De prestaties van de jongens van Luctor E1 blijven zo wisselvallig als het weer van deze herfst. De mooie weken van eind oktober en begin november zijn voorbij. Vandaag was het bar en boos wat het team van coach Robbie en assistent Dilano de meegereisde fans voorschotelde. Op bezoek bij ATC begon het nog zo mooi vandaag. Na vijf minuten stond Luctor zelfs verdiend met 0-1 voor maar helaas voor hen duurde de wedstrijd daarna nog 45 minuten. ATC - volledig bestaand uit eerstejaars (!) raspaardjes, waarvan een aantal inmiddels ook al bij FC Twente hun kunsten vertonen - speelde Luctor vakkundig naar de galemiezen. De Almeloërs misten vandaag vooral de mentale weerbaarheid om ATC partij te bieden. Vorige week tegen BWO wist Luctor nog wel uit een ander vaatje te tappen, maar vandaag ontbrak het aan wilskracht en ideeën. Dan ben je verloren tegen zo'n geweldige verzameling talenten als dat van ATC. Eindstand 7-1.
Net als de spelers van E1, ontbreekt het uw verslaggever vandaag aan wilskracht en ideeën om hier nog een smakelijk stuk van te maken. Hierbij wil ik het dan ook laten.
Aan coach Robbie en zijn assistent Dilano nu de schone taak om hun pupillen weer op te laden voor de zware wedstrijden tegen Sparta Enschede en Quick '20 waar lijfsbehoud in de Hoofdklasse 7 nog veiliggesteld zou kunnen worden. De bal is rond en statistisch gezien kan het nog, dus waarom niet? Als de kopjes maar goed staan.
Daarom als uitsmijter de wijze woorden van twee beroemde Amerikaanse filmhelden die wel wisten hoe ze een verloren gewaande strijd toch nog in hun voordeel konden beslechten:
Rocky Balboa en zijn coach Micky Goldmill:
Waarvan akte.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten