Luctor E1 steelt de harten..... NEO de punten

In het seizoen van pieken en dalen kreeg Luctor E1 vandaag NEO E1 op bezoek. Het team van coach Robbie en assistent Dilano wilde voor het thuispubliek laten zien dat de zeperd van vorige week tegen ON een incident was geweest. Vanaf minuut één speelde Luctor geconcentreerd met de intentie om te winnen. De bezoekers uit Borne - die Luctor in het najaar nog met ruime cijfers hadden verslagen - moesten nu alle zeilen bijzetten om de gedreven tegenstander partij te kunnen bieden. Luctor was de baas met uitgekiend samenspel en goede inzet. Het verschil met een week geleden was er een van dag en nacht. NEO kwam twee keer tegen de verhouding in op voorsprong waardoor Luctor bijna de hele wedstrijd in de achtervolging was. Het publiek merkte niets van de kou want wat Luctor op het veld liet zien was hartverwarmend: Volle inzet, niet zeuren en uitstekend voetbal. Kansen kreeg Luctor genoeg maar slechts één ervan was raak. NEO wist met hangen en wurgen Luctor van zich af te houden en ging tot (en volgens sommigen een paar keer over) het randje. Ondanks het zure verlies mogen de jongens trots zijn op hun prestatie. Als ze zo blijven spelen, dan kan het nog een hele mooie lente worden. Eindstand 1-2.

Na een week van bezinning die volgde op een draak van een wedstrijd tegen ON, kon Luctor E1 thuis tegen NEO laten zien dat het uit het juiste hout gesneden was. Het had wat goed te maken voor de hondstrouwe aanhang die laatste tijd toch al niet verwend was met het vertoonde spel in de competitie. Voor de kenners blijft het een raadsel hoe grillig de lijn is die vormcurve van Luctor E1 weergeeft. Pieken in de voorbereiding en beker, dalen in de competitie die weer werd afgewisseld met het absolute hoogtepunt van dit seizoen: het glorieuze kampioenschap van het Twin Gamestoernooi bij HHC. De coach en fans van het team hadden gehoopt dat in Hardenberg het kwartje gevallen was, maar ze werden gauw weer uit de droom geholpen in de wedstrijden tegen ATC en ON.

Maar goed, vandaag tegen NEO kon alles weer anders zijn want er is geen peil te trekken op dit team. Voor de fans met een jaarkaart van Luctor E1 is het alsof ze een doos bonbons hebben gekocht. De doos bevat aardig wat tegenvallende exemplaren, maar telkens weer heb je er een verrukkelijk kleinood tussen zitten die de vieze smaak van de vorigen weer helemaal doet vergeten.

De bonbon van vandaag was er eentje voor de fijnproevers. De jongens van coach Robbie schotelden het Luctorpubliek een echte lekkernij voor. Vanaf het eerste fluitsignaal speelde het voetbal zoals we het graag zien. Geconcentreerd, verzorgd samenspel, goede veldbezetting en bij balverlies meteen druk op de tegenstander. NEO werd meteen het mes op de keel gezet. Dit was niet het Luctor van voor de winterstop, toen het in Borne in de tweede helft hardhandig door NEO over de knie werd gelegd. Op De Horst was Luctor de baas op het veld.

Waar het Luctor E1 echter het hele jaar al aan schort is het rendement. Het creëren van kansen gaat ze goed af, maar Luctor E1 vergeet te vaak zichzelf te belonen. Vandaag was het niet anders. Luctor had kansen maar geheel tegen de verhoudingen in, kwam NEO op voorsprong toen een afgeslagen Bornse aanval niet goed werd weggewerkt, waarna hun spits vrij kon inschieten. Hij raakte de bal eigenlijk verkeerd wat Sepp op het verkeerde been zette, waardoor de bal op een nogal lullige manier de Luctorgoalie passeerde: 0-1

Luctor liet zich er niet door van de wijs brengen. Onverstoorbaar speelde het zijn eigen spelletje en niet lang daarna beloonde het zichzelf nu wèl. Met een bekeken diagonale pass stuurde Chiel Glenn de diepte in. Glenn kapte de keeper uit maar leek de bal hierbij te ver naar links te laten ontsnappen. De hoek naar de goal was uiterst klein maar hij wist toch een gaatje te vinden, nota bene met zijn linker chocoladebeen. Uiterst precies tikte hij de bal tussen de palen. De 1-1 was dik verdiend en de 2-1 hing in de lucht.

Glenn kapt de keeper uit en schiet raak vanuit een moeilijke hoek met zijn chocoladebeen

Die had er eigenlijk ook moeten komen want Luctor had een penalty verdiend toen Ryan in vrije scoringspositie als een bowlingbal omver werd gekegeld. Volgens de regels van de KNVB dienen penalty's bij uitzondering te worden gegeven, maar dit was er eentje. Althans, zo dacht iedereen er over behalve de scheidsrechter. Hij vond een vrije trap voor Luctor meer dan voldoende. De spelers op het veld waren te verbaasd over deze curieuze beslissing om er wat van te zeggen. Wout nam de vrije trap maar zag tot zijn teleurstelling zijn bal net links naast gaan. Een minuut later was het weer bijna raak voor Luctor toen Ryan uit een corner een teennagel te kort kwam om binnen te tikken.

Ryan is er voorbij...

...dacht'ie. Tot verbazing van iedereen fluit de scheids voor een vrije trap in plaats van een strafschop

In het slot van de eerste helft kroop NEO uit zijn schulp en werd het nog een keer heel gevaarlijk uit een snelle counter. Hun spits had Sepp al verschalkt maar de paal stond een nieuwe voorsprong voor NEO in de weg.

In de rust pepte Robbie zijn jongens nog een keer op: "We zijn gewoon beter dan hun!". En zo was het ook. Al was daar in de beginfase van de tweede helft even minder van te merken. NEO leek moed te hebben geput uit het laatste deel van voor rust en was nu vaker voor het doel van Sepp te vinden. De Luctorgoalie moest zich een keer tot het uiterste strekken om een kopbal via de lat over te tikken.

Sepp tikt de bal tegen de lat

Net toen Luctor de wedstrijd weer naar zich toe leek te trekken kwamen de bezoekers opnieuw op voorsprong. NEO was razendsnel in de omschakeling na balverlies van Luctor. De lange bal op hun snelle spits kwam precies op een plek waar Sepp niet goed wist of hij moest uit komen of blijven staan. De NEO-spits profiteerde van de lichte weifeling bij de Luctorsluitpost en schoot ijskoud binnen. Luctor kon weer aan de bak.

Het had weinig gescheeld of Luctor stond meteen alweer gelijk. Teun vond Glenn met een splijtende pass door het midden. De Luctorspits gooide er een actie uit en knalde de bal keihard tegen de lat.

De knal van Glenn belandt op de lat

 

Gijs is er vandoor

Daarna was het Gijs die een mooie passeeractie over links net niet kon bekronen met een doelpunt. Zijn voorzet was net te scherp voor Glenn om in te koppen.

Voorzet net te scherp voor Glenn

 






Ook F1-huurling Diego deed van zich spreken in de tweede helft. Waar hij voor rust nog moeite had met het fysieke geweld van de twee jaar oudere verdedigers voor hem, was hij in de tweede helft een paar keer dicht bij een doelpunt. Hij joeg een Bornse verdediger in het nauw en ontfutselde hem de bal. Glenn kwam hem te hulp voor een subtiele één-twee die hem vrij voor de keeper zette. Diego schoot brutaal de bal tussen de benen van de NEO-goalie die het geluk had dat de bal nog net zijn enkel schampte. Hierdoor verminderde bal wat vaart waardoor de aanstormende NEO-back de bal voor de doellijn weg kon glijden.

Diego poort de keeper maar de NEO verdediger schiet zijn doelman te hulp

De belegering op het NEO-doel hield niet meer op maar wat Luctor ook probeerde, hij wilde er niet in. De bezoekers schroomden hierbij niet om de grenzen van het spelregelboekje op te zoeken. De Luctorfans vonden het eigenlijk niet kunnen al bekeken ze het natuurlijk wel met een blauwgele bril op. Echt gemeen werd het niet maar de spelers van NEO deden er niet moeilijk over om af en toe aan de noodrem te trekken. Het stevige spel van de bezoekers was desondanks geen reden voor de scheidsrechter om kadootjes uit te delen aan Luctor. Het moest van eigen kracht uitgaan.

Belegering van het NEO-doelgebied

Mentale hulp was er wel van Robbie en Dilano, ondersteund door de fanatieke aanhang langs de lijn, die hun jongens opzweepten met luidkeelse aanmoedigingen. Ze wilden hem er wel in schreeuwen. Alles of niets was het devies. In de slotseconden leek het moment der gerechtigheid aangebroken. Ryan had zich een weg door de NEO-verdediging geworsteld en had de gelijkmaker op zijn schoen. Heel Luctor hield zijn adem in. Maar met een uiterste krachtsinspanning bracht de tackle van een NEO-back Ryan uit zijn evenwicht en ging ook deze kans verloren. De scheids blies af waarna een zucht van teleurstelling over De Horst galmde. Het verdriet over de zure nederlaag maakte gelukkig gauw plaats voor trots over het vertoonde spel.

Luctor E1 had ballen getoond, gevochten als een leeuw en gevoetbald als een kampioen. NEO stal dan wel de punten, maar zonder complimenten en applaus.

Die eer viel ten deel aan de grote morele winnaar van de dag: Luctor et Emergo E1. Hulde!

Luctor E1 geniet van het lentezonnetje

Luctor E1 en de competitie zijn dit seizoen geen goede combinatie. Waar het team in oefenwedstrijden, de beker en het TwinGames-toernooi prachtig voetbal heeft laten zien, wil het in de competitie maar niet vlotten. Ook in de derby tegen ON leken de jongens van coach Robbie andere dingen aan hun hoofd te hebben dan voetbal. Waarschijnlijk waren het lentekriebels want het weer was om door een ringetje te halen.

In de afgelopen drie onderlinge ontmoetingen had ON telkens het onderspit moeten delven maar dit keer waren de rollen omgedraaid. Aan alles merkte je dat ON wat recht had te zetten terwijl de kampioenen van het TwinGames-toernooi in Hardenberg leken te denken "We hebben toch al een prijs? 't Is lekker weer, laten we gewoon een beetje ballen in het zonnetje."

Het duurde tot halverwege de eerste helft voordat bij Luctor E1 het besef doordrong dat de wedstrijd al bezig was. Het stond toen al 2-0. Daarna kwamen er eindelijk kansen voor de bezoekers. Noah schoot naast, het schot van Gijs uit een snelle counter werd tot corner verwerkt en even later schoot hij bijna raak uit een "Zidane" toen hij de bal aangespeeld kreeg van Teun die slim zijn man had uitgekapt.

In de slotminuut van de eerste helft was het toch raak voor Luctor. Na een mooie uitgespeelde aanval van ON dacht de thuisploeg te scoren maar Sil gooide zich in de baan van het schot waarna Sepp uiteindelijk de bal kon oppakken. Zijn uittrap belandde bij Glenn die een mooie passeerbeweging in huis had en vervolgens fraai 2-1 maakte. Psychologisch een goed moment zou je denken. Daar dachten de jongens in het blauw op het veld anders over. ON zal zich verbaasd hebben over het gebrek aan tegenstand van hun "Angstgegner". Hadden ze hier drie keer achter elkaar van verloren? Met speels gemak wisten ze na rust hun voorsprong uit te breiden naar 4-1. Toen was het verzet van Luctorkant definitief gebroken.

De spelers van Robbie wilden geen energie meer verspillen aan een wedstrijd die toch al verloren was. De goal die Luctor maakte kwam dan ook van een oranjehemd. De thuisploeg maakte er ook nog drie aan de andere kant waarmee de 7-2 eindstand een feit was.

Lang werd er niet om getreurd. Sommige fans genoten van het heerlijke lentezonnetje, het was tenslotte maar pupillenvoetbal nietwaar? En voor wie zijn ogen de kost gaf, viel er genoeg te genieten.

Het was heerlijk toeven in het lentezonnetje

Geen commentaar

De lente is in aantocht

Aan de ambiance heeft het niet gelegen

ATC zet Luctor E1 weer met beide beentjes op de grond

Na de glorieuze overwinning op het Twin Gamestoernooi ging Luctor E1 op de eerste zaterdag in maart weer over tot de orde van de dag tegen het sterke ATC. Vorige week bood Luctor nog goed partij tegen het team dat volgend jaar op twee spelers na al zijn spelers zal verliezen aan FC Twente en Vitesse. De bekerpartij ging verloren maar Luctor had zijn huid duur verkocht. Met de titel van woensdag in de tas, hoopte Luctor de goede lijn voort te kunnen zetten voor een revanche. Deze hoop bleek ijdel. Luctor speelde niet onaardig maar ATC was nog weer een klasse beter dan een week geleden. De Hengeloërs waren de jongens van coach Robbie en assistent Dilano op alle fronten de baas. Snelheid, techniek, spelinzicht en de wil om te winnen. ATC scoorde vroeg 0-1 en speelde Luctor daarna eventjes helemaal zoek. Na verloop van tijd ontworstelde Luctor zich uit de Hengelose houdgreep en kreeg het een paar dotten van kansen (Chiel en Gijs). Daarna scoorde ATC uit een snelle counter 0-2. Na rust maakte een zondagschot van een Hengeloër aan alle illusies een eind om er nog wat van te maken. Toen het ook nog 0-4 werd vreesde het Luctorlegioen het ergste. Dat viel gelukkig mee want in het restant hielden de Almeloërs zich prima staande en had het best één of twee doelpuntjes mee kunnen pikken. Dat gebeurde niet en zo bleef het 0-4. Hiermee kwam er een eind aan 7 ongeslagen wedstrijden voor Luctor E1. 

