Na de zwaarbevochten remise in de openingswedstrijd tegen Avanti-Wilskracht kon Luctor E1 een week later gelijk weer aan de bak. Losser E1-uit stond op het programma. Dit team uit Oost-Twente had in het bekertoernooi en in de openingswedstrijd van de competitie dusdanig huisgehouden dat de spelers en supporters van Luctor hun hart vasthielden: 4 uit 4 overwinningen, 61(!) doelpunten voor, 4 doelpunten tegen....."Slik!!....".
Na het zien van deze cijfers was de algehele teneur bij de Luctorspelers in één beeld samen te vatten:
Aan coach Robbie de schone taak om zijn jongens weer moed in te praten. Op woensdagavond nam hij het team even apart in de kleedkamer voor een peptalk. Losser E1 was goed, maar het waren ook maar mensjes van vlees en bloed. Wanneer het de tegenstander met open vizier tegemoet trad en vasthield aan de verzorgde voetbalfilosofie van coach Robbie, dan kon er nog van alles gebeuren.
Drie dagen later toen iedereen zich verzamelde voor de 37km lange rit naar Sportpark Brilmansdennen leek er niet zo veel te zijn blijven hangen van Robbie's wijze woorden. Onderling vroegen spelers zich af met hoeveel ze "aan hun noten zouden krijgen". Dat beloofde niet veel goeds.
Deze vrees werd bewaarheid in de openingsfase van de wedstrijd. Luctor toonde veel te veel respect voor Losser. De thuisclub draaiden de jongens van coach Robbie en zijn assistent Dylano meteen de de duimschroeven aan op zoek naar de openingsgoal. Die liet niet lang op zich wachten. Een rush van de Losserse rechtsbuiten werd afgesloten met een kansloos lijkend schot in de korte hoek, ware het niet dat de bal van richting werd veranderd waardoor de bal pardoes over het hoofd van Sepp in het doel plofte. 1-0 tegen binnen negentig seconden. Dat begon lekker...
De thuisploeg scoorde weliswaar een mazzelgoal maar die had het wel zelf afgedwongen. Luctor speelde ondertussen nog steeds verstoppertje. Het contrast met Losser was groot. Waar bij de bezoekers slechts de man in balbezit bewoog, was bij de thuisploeg constant iedereen in beweging. In balbezit liepen er steeds wel twee mensen vrij voor de combinatie en wanneer Luctor de bal had gingen ze er als vliegen op stroop op af om hem terug te veroveren. Daarbij hielp het niet dat er achterin persoonlijke fouten werden gemaakt. Dat was voor Losser natuurlijk een kat in het bakkie. Binnen 10 minuten stond het 3-0. Ai.... De harde Luctorkern vreesde met groten vreze dat er een afstraffing met dubbele cijfers aan zat te komen. Een week eerder had Losser immers na de eerste helft met 0-5 voorgestaan tegen hoofdklasser SDC. Na rust knalden ze er nog 11(!) bij waardoor er een 0-16 einduitslag op het werdstrijdformulier genoteerd kon worden. Een zeldzaamheid op hoofdklasseniveau.
Waar iedereen dacht dat Luctor klaar was voor de sloop, was nu het grootste leed wel geschied. Gaandeweg de eerste helft kroop Luctor steeds meer uit zijn schulp met enkele veelbelovende plaagstoten. Hierdoor groeide het besef dat, als het een beetje meezat, er misschien wel wat te halen viel. Bij een 3-0 achterstand was dit wellicht iets te veel gevraagd, maar Luctor speelde in ieder geval met het hart op de goede plek.
Het had een doelpunt verdiend toen Teun met een brilante boogpass de verdediging van Losser doorkliefde en Noah vrij voor de keeper zette. De uitstekend meevoetballende doelman van Losser stond echter goed opgesteld en weerhield Noah van een aansluitingstreffer. Daarna volgden nog levensgrote kansen voor Glenn, Noah en Chiel maar ook deze troffen geen doel.
Het schot van Glenn belandt in het zijnet |
Aan de andere kant moest Sepp ook een paar keer flink strekken op schoten van Losser. Hij keepte net als vorige week een puike pot. De wedstrijd leek op een 3-0 ruststand af te gaan toen een onoplettendheid achterin bij Luctor toch weer onverbiddelijk werd afgestraft door een wakkere linksbuiten van Losser.
4-0 ruststand. Pfff, eentje minder voor Losser dan een week eerder.... Gelukkig ontaardde de tweede helft niet in een doelpuntenfestijn voor Losser. Integendeel zelfs. Qua kansenverhouding ging de tweede helft gelijk op. Er waren periodes dat Luctor zelfs even de bovenliggende partij was, met kansen voor Ryan, Glenn, Chiel en Noah. Iets meer rust in de hoofdjes van Luctor en de eretreffer zou wel zijn gevallen.
Ryan schiet op de buitenkant van de paal |
Op verdedigend vlak maakte Luctor ook een betere indruk. Met hun over-mijn-lijk-mentaliteit hield de achterhoede van Luctor de schade beperkt. De spitsen van Losser kregen bijna geen gelegenheid meer om het Sepp echt lastig te maken. Één keer moest de Almelose keeper het antwoord schuldig blijven toen de laatste dekkingsfout van de wedstrijd simpel door Losser werd afgestraft: 5-0.
In de slotfase werd het bijna nog 5-1 toen Chiel de bal klaarlegde voor Glenn. Zijn schot werd andermaal geblokt door de Losserse keeper maar stuitte terug voor de voeten van Noah. Deze probeerde de doelman met een hoge bal ineens te verschalken. Helaas ging de bal net over.
Het lepe schot van Noah gaat net over |
En zo eindigde de wedstrijd in 5-0. Een verdiende nederlaag maar met een zilveren randje. Luctor heeft geleerd dat het zelfs tegen de allerbeste teams van Twente nog best zijn mannetje kan staan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten