Efficiënt Luctor E1 knokt zich boven de streep

In het laatste weekend van november kon Luctor E1 zich veilig spelen wanneer het zou winnen tegen het onverslaanbaar geachte Quick'20. Iedereen wist dat dit wellicht iets te veel gevraagd was. Maar er was nog een andere, meer realistische ontsnappingsroute. Als de concurrentie bestaand uit Avanti, SDC en Vogido, geen punten meer ging pakken in de resterende wedstrijden, dan was Luctor op basis van het veel betere doelsaldo het hoogst geklasseerd en daarmee verzekerd van klassebehoud. 

De opdracht voor Luctor E1 was dus niet om zelf het spel te gaan maken tegen Quick'20, nee het was zaak dat de tegenstanders van Avanti, SDC'12 en Vogido hun sportieve plicht gingen vervullen, terwijl Luctor achterover kon hangen en hopen op een goede afloop. Coach Robbie had daarom een passend trainingsconcept uitgestippeld.

Hij besloot om de maandagavondtraining af te gelasten. Dit was namelijk de beste manier om te trainen op niks doen. Want dat was ook wat er zaterdag van hen verwacht werd. De andere ploegen in de competitie moesten immers voor Luctor de kolen uit het vuur halen.

Alsof de duvel er mee speelde bleek deze onorthodoxe tactiek precies het juiste recept voor de zaterdag. Want wat bleek? De wedstrijd tegen Quick'20 werd afgelast wegens een onbespeelbaar veld B. Luctor E1 kon nu doen waar het op getraind had: niks doen en afwachten hoe de rest het er van af zou brengen.

Toen de uitslagen eenmaal binnendruppelden, bleek dat Robbie's plannetje precies verliep zoals gepland: Vogido - Sparta: 1-2, Avanti - Losser: 1-3, SDC'12 - De Esch: 2-8. Hoppa! Alle concurrenten hadden verloren waardoor Luctor - zonder ook maar een bal te hebben geraakt - een plaatsje opschoof in de ranglijst ten koste van SDC'12. Met nog één speelronde te gaan moet SDC'12 nog een keer verliezen (tegen het sterke ATC'65) en mag Vogido niet winnen tegen BWO. Coach Robbie weet dus wat hem te doen staat.

Met minimale inspanning haalde Luctor E1 dit weekend een maximaal resultaat: het knokte zich boven de streep!

Strijdend Luctor E1 niet beloond

De voorlaatste wedstrijd van het seizoen ging Luctor E1 op bezoek bij Sparta Enschede. Het was normaal gesproken de laatste kans voor het team van coach Robbie en assistent Dilano om zich op eigen kracht veilig te spelen. De Enschedeërs waren favoriet, maar een stuntje door Luctor was niet denkbeeldig. In een eenzijdige eerste helft wist Sepp geassisteerd door zijn verdedigers met enig kunst- en vliegwerk het doel schoon te houden. Kansen voor Luctor waren er nauwelijks. Na rust werd het een meer gelijkopgaande strijd waar Luctor beter partij bood. Het kwam zelfs op voorsprong waardoor een verrassing in de lucht hing. Een doelpunt uit een goedkoop gegeven vrije trap bracht de gastheren weer terug in de wedstrijd waarna in een spannende slotfase Luctor vocht voor wat het waard was, maar net iets te kort kwam, eindstand: 2-1. Sparta was beter, maar puur op inzet had Luctor best een puntje verdiend. Met nog één wedstrijd te gaan voor Luctor is de situatie penibel geworden doch niet hopeloos. De concurrenten voor degradatie treffen louter nog sterker geachte tegenstanders, waarmee klassehandhaving, als het allemaal meezit, nog gewoon mogelijk is.

Op een druilerige, waterkoude 21 november stond de laatste uitwedstrijd op de rol voor Luctor E1. Het team was enigszins gehandicapt door het ontbreken van Chiel en het was afwachten hoe het met Wout was die vanwege ziekte de trainingen had moeten laten schieten. Met zeven man en een twijfelgeval afreizen naar Sparta Enschede was geen optie, dus daarom mocht Diego uit F1 voor het eerst meedoen met de grote jongens van E1. Het ventje had er ontzettend veel zin in en zijn mama ook.

Aan de vooravond van de wedstrijd werd er nog even wat heen en weer geappt door de papa's en mama's ivm met overlappende agenda's van hun voetballende en hockeyende kroost. De papa van Teun vroeg of ze een lift van de papa van Noah konden krijgen, want Teuns mama nam Nienke mee naar Excelsior'31 in Rijssen, waar haar team Luctor MC2 moest spelen. Helaas wilde de papa Noah juist aan zijn buurman vragen of zijn zoon met hem en Teun kon meerijden naar Sparta, omdat hij zijn dochter Joëlle naar de hockey moest brengen. Bovendien was de papa van Ryan ook niet beschikbaar omdat hij meedeed aan de roemruchte viswedstrijd om de felbegeerde JKGP-bokaal. En last but not least was er nog het nimmer verzakende lid van de Luctor-sponsorcommissie die tot in het holst van de nacht had genetwerkt met potentiële Luctorsponsors. En u weet hoe dat gaat, daar wordt niet alleen maar Fristie gedronken. Zodoende moest de papa van Sepp eerst zijn roes uitslapen, de wedstrijd van E1 kwam voor hem net te vroeg.

Op zaterdagochtend kwam alles toch nog goed toen bleek dat de wedstrijd van Luctor MC2 in Rijssen was afgelast. Daarnaast had de papa van Sil nog wat zitplaatsen over, voor het geval dat. Afijn, om een lang verhaal kort te maken, de papa van Teun had nu een auto tot zijn beschikking en zelfs nog plaats voor Sepp en zijn mama. De logistieke problemen waren opgelost.

Yes, wifi!!

De reis naar Enschede-Oost verliep zonder noemenswaardige problemen. Sparta Enschede heeft als thuishaven het niet zo lekker bekkende Sportpark Schreurserve waar het zoeken was naar een parkeerplek. Maar het complex lag er verder prachtig bij. Liefst zeven velden en een ruime kantine met een uitstraling van een bruin café waar het lekker warm was. En ze hadden wifi!

De harde Luctorkern wachtte zo lang mogelijk met het zoeken van een plekje rond het hoofdveld want het was behoorlijk fris buiten en er woei een onvriendelijk briesje. Coach Robbie kreeg spijt dat hij zijn handschoenen niet meegenomen had. De eerste 10 minuten van de warming-up hield hij zijn handen daarom maar strak onder zijn oksels om zijn vingers te behoeden voor bevriezingsverschijnselen. De wedstrijd kom hem niet snel genoeg beginnnen.



Vanaf de aftrap af nam Sparta het initiatief. De gastheren koesterden het balbezit terwijl Luctor achter de feiten aanliep. Bij Sparta waren er steeds wisselende drietallen die elkaar de bal konden toespelen. Luctor was niet bij machte om het dynamische spel van Sparta te ontregelen en groef zich in rond het eigen strafschopgebied. Deze defensieve tactiek kon de fijnproevers langs de lijn maar matig bekoren, maar effectief was het zeker. De Almeloërs waren niet naar Enschede gekomen om zich naar de slachtbank te laten leiden, ze gingen hun huid duur verkopen.

Nee dit is geen Isisterrorist met een kanon. Het is de cameraman van Sparta die onder een theedoek schuilt tegen de regen.

Sparta kreeg een handvol kansen maar hielp ze allemaal om zeep. Als ze niet naast schoten dan was er wel een Almeloos voetje dat roet in het eten gooide. En als er toch een schot doorkwam dan stond Sepp keer op keer op de goede plek. Hij wilde er maar niet in voor de Enschedeërs. De 0-0 ruststand mocht dan ook een klein wonder genoemd worden.

Coach Robbie wist dat dit in de tweede helft niet vol te houden was. Er moest meer vooruit gevoetbald worden, vertelde hij zijn jongens. Ze mochten best meer lef tonen. Bij ballen naar voren was het zaak dat middenveld en verdediging meeging om de eenzame voorhoede te ondersteunen.

En warempel, na rust dook Luctor ineens een paar keer op voor het Spartadoel. Wat heet, zo'n vijf minuten in de tweede helft scoorde de underdog de openingstreffer toen Glenn Diego op rechts wegstuurde. Diego zag een gaatje langs zijn verdediger en gaf een strakke voorzet die Ryan voor het inschieten had. De Luctorspits knalde de bal tegen binnenkant paal aan die vervolgens tegen de grabbelende Spartakeeper stuitte, om uiteindelijk tergend langzaam het doel in te hobbelen.