Dit keer een beknopt verslag na een hectische week. Uw verslaggever moet ook een keer zijn rust pakken. Tot volgende week.

Luctor E1 "Wereldkampioen" op toptoernooi in Hardenberg

De eerste grote prijs van het seizoen is binnen. Luctor E1 heeft op een zwaarbezet Twin Games-toernooi bij HHC in Hardenberg op grandioze wijze de titel in de wacht gesleept. Het deelnemersveld van 16 teams - voornamelijk hoofdklassers - streden net als op het WK '78 in vier poules van vier, voor een plekje in twee finalepoules, van waaruit de winnaars in de finale mochten gaan uitmaken wie zich "Wereldkampioen" van het toernooi mocht noemen. Na wat opstartproblemen begon de Luctormachine van coach Robbie en assistent Dilano gaandeweg het toernooi steeds beter te draaien. Het leek Duitsland wel. Hoe sterker de tegenstanders werden, hoe beter ook Luctor werd. Op het laatst was er geen houden meer aan. In de finale werd Berkum uit Zwolle met 3-0 van de mat gespeeld. Met een droomscore van 1 gelijkspel en 6(!) overwinningen liet Luctor E1 er geen twijfel over bestaan. Het was met een straatlengte voorsprong de beste ploeg van het toernooi en dus de terechte kampioen!

Deel 1: De aanloop naar het toernooi

Het is krokusvakantie. Menigeen heeft de sneeuw of de zon opgezocht, zoniet Luctor E1. Coach Robbie Barends ontving enkele maanden geleden een uitnodiging voor de allereerste edititie van de HHC Twin Games Cup in Hardenberg: Een prestigieus toernooi dat gespeeld wordt volgens het Twin Games-Concept, met een keur aan topploegen uit Overijssel en Drenthe. Bij Twin Gamesvoetbal zijn de velden compacter, wordt er niet ingegooid maar ingedribbeld/ingeschoten en mag een keeper een terugspeelbal niet oppakken. Hierdoor wint het spel aan dynamiek en zijn er veel meer balcontacten per wedstrijd. Robbie hoefde dan ook niet lang na te denken, hij nam de uitnodiging maar al te graag in ontvangst.

Voetbalweer voor echte kerels

Het evenement stond gepland op 2 maart. Aan de vroege kant, want normaal gesproken worden voetbaltoernooien altijd aan het eind van seizoen afgewerkt. Nu was het nog winter en dat zouden we weten ook. De weergoden gingen er eens even lekker voor zitten. De voorspelling van de dag: Perioden met regen afgewisseld met natte sneeuw- en hagelbuien. Tussendoor kan de zon zich ook af en toe laten zien. Voetbalweer voor echte kerels dus.

Voor de harde Luctorkern maakte het niet uit. Om 07:45 uur (u leest het goed) stond de supporterskaravaan op bijkans volle oorlogsterkte klaar voor de reis naar Hardenberg. Coach Robbie toonde zich oprecht geroerd door zoveel toewijding bij het legioen.

Voetbalplaatjes mee

Om zich niet te vervelen hadden sommige echte voetbalkerels hun album met voetbalplaatjes meegenomen, want hierin bladerend ging de reis naar het verre Hardenberg lekker snel.

Persruimte

Eenmaal aangekomen bij HHC gingen de plaatjes snel aan de kant. Op het imposante sportcomplex keken de spelers hun ogen uit. Je kwam er vanzelf van in toernooistemming. Het hoofdveld kon zich meten met een stadion uit de Jupilerleague. Er hingen meer reclameborden om het veld dan dat er Luctorleden zijn leek het wel. Het clubgebouw mocht er ook wezen trouwens. Zo beschikt de club over een fraaie kantine van XL formaat, een persruimte en een bestuurkamer waar menig businessclub jaloers op zou zijn.

