om dan toch een penalty te geven - wat bij het pupillenvoetbal volgens de regels slechts bij hoge uitzondering dient te gebeuren - was dan ook niet onomstreden.

Hoe het ook zij, de strafschop werd met enig geluk (Sepp zat er nog met de vingertoppen aan) binnengeschoten.

Voor de derde keer moest Luctor proberen een achterstand om te buigen en tot overmaat van ramp werd de achterstand nog eens verdubbeld nadat Heracles een wanhopig afgeslagen Luctoraanval met enig fortuin zelfs tot doelpunt promoveerde. Maar de bezoekers gaven niet op. In de laatste 10 minuten was het Luctor dat de klok sloeg. Het werd op het laatst nog heel spannend toen Noah de 3-4 scoorde.

Noah scoort 3-4

.... en bijna 4-4

Een minuut later had hij zelfs de 4-4 op de schoen maar zijn bal ging naast. En hij was niet de enige. Luctor kreeg nog een paar dotten van kansen maar het miste de koelbloedigheid. Hij wilde er niet meer in. Zo bleef het 3-4. De eindstand was weliswaar hoogst onverdiend, maar coach Robbie en assistent Dilano konden toch niet helemaal ontevreden zijn. Luctor was de ploeg met het betere voetbal en had karakter getoond, het wilde niet van opgeven weten. Hierop kan de ploeg de komende weken voortbouwen.