Ryan viert de 0-1 met Diego en Sil

Uw verslaggever was zo perplex dat hij vergat een foto te maken van de goal, het stond 0-1! Het was allesbehalve verdiend, maar dat vond niemand van Luctor erg. Er was nog bijna een hele helft te spelen dus iedereen wist dat de buit nog lang niet binnen was. De thuisploeg had nog steeds het betere voetbal van de twee maar was niet meer zo dominant als voor rust.

De voorsprong werkte bevrijdend voor Luctor waardoor de gastheren ineens merkten dat de Almeloërs niet alleen verdedigend maar ook aanvallend wat in huis hadden. Ook joegen ze nu veel fanatieker op Spartanen in balbezit. Deze speelwijze werd niet gewaardeerd door de scheidsrechter die de indruk gaf normaal alleen in de zaal te fluiten. Hij floot alles af wat rook naar Almeloos lichaamscontact. Met name Ryan was vaak de gebeten hond.

Ryan in balbezit terwijl de scheidsrechter argwanend toekijkt

Een tik in het gezicht van Teun en een overtreding op Ryan zag hij dan weer over het hoofd. 10 minuten voor tijd drukte de arbiter definitief zijn stempel op de wedstrijd. In een duel ontfutselde Ryan de bal van de rechtsbuiten van Sparta. Ryan speelde duidelijk de bal maar met zijn lichaam was er ook licht contact met de Spartaan die omviel. De scheids floot voor de zoveelste keer voor een zaalovertreding. Robbie was not amused en liet dat de scheids geïrriteerd weten. Hierbij bleef hij overigens binnen de fatsoensgrenzen en wist hij het gelijk aan zijn zijde. De arbiter was hier echter niet van gediend en gaf de Luctorcoach een prekerig standje.

De hoge vrije trap die volgde plofte uiteindelijk voor de voeten van een Spartaan die van dichtbij de gelijkmaker aantekende. Gezien het wedstrijdbeeld was de gelijkmaker verdiend, maar het blijft zuur dat Sparta hulp kreeg van de arbitrage. In de slotfase probeerde Luctor in ieder geval nog een punt over te houden aan deze wedstrijd. Hierbij werd zoveel gegeven door de Almeloërs dat verschillende spelers (oa. Diego, Teun en Wout) fysiek aangeslagen of uitgeput naar de kant moesten worden gehaald om even te worden opgelapt. Een paar minuten voor tijd ging het toch nog mis voor Luctor. Sparta scoorde zijn tweede treffer en vierde die als een kampioenschap.

Met nog een paar minuten te gaan perste Luctor er nog een slotoffensief uit. Hieruit kwamen nog twee levensgrote kansen voor Glenn (schitterende knal van afstand die rakelings naast ging) en Sil (schot geblokt door de keeper). Helaas bleef het daar bij. De scheids floot af, eindstand 2-1. Sparta was objectief gezien over de hele wedstrijd gezien de betere ploeg geweest, maar Luctor had puur op inzet en het feit dat Sparta met een man meer speelde best een punt verdiend. Het heeft niet zo moeten zijn.

Met nog één wedstrijd tegen het ijzersterke Quick'20 voor de boeg is Luctor nu vooral afhankelijk van de resultaten van de andere ploegen in de onderste regionen van de Hoofdklasse. Luctors concurrenten Avanti, Vogido en SDC treffen louter nog sterker geachte ploegen. Wanneer deze laatsten hun plicht niet verzaken dan zal Luctor als gevolg van het betere doelgemiddelde, na de winterstop nog gewoon in de Hoofdklasse vertegenwoordigd zijn. Gaat nog heel spannend worden.

ATC deelt stevige tik uit aan Luctor E1

De prestaties van de jongens van Luctor E1 blijven zo wisselvallig als het weer van deze herfst. De mooie weken van eind oktober en begin november zijn voorbij. Vandaag was het bar en boos wat het team van coach Robbie en assistent Dilano de meegereisde fans voorschotelde. Op bezoek bij ATC begon het nog zo mooi vandaag. Na vijf minuten stond Luctor zelfs verdiend met 0-1 voor maar helaas voor hen duurde de wedstrijd daarna nog 45 minuten. ATC - volledig bestaand uit eerstejaars (!) raspaardjes, waarvan een aantal inmiddels ook al bij FC Twente hun kunsten vertonen - speelde Luctor vakkundig naar de galemiezen. De Almeloërs misten vandaag vooral de mentale weerbaarheid om ATC partij te bieden. Vorige week tegen BWO wist Luctor nog wel uit een ander vaatje te tappen, maar vandaag ontbrak het aan wilskracht en ideeën. Dan ben je verloren tegen zo'n geweldige verzameling talenten als dat van ATC. Eindstand 7-1.