De organisatie van het toernooi was ook tot in de puntjes geregeld. Programmaboekjes, informatieschermen, stroopwafelkraam en muziek verzorgd door een DJ met een latente gehoorbeschadiging, aan alles was gedacht. Als finishing touch werden voor aanvang alle zestien teams om beurten aan het publiek voorgesteld.

Luctor E1 stelt zich voor aan het publiek

Tijdens de openingsceremonie werden de regels van het Twin Games-voetbal nog eens uit de doeken gedaan. Daarnaast werd uitgelegd dat het toernooi was verdeeld in twee poulefases. In de eerste fase speelden vier keer vier teams om een plek in de finalepoules genaamd "de Wereldcup", de afvallers mochten spelen in de twee poules van de "Europa Cup". De winnaars van de twee Wereldcuppoules zouden het toernooi gaan afsluiten met de finale van de Wereldcup.

Maar zover was het nog lang niet, de lange weg van 7 wedstrijden begon voor Luctor E1 met de eerste poulewedstrijd tegen het onbekende SV Gramsbergen.

Deel 2. De eerste poulefase

Om 09:50 blies de scheidsrechter voor de aftrap van de eerste match van Luctor E1 bij de Twin Games Cup. De tegenstander SV Gramsbergen was een onbeschreven blad voor coach Robbie en assistent Dilano, instellen op de tegenstander was er dus niet bij. Ze konden niet anders dan gewoon van hun eigen kracht uitgaan. Dat ging Luctor E1 redelijk goed af. In het begin was het spel nog wel een beetje rommelig. Het was wennen aan het compacte veld waarbij onnauwkeurigheden direct werden afgestraft, want dan kwam de bal bij de verkeerde kleur of ging over de lijn.

Chiel komt maar moeilijk weg bij zijn tegenstander

Na een paar minuten nam Luctor duidelijk het heft in handen. Gramsbergen werd steeds verder op eigen helft teruggedrongen omdat de Luctorspelers hun mannetjes strak op de huid zaten. Dit leverde diverse kansen op. Uit een corner opende Luctor de score. De hoge bal glibberde uit de handen van de kleine keeper van Gramsbergen waarna hij via de lat en Wout het doel in caramboleerde: 1-0!

In het restant van de wedstrijd bleef Luctor vrij eenvoudig overeind. Gramsbergen kwam nauwelijks in de buurt van de goal van Sepp. Luctor kreeg zelf nog diverse mogelijkheden om de score verder uit te breiden maar was slordig in de afronding. Rustig achteroverleunen was er dus niet bij, daarvoor bleef de marge te krap. De jongens werden daarom regelmatig door assistent trainer Dilano aangespoord om zich vooral niet te haasten als ze een vrije bal of corner mee kregen. Elke extra seconde was er immers weer één dichter bij het laatste fluitsignaal. Gramsbergen had te weinig kwaliteit om het de verdediging van Luctor nog lastig te maken waardoor de Almeloërs de 1-0 vrij eenvoudig over de streep trokken. Dat was een lekker begin.

Veel tijd om te rusten was er niet want vijf minuten later werd er al weer afgetrapt voor wedstrijd nummer twee tegen Excelsior'31. De topamateurclub uit Rijssen had het eerstejaarsselectieteam van de E-jeugd afgevaardigd. De vereniging kan beschikken over 14 (!) E-teams, dus je wist dat hun beste eerstejaarsteam zeker geen walk-over zou zijn. Het zichtbare lengteverschil tussen beide teams was er wellicht de oorzaak van dat de tweedejaars lichting van Luctor hun tegenstander toch wat onderschatte. De wedstrijd was nog geen minuut onderweg of de bal lag al in het Luctordoel na een vliegensvlugge Rijssense aanval over de linkerflank die op weinig weerstand stuitte van Almelose kant.

Dat verdiende geen schoonheidsprijs maar er was nog een hele wedstrijd te gaan om de schade weer ongedaan te maken. Dat bleek nog een hele klus, want de Rijssense knulletjes weerden zich kranig. Luctor was te  ongeduldig in hun drang om de gelijkmaker te scoren waardoor er wat frustratie in het spel sloop. Net toen je begon te denken dat het wel eens een hele vervelende wedstrijd voor de Almeloërs kon worden bracht Chiel de stand op gelijke hoogte met een prachtige kopbal.

Niemand wist dat Chiel ook kon koppen maar dit was er een uit het boekje.

Dit deed de oudere voetbalkenners ergens aan denken: (scroll naar 4:30 min.)