Net als de spelers van E1, ontbreekt het uw verslaggever vandaag aan wilskracht en ideeën om hier nog een smakelijk stuk van te maken. Hierbij wil ik het dan ook laten.

Aan coach Robbie en zijn assistent Dilano nu de schone taak om hun pupillen weer op te laden voor de zware wedstrijden tegen Sparta Enschede en Quick '20 waar lijfsbehoud in de Hoofdklasse 7 nog veiliggesteld zou kunnen worden. De bal is rond en statistisch gezien kan het nog, dus waarom niet? Als de kopjes maar goed staan.

Daarom als uitsmijter de wijze woorden van twee beroemde Amerikaanse filmhelden die wel wisten hoe ze een verloren gewaande strijd toch nog in hun voordeel konden beslechten:

Rocky Balboa en zijn coach Micky Goldmill:

Waarvan akte.

Speler PH verliest linkerbeen in Almelose derby

PH-speler Robin Rikhof heeft een dubbele kater overgehouden aan de beladen derby Luctor et Emergo - PH, die afgelopen zondag op Sportpark De Horst werd gespeeld. Niet alleen dolf hij met zijn ploeggenoten met 2-1 het onderspit tegen aartsrivaal Luctor, hij verloor tijdens de wedstrijd ook nog zijn linkerbeen. De speler weet niet meer precies wat er gebeurd was maar na een scrimmage merkte hij dat er iets niet goed voelde. Rikhof: "Het was heel gek, het ene moment rende ik nog als een kievit maar na een tackle van iemand van Luctor was mijn linkerbeen ineens weg."

De PH-middenvelder probeerde ondanks zijn blessure de wedstrijd nog af te maken maar zijn coach Remco Hammink haalde hem naar de kant. Coach Hammink: "Ik weet dat Robin altijd zijn beste beentje voor zet maar op een gegeven moment moet je ingrijpen, ik zag er geen been meer in dat hij doorspeelde."

Rikhof was teleurgesteld en stond op zijn achterste benen over de beslissing van zijn coach, hij denkt zelfs aan stoppen met voetbal. Rikhof: "Ik hink nog op twee gedachten".

Rikhof hinkt nog op twee gedachten: stoppen of doorgaan

Schitterend gevecht eindigt in mineur voor Luctor E1

Voor de middelste van drie opeenvolgende uitwedstrijden ging Luctor E1 op bezoek bij subtopper BWO. Het favoriete BWO leek op een simpele overwining af te stevenen toen het in een gelijkopgaande eerste helft goedkoop op 2-0 kwam. Na rust pakte Luctor de handschoen weer op, resulterend in twee doeltreffende aanvallen over de linkervleugel waarna er zich een fascinerend voetbalgevecht ontspon. BWO kwam andermaal (dubieus) op voorsprong, maar de jongens van coach Robbie en assistent Dilano bleven vechten voor een goed resultaat. Toen het zichzelf hiervoor beloonde met de verdiende 3-3, hing er zelfs een verrassing in de lucht. Helaas voor Luctor trok BWO aan het langste eind in de slotfase, toen het met een snelle counter in een man-meer-situatie dodelijk effectief de 4-3 op het scorebord zette. Luctor probeerde het nog wel  maar kwam op het laatst net tekort. Desondanks konden de Almeloërs met opgeheven hoofd het veld verlaten.

De Hoofdklasse 7 van het E-pupillenvoetbal is dit jaar anders dan de meeste competities. De spanning bovenin is er ver te zoeken, maar onderin lijkt het wel een tombola. Er zijn nog maar liefst zeven teams die strijden om lijfsbehoud, waarvan Luctor E1 er één is. De ploegen die op de onderste drie plaatsen eindigen, zullen een stapje lager naar de Eerste Klasse moeten doen. Coach Robbie en Dilano is er alles aan gelegen om dit onheil af te wenden. Na een mindere periode is de weg omhoog weer ingeslagen met een klinkende bekerzege en een zwaarbevochten overwinning op Vogido. Op de eerste zaterdag van november kon Luctor E1 zien of het ook opgewassen was tegen het ijzersterke BWO.

Coach Robbie wist dat het moeilijk zou worden tegen de Hengeloërs maar hij waande zich niet bij voorbaat kansloos. Hij peperde zijn jongens voor de zoveelste keer in dat het zaak was om altijd positief te blijven. Tot dusver kon Luctor E1 de beste teams, puur op voetballend vermogen, uitstekend partij bieden, maar mentaal was het nog steeds kwetsbaar. Wanneer het even tegenzit gaan de kopjes te snel hangen. Daarom bleef de coach hameren op honderd procent inzet, wat er ook gebeurt.

De papa van Sepp heeft het gered

De aftrap van de wedstrijd stond gepland om 9:45 uur. Echt uitslapen was er dus niet bij. Voor de zekerheid werd de papa van Sepp er aan herinnerd dat ook hij om kwart voor negen aanwezig moet zijn. Het was nog even spannend of het lid van de Luctorsponsorcommissie dit zou gaan redden, maar met 54 seconden speling meldde hij zich keurig op tijd voor de ingang van de Luctorkantine, als laatste, dat wel.

Zo vetrok de karavaan op het afgesproken tijdstip naar Hengelo-Noord. De mama van Chiel leidde de stoet auto's via de Nijreessingel naar de snelweg, maar de papa van Teun besloot -als laatste in de rij- binnendoor te gaan via Zenderen om vervolgens pas bij de IKEA de A1 op te gaan. Zo kon hij mooi eens testen wat nu de snelste route was, zo zei hij tegen de coach die met hem meereed. Als lezer zult u zich dit ook ongetwijfeld wel eens afgevraagd hebben. Welnu, we kunnen meedelen dat de omweg via de Nijreessingel naar snelweg niet alleen langer is, maar ook langer duurt. Toen de papa van Teun en zijn bijrijder coach Robbie Sportcomplex "De Noork" op kwamen rijden, was de rest van de Luctorkaravaan nog in geen velden of wegen te bekennen. "Zo, die punten hebben we al binnen" , zei de slecht tegen zijn verlies kunnende coach met een glimlach. Twee minuten later kwam ook de rest van het team en begeleiders aangereden.

Genoeg tijd voor de warming-up dus. De wedstrijd zou plaatsvinden op het hoofdveld vlak voor de prachtige nieuwe kantine. Luctor mocht aftrappen en schoot als een komeet uit de startblokken. Een juweel van een tikkie-takka-aanval van Glenn en Noah was binnen 10 seconden bijna succesvol. Nog geen halve minuut later onderschepte Gijs een Hengelose pass op de rand van het strafschopgebied. Hij had de 0-1 op zijn schoen maar het schot ging helaas naast.

BWO was nu ook wakkergeschud. De thuisploeg kroop uit zijn schulp en kreeg een licht overwicht over Luctor. De ploeg beschikte over een techinisch vaardige spelmaker (de nummer 4 die ook aanvoerder was) die constant voor dreiging zorgde. BWO kon in het eerste kwart van de wedstrijd Luctor op eigen helft terugdringen hoewel het geen uitgespeelde kansen creëerde. Dat was ook niet nodig want Luctor schoot BWO twee keer te hulp toen het tot twee keer toe verzuimde om een bal weg te roeien uit het eigen strafschopgebied. In plaats daarvan belandde de bal beide keren voor  BWO-voeten die er wel raad mee wisten. Volkomen onnodig keek Luctor zo ineens tegen een 2-0 achterstand aan.


In voorgaande wedstrijden was het dan al gauw "einde wedstrijd" voor Luctor geweest, maar dit keer gebeurde dat niet. In het tweede deel van de eerste helft kreeg Luctor weer meer grip op het spel. Het dwong meer balbezit af dan voorheen waardoor er ook kansen kwamen. Het schortte alleen aan precisie in de eindpass. De grootste kans voor rust was voor Chiel die bijna kon scoren na een fout van de Hengelose keeper, maar zijn schot belandde via de vingers van de doelman in het zijnet.



Tijdens de rust moesten de jongens mentaal weer even opgelapt worden door Robbie en Dilano. De spelers hadden zelf niet in de gaten dat ze ondanks de stand, eigenlijk niks onderdeden voor de favoriet geachte Hengeloërs.
Het technische duo zag in de tweede helft met tevredenheid dat hun zalvende woorden wonderen hadden verricht op de gekrenkte Luctorzieltjes. Binnen vijf minuten zetten de Almeloërs orde op zaken. De eerste goal was de verdienste van Wout die op de linkervleugel op avontuur was gegaan. Zijn strakke lage voorzet kon Noah zo binnentikken, ware het niet dat zijn directe tegenstander zo vriendelijk was om hem zelf in eigen doel te schieten voordat Noah zijn voet er tegenaan kon zetten.