Mooi, het stond weer gelijk, nu d'rop en d'rover dacht het Luctorlegioen. Maar het gejuich van de 1-1 was nog niet verstomd of het stond alweer 1-2. Kon Luctor weer opnieuw beginnen. Maar ze gingen niet bij de pakken neerzitten. Met veel energie jaagden ze hun tegenstander op die hierdoor foutjes begonnen te maken. De Rijssense keeper kreeg een vervelende terugspeelbal te verwerken terwijl Glenn met gestrekte draf op hem afkwam stormen. Van de schrik schoot hij de bal tegen Glenn op. Zijn schot kon hij nog pareren, maar in de rebound stond Chiel alweer klaar om zijn tweede van de dag binnen te koppen.

In de slotfase deed Luctor er nog een schepje bovenop en scoorde het warempel de 3-2 toen Glenn opnieuw attent was bij een slippertje van een Excelsiorverdediger. De keeper stond niet goed opgesteld waardoor Glenn de bal vrij eenvoudig binnen kon schieten. Zo werd op de valreep alsnog de volle buit binnengesleept. 6 uit 2, Robbie en Dilano mochten niet mopperen. Kwalificatie naar de finale poule om de "Wereldcup" kon Luctor nu bijna niet meer ontgaan. Het had genoeg aan een gelijkspel tegen DZOH uit Emmen dat zowel van Excelsior als van Gramsbergen had verloren.

Maar schijn bedriegt. Hoofdklasser DZOH E1 had in de competitie namelijk 39 punten uit 13 wedstrijden behaald.... inderdaad, alles gewonnen. Ze konden hun borst dus natmaken. Luctor had nog even tijd om zich hier op voor te bereiden want tussendoor werden er twee andere wedstrijden afgewerkt. In de pauze had de organisatie Luctor E1 uitgenodigd voor een elftalfoto op de mooie hoofdtribune van HHC. Dat leverde een vrolijk plaatje op.

De stemming zit er goed in

Om 11:10 was het lange wachten op de laatste poulewedstrijd voorbij en kon de strijd om een plek in de finalepoule beginnen. DZOH deed zijn reputatie meteen eer aan. Voor het eerst dit toernooi werd Luctor in het defensief gedrongen. Uit een vrije trap scoorde het al vroeg een fraai doelpunt en niet lang daarna profiteerde het van een slechte terugspeelbal op Sepp waardoor Luctor ineens tegen een 0-2 achterstand aankeek. Een rampscenario dreigde. Alsof dat nog niet genoeg was moest Chiel met twee zwaar gekneusde vingers de strijd staken en begon het ook nog eens te stortregenen. Wat ook niet hielp was het overijverige gefluit van de scheidsrechter (een pensionado in Ajaxpyjama) met alle oponthoud van dien.

Maar Luctor wilde van geen opgeven weten. Met een niet eerder vertoonde over-mijn-lijk-mentaliteit namen ze DZOH in de houdgreep. Nadat hij al een keer de lat had geraakt en een schot voorlangs zag gaan, maakte Glenn de verdiende aansluitingstreffer. In een zinderende slotfase was het alles of niets voor de Almeloërs. Het werd alles voor Luctor door een eigen doelpunt van een DZOH'er die zwaar op de hielen werd gezeten door een onvermoeibare Glenn. Van schrik lobde hij de bal pardoes over zijn eigen keeper heen. Eindstand 2-2. Mooi was het niet maar het karakter dat Luctor had getoond was schitterend. Een plek in de finaleronde was veiliggesteld, wat heet, 7 uit 3 en poulewinnaar. Je zag aan de ontlading bij de spelers dat er iets moois aan het ontstaan was in het team.


Deel 3: Luctor wint de wereldcup!

Poule 1 van De Wereldcup

Na de eerste poulefase werd het toernooi opgesplitst in twee verliezerspoules van "De Europacup" en twee poules die gingen strijden om "De Wereldcup". Luctor zat in poule 1 van De Wereldcup samen met de hoofdklassers HZVV (Hoogeveen), Be Quick'28 (Zwolle) en TVC'28 (Tubbergen). De eerste twee teams waren volslagen onbekend bij het fanatieke Luctorlegioen maar TVC kenden ze maar al te goed. In de eerste wedstrijd van het seizoen was Luctor E1 door de Blauwwitten uit Tubbergen met liefst 9-1 in mootjes gehakt. Ze konden hun borst natmaken.

Chiel is in goede handen

In de voorbereiding naar de Wereldcupmatch werd getracht om Chiel weer wedstrijdfit te krijgen. Een EHBO'er inspecteerde zijn gekneusde hand en adviseerde om deze te koelen met een bekertje ijsblokjes gewikkeld in een theedoek wat de zwelling van zijn gekneusde hand moest tegengaan. Zijn mama belde nog even met haar echtgenote om te vertellen dat Chiel zijn hand had geblesseerd. "Oh gelukkig maar, daar hoeft hij toch niet mee te voetballen!" zij hij gevat.

Omdat coach Robbie geen reserves meer tot zijn beschikking had, was het zaak om de zere vingers van Chiel op de één of andere manier in te pakken zodat hij er tijdens de wedstrijd geen last meer van zou ondervinden. Er was geen tijd meer voor een ritje naar het ziekenhuis om hem een gipsmanchet aan te laten meten, dus werd er gekozen voor plan B: Plakband. De twee vingers werden provisorisch gefixeerd met wat tape. Als het niet kan zoals het moet, dan moet het maar zoals het kan. Ondanks het indrukwekkende staaltje EHBO-improvisatie leek het coach Robbie toch verstandiger om Chiel op de bank te laten beginnen.

De eerste match in de finalepoule tegen HZVV begon prima. De verdediging bestaande uit Wout, Teun en Sil gaven hun directe tegenstanders geen milimeter ruimte. Dit zouden ze overigens tot het eind van het toernooi volhouden zoals we later zullen zien. HZVV werd bijna geen balbezit gegund zodat het spel zich voornamelijk op de helft van de Hoogeveeners afspeelde resulterend in een handvol kansen voor Luctor. De driehoek Gijs, Glenn en Noah begon steeds lekkerder te draaien. Snelle combinaties met één keer raken waren geen uitzondering. Ook werd HZVV al in eigen strafschopgebied opgejaagd, iets waar ze zich geen raad mee wisten. Luctor dwong zo af dat HZVV fouten ging maken waarvan er één dodelijk bleek. Glenn ontfutselde een HZVV'er de bal en schoot van dichtbij raak, 1-0. Er kwamen nog meer kansen maar die leverden geen goals meer op. Daar rouwde niemand om, 3 punten, wat wil je nog meer?

In de pauze maakten Robbie en Dilano gebruik van de gelegenheid om hun volgende twee tegenstanders aan het werk te zien: TVC'28 tegen Be Quick'28. De Tubbergenaren leken al gauw op een monsterscore af te stevenen. Binnen de kortste keren stond het 3-0 voor TVC terwijl Be Quick nog niets had laten zien. Dit beeld kantelde halverwege de wedstrijd. Be Quick was nu ineens veel gevaarlijker en scoorde twee keer tegen. Het had zelfs nog kansen op de gelijkmaker wat gunstig zou zijn voor Luctor, maar dat gebeurde niet. Het bleef 3-2.

Be Quick'28 had weinig tijd om de kater van de nederlaag weg te spoelen want 5 minuten later stond de wedstrijd tegen Luctor alweer op de rol. De jongens van Robbie en Dilano gingen gewoon verder bij waar ze gebleven waren: Fel jagen bij balverlies en snel combineren in balbezit. Net als HZVV had ook Be Quick geen antwoord op het strijdplan van Luctor. De 1-0 door Chiel na een assist van Gijs was kwam dan ook niet uit de lucht vallen.

Chiel knalt raak na aangeven van Gijs

De snelle voorsprong gaf Luctor vleugels. Gijs voelde zich als centraal dreh- und angelpunkt helemaal in zijn element. Even later leverde hij na een fraai staaltje balcontrole Chiel voor de tweede keer de bal in de voeten waarna het manusje van alles van Luctor E1 zijn tweede van de wedstrijd tegen het net knalde.

Het mooiste werd voor het laatst bewaard. Een subtiele driehoekcombinatie tussen Gijs, Giel en Noah werd simpel door Noah afgerond. Tiki-Taka op zijn Luctors, dat was smullen geblazen. Eindstand 3-0, 6 punten uit 2, waar ging dit eindigen? Bij winst tegen TVC zou Luctor doodleuk in de finale staan! Maar zover was het nog niet. Het was tijd voor de lunch!

De toernooiorganisatie had alle 16 teams uitgenodigd om aan te schuiven voor het snackbuffet. Dat hoefde je de uitgehongerde kereltjes van Luctor E1 geen twee keer te zeggen, Robbie en Dilano (zoals bekend grote liefhebbers van de vette hap) trouwens ook niet.