De strakke voorzet van Wout wordt pardoes binnengetikt door de nr. 2 van BWO

Twee minuten later maakte Noah alsnog zijn doelpunt na uitstekend voorbereidend werk van Wout en Glenn. Noah's boogbal was lastig genoeg om de grabbelende BWO-keeper te verschalken. Het was weer gelijk, 2-2!

Noah (links buiten beeld) buigt de bal precies over de keeper het doel in

De spelers van Luctor beseften nu dat er wat te halen was tegen de vooraf gevreesde opponent en schudde alle schroom van zich af.

BWO kwam goed weg toen Chiel een hoge stuitbal in het strafschopgebied net niet onder controle kreeg. Kort daarop was Ryan bijna succesvol met een vuurpijl van grote afstand die tot opluchting van de te ver voor zijn doel staande doelman van BWO net op het dak van het doel plofte.

De vuurpijl van Ryan gaat net over

Van de schrik bekomen kwam BWO weer vaker in de buurt van het Luctordoel wat hen een paar corners opleverde. Bij een van deze corners stapte een BWO-er op de voet van Wout die met een pijnlijke grimas neerging. De scheidsrechter gebaarde dat de de bal werd gespeeld en floot niet af. Een beslissing die op zijn minst controversieel te noemen was. Het gevolg was dat de bal dood bleef liggen voor een BWO-er die simpel de 3-2 binnenschoot. Coach Robbie was "not amused" en liet dat in woord en gebaar blijken.
De arbiter deed of zijn neus bloedde maar het zal hem niet lekker gezeten hebben. Het is een ongeschreven regel in het voetbal dat scheidsrechters fouten later in de wedstrijd weer goed kunnen maken. Die indruk kreeg je ook toen hij even later resoluut naar de stip wees nadat de doorgebroken Ryan met een keiharde tackle werd neergehaald.

Penalty's zijn zo'n zeldzaamheid in het pupillenvoetbal dat bij velen het misverstand bestaat dat er nooit een strafschop gegeven mag worden bij pupillenwedstrijden. Zo dacht de coach van BWO er kennelijk ook over want hij ontplofte bijna van woede over de beslissing van de scheidsrechter. Hij had ongelijk, zo leert de spelregelpagina op voetbal.nl:

De penalty werd genomen door Gijs die hem onberispelijk binnenschoot. Omdat er zowel spelers van BWO als Luctor te vroeg inliepen keurde de arbiter het doelpunt af. Bij de tweede poging bleef iedereen staan, maar schoot Gijs de bal keihard tegen de keeper op. De bal stuiterde van de vuisten van de keeper voor de voeten van Chiel die er wel raad mee wist. Met een vlammend schot scoorde hij 3-3.

Chiel viert de gelijkmaker

Opnieuw had Luctor zich terug in de wedstrijd gevochten en opnieuw ging het op zoek naar de voorsprong. Gijs had twee minuten na de gelijkmaker de 4-3 op zijn schoen. Een wilde overtreding van een Hengelose verdediger was er voor nodig om dit te beletten tot ontzetting van het Luctorpubliek. De trap die Gijs tegen de borst kreeg was zo hard dat hij geblesseerd het veld moest verlaten.

Oohooh wat erg!!

Eigenlijk was dit weer gewoon een penalty maar volgens de scheidsrechter "was het erbuiten". De vrije trap die er op volgde leverde niets op. Zuur voor Luctor want aan de andere kant was het even later wel raak. Een snelle counter bracht BWO in een man-meer-situatie dat het uiterst professioneel uitspeelde. Met nog een paar minuten te spelen speelde Luctor alles of niets maar het was moegestreden. Het was niet meer bij machte om voor de derde keer de stand weer gelijk te trekken. De nederlaag was bitter, maar met een zoete nasmaak. Luctor toonde tegen een op papier beter geachte tegenstander, dat het mentaal gegroeid was door tot de laatste seconde te strijden voor een goed resultaat. Dit geeft goede hoop voor de laatste drie wedstrijden waarin lijfsbehoud moet worden veiliggesteld.