De organisatie scoort punten bij Luctor E1: gratis kroketten- en frikandellenbuffet

Nadat iedereen zijn buikje had gevuld was het tijd voor het titanengevecht  TVC'28 E1 - Luctor E1.

De loting had uitgewezen dat TVC in het blauwe thuistenue mocht spelen. Luctor moest gele hesjes aandoen. Dit was geen goed voorteken voor bijgelovige fans want in de laatste ontmoeting tussen beide teams (1-9 voor TVC!!!) speelde Luctor ook al in een andere kleur. Een blik op de stand leerde dat beide teams bijna niets voor elkaar onder deden, evenveel punten en hetzelfde doelsaldo. Maar omdat TVC meer goals had gescoord, moest Luctor winnen om in de finale te komen. Coach Robbie stelde zijn pupillen gerust. De afslachting uit de competitie moesten ze gewoon vergeten. Dat was toen. Vandaag was alles anders. En zo was het ook.

Luctor trad de grote favoriet TVC onbevreesd tegemoet. Net als in de vorige wedstrijden in de finaleronde hadden Sil, Teun en Wout achterin de boel prima onder controle. TVC kwam er niet aan te pas.

Teun gooit zijn imposante lichaam in de baan van het schot

Luctor domineerde, kreeg de beste kansen en kwam verdiend op voorsprong toen Glenn na balverlies van TVC een één-twee aanging met Noah waarna hij simpel de 1-0 binnenpunterde. De voorsprong van Luctor bleek geen toevalstreffer. Alles klopte bij de Almeloërs. Sepp hoefde geen enkele redding te verrichten omdat zijn teamgenoten TVC volledig in de zak hadden. Daarnaast bleek Luctor over een onvermoed wapen te beschikken: De corners van Noah. De Benjamin van het team had geen enkele moeite om de zware Premier League-ballen hoog voor de pot te gooien. Het hele toernooi al hadden de keepers moeite om de strakke voorzetten van Noah onschadelijk te maken. Zo ook de keeper van TVC. Hij moest het antwoord schuldig blijven toen Glenn een corner vanaf links met een goedgeplaatste kopbal de linkerbovenhoek in stuurde. Noah was zo blij dat hij als een raket op Glenn af stormde en hem in de armen vloog. Niet alleen het voetbal en de resultaten, maar ook de teamgeest was nog nooit zo goed als nu.

De twee nul voelde als een bevrijding. Dit lieten ze zich niet meer afnemen. TVC legde het hoofd in de schouders waarna Luctor nog een paar keer dichtbij kwam. Bijna kopte Wout de 3-0 tegen de touwen uit weer zo'n perfecte corner van Noah. Tot zijn spijt vloog de bal net over de lat. Zo bleef het 2-0. Wat niemand vooraf voor mogelijk had gehouden was een feit: Luctor stond in de finale!

De fans konden het nauwlijks geloven. Zouden ze het werkelijk meemaken? Bij de coaches en hun jongens bestond er geen twijfel meer: De finale gingen ze ook gewoon winnen, zo groot was het zelvertrouwen.

In de finale moest dan wel afgerekend worden met de Zwolse hoofdklasser Berkum E1. Maar ook deze klus werd op imponerende wijze geklaard. In de eindstrijd speelde Luctor zijn beste wedstrijd van het toernooi. Met speels gemak werd Berkum helemaal kapot gespeeld. Noah opende de score toen hij een stuiterende bal met een listig lobje over de keeper verlengde.

Daarna was het weer hoog tijd voor een kopgoal van Chiel. Uit een perfecte hoekschop van Noah scoorde hij voor de derde keer met het hoofd die dag.

Chiel scoort zijn derde kopgoal van het toernooi.

Het Luctorfeest werd compleet toen een Berkumer - zwaar op de huid gezeten door Glenn - de bal achter zijn eigen doelman kopte: 3-0!  De fans klapten hun handen stuk. Wat een weelde. Toen de scheidsrechter afblies kon het feest echt beginnen. Spelers en coaches vlogen elkaar dolgelukkig in de armen. Luctor E1 had een fantastische prestatie geleverd. Met positief, dominant voetbal en een perfecte teamgeest was het over zijn tegenstanders heengewalst. 1 gelijkspel, 6 overwinningen waren droomstatistieken wat vooraf niemand voor mogelijk had gehouden. Maar het was echt waar.

Luctor E1 had de Wereldcup gewonnen!